Magnus My Mafia Boss Husband

Chapter 50

Magnus' POV

"Whoah!" napalunok nang wala sa oras si Peruvian dahil nakita niya ang pagpupulot ko ng naiwang damit pang-itaas. We are soaked in sweat, para kaming nag-ihaw-ihaw ng kung ano sa kwartong iyon.

"What the fuck, dude?" galit-galitan ko pa rito.

Ngumisi lang ito saka umiling. "If I know, you're now relieved."

Napailing na rin ako.

"Come on, I set it up, you don't have to worry. Ang dapat n'yo na lang gawin ay ang magsuot ng scuba gear. And of course, you must know how to close this vault and lift it before the explosion." Sambit ni Peruvian na may kinuha sa kaniyang bag.

A paper?

"This is the manual. I hope that it can help." Sabi nito saka muling tumingin kay Vanna. Nasa isang tabi lang kasi ito at tahimik na nakikinig sa pag-uusap naming dalawa.

"I'll go now. Mag-ingat kayo." Sabi pa nito saka ako tinapik sa balikat.

"Thanks, bro."

Peruvian smiled back and nod his head. Nang maka-akyat na ito pabalik sa itaas ng yate ay agad naming tiningnan ang binigay nitong papel. Iyon ang dapat naming pag-aralan. Vanna read the manual as I check the bag in the corner, nandoon kasi ang mga dapat naming isuot.

"I get it." Vanna said as she lend me the paper.

"What's it says?"

"Kailangan lang nating pindutin ang detachment button na nasa itaas ng vault, and plug off the vault door. Thirty seconds at makakaalis na ito sa main yatch body," she scratch her head.

"But, we need to wear the suits first, that means, maghihintay tayo sa loob, wearing that thing—here." Turo pa nito sa loob.

I get it, ang ibig niyang sabihin ay ang mainit na temperatura sa loob, idagdag pa ang mainit na suit at gears na dapat naming isuot sa loob. Double kill.

"Don't worry. I checked the exhaust fan...there." Turo ko sa kaliwang bahagi. Umaliwalas naman ang mukha ni Vanna saka tumayo. Inabot niya ang exhaust fan saka puwesto sa gilid.

Nagbukas-palad siya sa akin.

"Akin na, isususot ko na." Sabi pa nito na halatang hindi makapaghintay.

I give her the suit and adjust the tanks of oxygen. Ipwenesto ko na sa loob ang mga materyales. Ilang oras pa ang dapat naming hintayin.

The hour run one by one. Each time makes us more nervous. Lalo pa't naririnig na namin sa kung saan ang mga wangwang ng pulisya at ibang taong kanina pa nagpapabalik-balik sa itaas.

A vibration from Vanna's phone went through. It's a call, from tita.

Agad niya itong sinagot.

Vanna's face goes serious. Nakinig lang ako sa usapan nila.

"Sige po, okey, okey. I get it."

Nang maibaba na nito ang tawag ay tumingin ito sa akin saka nagsalita.

"We have twenty minutes to prepare."

"Okey." Tipid kong sambit.

Madali akong naghubad at nagsuot ng scuba suit, ganoon din si Vanna na nag-set-up sa vault, we prepare the oxygen tank, the jet key, underwater lenses, gears, and our weapons.

"Done."

"Done."

Magkasunod naming sambit habang panay ang tingin sa underwater wrist watch na suot ko. Vanna seemed nervous, pero alam kong kahit ganoon, she is brave enough to execute this plan.

I hold her hand.

"Are you ready?"

She nod. "Yes, I am."

Ten minutes left. Hanggang sa nag-count down na ako.

"Twelve, eleven, ten, nine, eight..."

Vanna hold the vault botton as I close the door.

"Seven, six, five..." I reach her hand as we feel the movement of the vault detaching from yatch.

"Four, three, two, one..."

Sa pagkakataong iyon, ay ramdam na namin ang pagsabog sa itaas. Umikot ang vault na sinasakyan namin, but, the buoyancy make it easier to float later. A sudden explosion when through again, at ramdam namin ang lakas n'on, pero, nasa ilalim na kami ng karagatan. Bago pa man lumutang ang sinasakyan namin ay madali na kaming pumuslit sa ilalim. Suot na namin ang oxygen tank, mga gear at ibang aparato para sa pagtakas.

Walang pinsala ang katawan namin. Tanaw pa namin sa itaas ng karagatan ang pagsabog. I signal Vanna to move around, deeper, and we swim holding each other's hand.

Sabay kaming lumangoy pailalim, hanggang sa distansyang sinabi sa amin ni Peruvian. It took fifteen minutes, nang marating namin ang sulok ng dalampasigan, malayo sa pinangyarihan. Doo'y nakita ko ang isang maliit na speedboat.

