Mha × Reader || Tamamlandı

𝙎𝙝𝙤𝙩𝙤, 𝘽𝙖𝙠𝙪𝙜𝙤𝙪

Canım çok sıkıldı yazam dediim.

❤️💙❤️💙

Todoroki Shoto:

Gece oldukça sert bir rüzgar esiyordu. Yanında uyuyan eşin Shoto huzurlu gözüküyordu. Okuduğun kitaptan başını kaldırıp ona döndün. Renkli saçlarını okşayıp onu izledin. Şaheser gibiydi.

Esneyip elindeki kitabı komidine koydun. Yataktan kalkıp odadan çıktın. Ağır adımlarla merdivenlere ilerledin. Rüzgar yüzünden cama vuran ağaçlar seni korkutuyordu. Mutfağa girdiğinde ışıkları yaktın, dolaptaki sürahiyi çıkarıp su doldurdun kendine. Geceleri uyuyamıyordun ve genelde kitap okuyordun.

Önüne düşen saçlarını çekmek için elini uzattığında bir başka el saçını nazikçe kulağının arkasına koymuştu. İrkilip arkanı döndüğünde bunun Shoto olduğunu gördün. Gülümsedin. "Shoto? Burda ne işin var? Uyuyordun sen." Dedin kibarca.

Uyku mahrumu gözlerle sana baktı. Dikkatlice kollarını beline dolayıp başını boynuna gömdü. "Kokun gitti, uyandım." Dedi mırıldanarak. Sesi o kadar tatlı gelmişti ki o an.

Saçlarına ufak bir öpücük kondurdun. "Su içmeye kalktım bebeğim. Sen git geliyorum ben." Dedin. Arkanı döneceğin sırada Shoto huysuzca sesler çıkarıp sana daha çok sarıldı. Belli ki senden ayrılası yoktu. "Bebeğim çok susadım. İzin ver su içeyim." Dedin bir daha şansını deneyerek.

Shoto başını iki yana sallayıp seni bırakmadı. Tek eliyle sürahiyi tutup elindeki bardağa suyu doldurdu. Suyu tek dikişte içip masaya koydun bardağı. "Şimdi uyumaya gidebiliriz." Dedi hala uyku mahrumu olan Shoto.

El ele odaya çıktıktan sonra sarılarak güzel bir uyku çektiniz.

💥💥💥

(Aşağıda okuyacağınız olay yazarın, yani benim annem ve babama ait bir olaydır. Erken doğmama sebep olan olay. Sadece Bakugou ve sana uyarlanmıştır.)

Bakugou Katsuki:

Eve gelen bebek eşyalarını odaya nasıl yerleştireceğin hakkında düşünüyordun. Bebeğinin doğmasına bir ay kalmıştı ve eşyalar Katsuki yüzünden geç alınmıştı. Karnını tutarak odadan çıktın. Çatık kaşlarınla salonda maç izleyen kocana ilerledin. Büyümüş karnınla önüne geçip maçı izlemesine engel oldun.

Katsuki kaşlarını çatarak sana baktı. "Çekilsene! Göremiyorum!" Dedi sinirle. Sağa, sola eğilip izlemeye çalışıyordu fakat sen izin vermiyordun.

Ellerini beline koyup konuşmaya başladın. Çok sinirlenmiştin. Sen bebeğiniz için her şeyi yaparken o burda oturuyordu. "Katsuki kalk! Bebeğin odasını hazırlamamız lazım. Doğum yaklaşıyor." Dedin sinirle.

Katsuki ise umursamazca televizyona bakıyordu. "Yaparız sonra. Daha doğmadı ya." Dedi omuz silkmeden önce.

Sinirle ona baktın. "Herşeyi zaten ben yapıyorum! Hiç bir şeye yardımcı olmadın! Kalk da bari bunu yap! Yoksa ben yaparım." Dedin öfkeyle. Gerçekten canına tak etmişti.

Katsuki ayağa kalkıp ofladı. "Ben dışarı çıkıyorum. Gelince yaparım bir ara." Dedi umursamazca ve gerçekten gitti.

Arkasından baktın bir süre. Sinirli ayakların yeri döverken odaya çıktın. Katsuki'nin bir halt yapacağı yoktu ve kendin yapmaya karar verdin. Bütün eşyaları tek tek açtın. Tek tek hepsini yerleştirdin. Büyük eşyaları çekerken karnına giren kramplar ve sancılar yüzünden çok acı çekmiş olsanda yine de bitirmeden durmadın.

Herşey bittiğinde gülümseyerek odaya baktın. Kızınız için çok güzel bir oda olmuştu. Elini karnına yaslayıp çıktın odadan. Akşam için yemek hazırlamaya gittin.

Katsuki geldiğinde ise odaya bakmış ve bir şey dememişti...

***

O günün gecesinde karnına şiddetli bir sancı girmesiyle uyandın. Normal bir sancı sandığın için önce yataktan kalktın, sonra da odanın içinde yürüdün biraz.

Sancının şiddetlenmesiyle çığlık attın. "Katsuki!" Bağırışın bütün evde yankılanmıştı.

Katsuki hızlıca kalktı. "Siktir! Ne oluyor lan?!" Dedi telaşla.

Yüzünü buruşturup karnını okşadın. "Geliyor!" Dedin acı içinde. Tutunduğun masa sen titredikçe titriyordu.

Katsuki şaşkınlıkla sana baktı. "Misafir mi? Kim?" Dedi. Uykusunu atlatamamıştı ve üstünde biraz da salaklık vardı.

Acı bir çığlık attın. "Bebek geliyor salak! BEBEK!"

Katsuki aniden kendine geldi ve seni hastaneye götürdü. Bir ay erken doğmasına rağmen oldukça sağlıklıydı bebeğiniz...

💥💥💥

Umarım beğenmişsinizdir. Bir sonraki bölümde görüşürüz. ^.^