Magnus' POV
We find ourselves sitting in the lounge of airport in Madrid, Spain. It's almost thirty minutes since nakalapag kami doon. Hinihintay namin ang mga luggage since kinukuha pa ito sa airplane. Nasa gilid ko si Vanna habang iniinda ang sakit sa kaniyang tagiliran. Hindi pa siya tuluyang magaling kaya may kasama siyang nurse. Nakaporma lang naman sa gilid sina Jill, Jeb at Jay na umaalalay sa amin.
"Matagal pa po ba daddy?" naiinip na tanong ni Ysay.
"It's alright baby, let's wait for a few more minutes." Sabi ko saka isinuot ang itim na shades. Kinandong ko ito saka hinalikan sa kaniyang ulo.
Nakangiti lang din sa amin si Vanna na noo'y nakasandal sa kaniyang inuupuan.
"They're here." Tipid na sambit ni Jill na kausap din ang mga iba pang tauhan sa radyong dala nito. Mabilis namang nakatayo si Ysay saka kinalabit ang dalawang lalaking sina Jay at Jeb na hinila palabas sa runway.
"Easy, señorita, por pabor!" sabi ni Jeb na kinarga ito dahil baka madapa sa sobrang kulit.
Inalalayan ko rin si Vanna, sabay kaming naglakad papunta sa labasan, gan'on din ang natirang mga bodyguards na pinalibutan kami. Sobra walong katao ang nakasuot ng kulay itim na suit ang sumundo sa amin, para itong mga men in black since they are Latino men with standard height and body built.
"Let's go, sir." Marahang sambit ni Jay na pinagbuksan kami ng pintuan ng sasakyan. Sabay-sabay kaming pumasok sa loob, habang ang walong guards naman ay sumakay sa kotse na nasa unahan at hulihan. Sinisigurado nilang walang dapat kaming ipag-alala.
Nang umandar na ang kotse ay tahimik lang kami sa loob.
Nasa unahan ang driver na isa sa mga pinagkakatiwalaan ko. Nagsalita ito. "Sir Magnus, where should we start?" Sa sinabi nito'y lumingon sa akin si Vanna. Halatang nag-tatanong ang mga mata nito.
"To our safe house." Tipid na sambit ko.
"Okey sir, copy." Sambit nito na binilisan ang pagtakbo.
"Saan ba tayo papunta, Magnus?" si Vanna.
"Sa San Martin de la Vega, nakabili ako ng rest house doon, saktong-sakto lang ang lugar, hindi matao, hindi maingay, payapa lang na pwede nating tirhan." Nakita ko kung paano umawang ang labi ni Vanna. Isa kasi sa mga magagandang lugar ang San Martin de la Vega, maraming sakahan doon at probinsya din ang ambiance kaysa sa sentro ng Madrid.
"Daddy, may Disneyland ba d'on?" si Ysay.
Sabay kaming natawa sa tanong nito. Wala itong kaalam-alam sa sitwasyon namin, ang sabi ko lang kasi ay magbabakasyon kami sa Spain. At maglalaro kami sa beach, where in fact, na 80% sa Madrid ay walang dagat.
"It's fine, baby, Daddy will make a Disneyland inside our house." Sa sinabi ko'y biglang nagliwanag ang mukha nito.
"This is too much, Magnus." Sabat naman ni Vanna.
"It's fine, Vanna. I am willing to do everything for our safety." I smiled. She replied me with a hold in my hand. I know that for this moment, I must protect them no matter what.
---
Matapos ang ilang oras na byahe ay narating na namin ang San Martin de La Vega, payapa ang lugar na iyon, at may malawak na lupain at madalas ay disyerto. Payak lang daan at hindi matao ang lugar, gaya ng sinabi ko kanina, para lang itong probinsya na may mangilan-ngilan na bahay at maliit na komunidad.
"Where here." Sabi ng driver namin na noo'y pumarada na sa mansion na nabili ko. Hindi ito kalakihan, mas mabuti na rin kasi na maging low-key ako sa paningin ng ilang naninirahan doon. Karamihan ng nakatira doon ay kilala ako, ang ibig sabihin, pinoprotektahan din nila ako sa mga kalaban ko. Kompadre ko ang mayor doon, at marami rin akong mga kaibigan na pwedeng maging surveillance camera.
Pumanaog na kaming lahat, kasabay din namin ang ibang kotse na nagsipasok sa loob ng espasyo ng gate. Nang makababa na kami tanan ay gayundin ang paglabas ng anim na naka-unipormeng katulong. Nakangiti ito sa amin at masayang pinaunlakan kami papaloob, gayundin si Vanna na inalalayan nila. Ysay remain in my arms, as we walked inside. Nakabuntot lang sa likuran ko ang mga tauhan ko.
"Bienvenido de vuelta a casa señor," saad nila na agad ko namang tinugunan ng ngiti.
"Muchos gracia," Sabi ko. Nakamasid lang sa kanila si Ysay na halatang walang naintindihan sa aming pagsasalita.
"From now on, please use English language, so my child can understand you all." Sabi ko sa kanila.
Gan'on din ang pagkabigla nila nang malamang anak ko ang bitbit ko sa oras na iyon. Hindi kasi nila alam ang tungkol kay Ysay. "Si, senor. I mean, okey, we will use English lengguahe, señor." Nasa accent pa rin nito ang pagiging Espanyol.
