Obudziłam się w białym pomieszczeniu, byłam sama, o nie znowu to samo jestem w szpitalu, co się znowu stało tym razem nic nie pamiętam, kiedy tak myślałam nad tym co mogło się stać do sali wszedł człowiek w białym ubraniu, to był doktor
Doktor : dzień dobry jak się pani czuję
Ania : co ja tutaj robię
Doktor : nic pani nie pamięta ??
Ania : nie
Doktor : jak ma pani na imię, gdzie pani pracuje ?
Ania : no to wiem, jestem Anna pochodzę z polski i pracuję to znaczy pracowałam w Big Hit
Doktor : czyli do jakiego momentu pani pamięta ??
Ania : pamiętam że pojechałam do Big Hit żeby odebrać ostatnią wypłatę i na tym się urywam, nie pamiętam czy dojechałam
Doktor : w wytwórni pokłóciła się pani z pani szefem po czym dostała pani boleści brzucha i upadłą pani uderzając głową o stolik, przez co dostała pani lekkiego wstrząsu co spowodowało zanik pamięci
Ania : ale ja ??
Doktor : spokojnie pamięć wróci w najbliższym czasie
Ania : rozumiem
Doktor : ale mam dla pani złą wiadomość
Ania : jaką ???
Doktor : niestety ale przez tyle stresu na raz straciła pani ciąże
Ania : ale jak to, straciłam moje dziecko
Doktor : bardzo mi przykro
Kiedy to usłyszałam załamałam się, to nie możliwe
Doktor : to może ja zostawię panią samą, niech pani odpocznie jakby coś się działo proszę dzwonić dzwonkiem
Ania : dobrze ale proszę nikogo nie wpuszczać
Doktorze : dobrze jak sobie pani życzy
Kiedy tylko doktor wyszedł to rozpłakałam się i nie mogłam się uspokoić, cały czas ktoś próbował się do mnie dodzwonić ale nie miałam zamiaru z nikim rozmawiać, chciałam tylko zapomnieć w wcześniejszych wspomnieniach
1 tydzień później :
w końcu wychodziłam ze szpitala, przez ten czas nie rozmawiałam z nikim z wytwórni, nawet z chłopcami i z Alą też nie rozmawiałam, nawet nie wiedzą że dzisiaj wychodzę ze szpitala ponieważ zabroniłam mówić co kolwiek komukolwiek
Na szczęście w szpitalu był mały sklep z ubraniami więc kupiłam sobie coś na przebranie, kiedy dostałam wypis poszłam się ubrać uczesać i pomalować
włosy tylko rozczesałam z a buty miałam te co wcześniej, kiedy wyszłam ze szpitala pokierowałam się od razu do wytwórni żeby odebrać motor, oczywiście przez całą drogę rozmyślałam na tym co ze sobą zrobić, straciłam ciążę to było okropne do pracy też nie miałam zamiaru wracać ponieważ nie chciałam się spotykać z Namjoonem, postanowiłam znaleźć nową pracę albo otworzyć własną firmę, kluczyki do motoru miałam cały czas przy sobie więc kiedy zobaczyłam motor od razu na niego wsiadłam i odjechałam ale jednak kontem oka zobaczyłam że ktoś patrzy się na mnie przez okno i macha jednak nie zwracałam na to uwagi tylko pojechałam przed siebie
Parę minut później byłam już w swoim domu, kiedy weszłam do środka włączyłam wodę i zrobiłam sobie gorącą czekoladę po czym usiadłam na kanapie zabierając przy tym komputer i zaczęłam szukać pracy, patrzyłam już jakieś 2 godziny i kiedy już miałam wyłączyć komputer natrafiłam na ogłoszenie z jakiejś wytwórni muzycznej, nie pisało jakiej tylko że potrzebują nowej stylistki jakiejś grupy muzycznej tylko też nie pisało jakiej, napisane jest również że trzeba najpierw wysłać CV potem oni napiszą i połączą się na wideo a potem będzie umówione spotkanie i rozmowa o pracę pomyślałam że co mi szkodzi, napisałam CV i wysłałam teraz tylko czekać, na szczęście przez to że byłam żoną a w zasadzie jeszcze jestem fikcyjną żoną Namjoona to miałam za to płacone, no i jeszcze dodatkowo praca w wytwórni, wyłączyłam komputer i poszłam spać
Rano :.................................................
Przepraszam za długi czas bez rozdziałów postaram się to nadrobić 😊😊
CZYTASZ
Od Fikcji Do Szczęścia
UmorismoCzy spełni swoje marzenia o korei ??? Czy pozna swojego biasa ?? Pokocha go ?? A może znienawidzi ??? Jak potoczy się jej życie??? Moze będzie wolała wrócić do Polski?? Cześć jestem Ania jestem z polski mam najlepszą przyjaciółkę Alicje którą traktu...