"I can drive it," presenta ni Vanna na agad namang naghubad ng scuba suit, at mabilis na nagtali ng buhok.

"Fine." Saad ko naman na agad sumampa at gaya niya'y nagpalit ng damit. Tuloy-tuloy kami sa nasabing lugar. Matapos ang pagsabog sa yate ay pumuslit agad kami sa waiting scene papunta sa connecting route, ang isang cruise ship papuntang Hawaii.

Iisa lang ang dapat naming puntahan, ang koneksyon ni tiya Catriona na nagngangalang Flinn Duvant Driblim. Ang pinagkakatiwalaan niyang tao sa lahat ng miyembro ng asosasyon, ang Mafia Boss noon sa Croatia na ngayo'y namamahala sa kontinente ng Hawaii at Asya.

'He can give you shield. He can give you new identity.' Iyon ang sambit ni tiya sa akin last time.

Vanna stare at me while holding the wheel of speedboat.

"We can do it, Magnus."

I bit smile back. "If we hold on together, we can do...everything..." Sambit ko pa sa kaniya.

Sa puntong 'yon, ang kailangan nalang namin ay makasampa sa cruise ship, panorte.

---

Vanna's POV

Hindi nagtagal ay nakita na namin ang connecting route, dala na namin ang mga susuoting gamit, halos takipsilim na sa oras na iyon, kaya hindi na kami nahirapan sa pagbihis sa may speedboat, ilang metro ang pinag-anklahan namin bago pumunta sa entrance way ng malaking barko. Suot na namin ang mamahaling damit at suit, 'mardi gras' ang konsepto ng cruise festival na 'yon kaya naman, nakasuot rin kami ng maskara. Inaayon namin ang pagkakataon at masaya kaming hindi kami nabigo sa plano.

It's nearly fifty percent of our plan, pasasaan din at makakaalis na rin kami sa boundary ng pilipinas.

Nakahawak ako sa balikat ni Magnus sa oras na iyon, nakasuot na ito ng itim na mask sa kaniyang mukha, habang ako nama'y kulay ginto.

"Welcome aboard, maam, sir," sabi pa ng nasa bukana ng ship. May hawak itong scanner. Nagkatinginan kami ni Magnus, muntikan na naming malimutan ang papel na dapat ibigay.

Saglit kong kinapa iyon sa aking pouch saka ibinigay sa babae. Iniscan niya 'yon, saka tumunog.

"Welcome, maam. The invitation is accepted." Ngiti pa nito.

Halo-halo ang emosyon ko sa oras na 'yon, akala ko'y hindi tatanggapin ang invitation. Mabuti na lang at magaling ang inilagay ni mama Catriona na code doon.

Tuloy-tuloy kami sa loob, hanggang nakarating kami sa malawak na bulwagan, doo'y makikita ang klase-klaseng pasahero. Kadalasan ay suot ang mamahaling damit, na nagsasabing kabilang sila sa alta-society.

Mayayaman.

May kapangyarihan.

Mga taong importante.

Hinawakan ako ni Magnus.

"Come here, come near me, huwag kang lalayo."

I smile. "Alright." I hold tigthly to his arms again. Dahan-dahan kaming nakisabay sa agos ng bulwagan, karamiha'y abala sa pag-uusap at pagkukumpul-kumpulan.

Narating namin ni Magnus ang aming suite. Nasa ikalawang palapag ito. At mula doo'y may balkonahe na pwedeng tumingin at doo'y makikita ang ibaba kung saan sumasayaw sila ng cotillion at iba pang sayaw sa engrandeng festive cruise.

Mula sa likuran ko'y hinapit ni Magnus ang aking beywang. Ramdam ko ang init ng kaniyang dibdib sa aking likod. I can feel how he breath, his nostrils are in my nape.

"Let's go to bed. It's a long say ahead. Kailangan na nating...magpahinga." Malamyos na sambit niya.

Sumilay sa gilid ng labi ko ang pananabik.

I know what he mean.

"I'm coming..." responde ko pa saka dahan-dahang lumingon sa kaniya, but, my bad—hindi ko alam na gadangkal na lang pala ang distansya namin.

Kahit pa suot namin ang mga maskarang iyon, walang makakapigil sa aming damdamin para sa isa't-isa. He cup my face and kiss my lips so fast.

I respond to him, he kiss me tenderly, until it turns to something we knew before. He take my body, lift my waist and slowy walks behind into our room, closing the door and rush to our bed.

It's not enough in that tiny vault room, we need to finish it here.

And then, we start it all over again.

A loud moan filled into the room. Ang gusto ko lang sa gabing iyon, ay ang ialay ang pagmamahal ko kay Magnus.