"Hello, my name Is Ysabella," pakilala naman ni Ysay sa kanila. Agad naman silang nasiyahan sa anak ko kaya kinarga nila ito at pinagpapasa-pasahan. Siguro'y nakuha nila agad ang loob ni Ysay kaya hindi ko na napansin na papunta na pala sila sa kusina, alam ko na ang kasunod n'on.
"Vanna, ihahatid na kita sa kwarto..." baling ko sa asawa ko.
"No, it's fine, Magnus. Kasama ko naman si nurse Jinky. Nakangiti lang naman ang nurse nito na agad umalalay papunta sa grand staircase na nasa gitna ng salas. Hindi naman gaanong kataasan iyon.
"Okey, please feel at home, my wife, I will be there after checking Ysay, okey?"
"Okey." Ngiti naman nito na unti-unting naglakad paitaas. Nasa gilid lang nito ang nurse niya na gaya ng karamihang tauhan ko ay masunurin naman at tahimik lang.
Nang maglakad na ako papunta sa kusina ay hinarangan ako saglit ni Jay. Tila may gusto itong sabihin. "Yes?" kunot-noong tanong ko rito.
"Let's talk Magnus." Si Jay.
"What is it?" nanatili ako sa kinatatayuan ko.
"It's about Vanna. Maybe it's better to let her alone here, para hindi siya mastress sa'yo, you know what I mean Magnus, you also need to negotiate our business partners, matagal ka na nilang hinahanap. Hindi na sila naniniwala sa palusot ko, kung bakit wala ka. You need to work again, Magnus."
Natahimik ako sa sinabi ni Jay. Ilang buwan na rin akong hindi nagha-handle ng negosyo ko, and all I know is I am now in between of a sinking ship and a distant shore to swim off.
"Okey, arrange my meetings to them. Babalik ako bukas." Sabi ko saka tinapik ang braso nito. Alam kong nahihirapan na rin si Jay na gampanan ang dapat sana'y trabaho ko.
Papunta ako sa kusina nang makita ang ginagawa nila kay Ysay. Nakalapag sa malaking mesa ang lahat ng pagkain na pinahanda ko. And god knows, how does Ysay eat all of it effortlessly. Namamangha ako sa anak ko, kung paano ito palaging ganado kada oras.
"Hey daddy! come on let's eat!" Ngisi pa nito habang hawak ang drumstick ng chicken ala cabana at paella na nasa plato nito at nakabudbod.
"She's very loveable sir!" Halos sabay na sambit ng mga katulong ko kay Ysay. Naupo ako sa harapan nila at masayang pinagmasdan ang pagkain ni Ysay. Maging ang mga kasambahay ko ay nabigla dahil madalas na raw akong ngumingiti simula noong ikasal ako kay Vanna.
"I know that señorita Vanna help you to bring back your smile, Sir. We know that you are happy now." Sambit ng katulong na medyo matanda na. Sa pagkakataong iyon ay naisip ko 'yong lalaking nakilala ko sa cashier, ang sabi niya'y dapat ko umanong makilala ang mga trabahante ko kaya naisip kong tanungin ang pangalan nito.
"What's your name by the way?" mas lalong lumaki ang bibig nito dahil sa pagkakabigla.
Nagsalita ito ng espanyol, na ang sabi'y ano raw na espiritu ng dyos ang sumapi sa'kin kung bakit daw ako mabait sa oras na iyon.
All they can see in the past is my worst version, ngayon lang talaga naintindihan ang lahat...
Muli akong ngumiti at tinanong ulit ang mga kasambahay ko. "What are your names?" turo ko sa kanila.
"We are Rio, Carla, Jennina, Girly, Airah, and lastly Shirly." Pagpapakilala pa nila na siyang ikinatango-tango ko lang.
"That's nice names, I wonder what names I used before calling you all?"
Ngumisi ang huling katulong at nagkamot ng ulo. "You call us, Tonta, sir." I felt embrassed to them, hindi ko talaga alam na nakakasakit na pala ako ng damdamin ng iba.
"I apologize for that, I'm sorry." Sa sinabi ko'y nakita ko silang sabay-sabay na nag-sign of the cross. Natawa tuloy si Ysay na nasa gilid at masarap lang na kumakain.
"Siguro, daddy ang bad-bad mo noon," suhestyon pa ni Ysay na agad ko namang sinang-ayonan.
"Yes baby, Daddy is very naughty, kaya h'wag kang turulad ha?"
"Opo, promise. Magiging good girl po ako, Cross my heart, hope to die."
"No, not like that, baby. I don't want you to die. You need to protect me, remember?" mabuti na lang at sumang-ayon lang din ito at ngumiti.
"I love you dad!"
"I love you too, baby girl."
"Tara po, tawagin natin si mommy, para sabay na tayong kumain."
"Okey, sige, let's take her food in her bed. She's still weak right now baby," I smiled.
"Okey, daddy!"
BINABASA MO ANG
Magnus My Mafia Boss Husband
Любовные романыVanna Shaw is a woman who build the Secret Territorial Group in Spain, she own all of the contraband units who handle carriers, securities and public dispatchers of their assets. She is one of the five women who runs the group, thus, she knew that...
