𝙎𝙩𝙚𝙥𝙛𝙖𝙩𝙝𝙚𝙧

•37•

Acari qe i kishte pushtuar me ne fund ishte larguar per t'ia lene vendin pranveres. Ashtu sic lulezojne lulet ashtu kishte nisur lulezimin edhe dashuria e tyre.

Spitali tashme ishte kthyer ne shtepine e saj dhe e gjitha kjo fale Attikusit. Attikusi tashme po mesonte shqipen edhe pse e kishte teper te veshtire ndersa Adori... ajo po kalonte momentet me te bukura te jetes se saj. Kishte prane dy njerezit te donte. Vajzen e saj dhe Attikusin. Emrin vajzes ja vendosen Elianor qe kishte kuptimin ndricim i shkelqimit. Ata te dy shkelqenin, por ajo ishte ndricimi i tyre.

-Attikus me ka marre malli te kthehem ne shtepi. -tha ajo e merzitur.

-Po ti ne shtepi je.

-Jo s'jam. Jam ne spital.

-Ndersa une jam ne shtepi. Kudo qe jeni prane meje ti dhe Elianori per mua eshte shtepi.

-Awwww shpirt ti! E njejte eshte edhe per mua ama s'mund te rri me gjate ne spital. Aroma e tij vashdon te me beje per te vjelle dhe nuk i shoh dot njerezit ne te tille gjendje.

-E di! Edhe pak duro. Edhe nje jave ka mbetur dhe do te kthehemi te tre ne shtepi. Princesha jone eshte mjaft e shendetshme.

-Si mendon ti kujt i ka ngjare me shume?- e pyeti Adori.

-Hmm eshte teper e vogel per te thene dicka me saktesi.

-Une mendoj se me ka ngjare mua.- ishte Arlo ai qe foli i cili u fut ne dhome pa trokitur.

-Khem khem.... eksiston dicka qe quhet ''trokitje'' Arlo.- i tha Attikusi.

-Edhe une po te them se ajo vlen per te huajt jo per te shtepise.

-......... - Attikusi heshti sepse nuk dinte me c'ti thoshte.

-Tani kunate te kam sjelle ca veshje per princeshen time. -tha ai duke i treguar 10 a 20 canta me  veshje te ndryshme.

-Arloo ajo eshte princesha jone!- tha xheloz Attikusi.

-Mos po ndiej xhelozi ne ajer.!- pyeti ai duke qeshur dhe filloi te nuhaste ne ajer derisa Lida hapi furishem deren e nervrikosur.

-A mund ta di pse anglishtja eshte gjuhe nderkombetare kur ne asnje fast food, qender tregtare apo supermarket nuk mund te merresh vesh me njerezit. 30 minuta kam qe perpiqem te kuptohem me ate zonjen qe bente sufllaqe dhe mezi i mora. - fliste dhe ecte Lida tere nerva ndersa Adori dhe Arlo qeshnin.

-Sa mire te kuptoj moj kunate. - i tha Attikusi i cili vuante te njejten gje si Lida.

-Zonje, ka ardhur koha te ushqeni beben tuaj. - ishte nje infermiere ajo e cila erdhi ta lajmeronte te ushqente vajzen e saj.

-Prit se dua ta shoh eshte une princeshen time. - dhe te dy bashke me Attikusin shkuan te vajza e tyre.

Ishte nje bebe embel me sy te bukur jeshile si Adori. Edhe pse e lindur para kohe gezonte shendet shume te mire e tashme mund te quhej nje muajshe. Te dy rrinin dhe shikonin mrekulline e ardhur ne jete. Nuk ngopeshin se shikuari ate engjell te embel.

-Emmm Attikus.... - foli me ndrojtje Adori.

-Po bebja ime.

-Epo une... duhet te ushqej vajzen tone tani.

-Ushqeje!- i tha ai pa te keq pa e kuptuar se c'po thoshte Adori.

-A mund te largohesh?

-Pse?

-Epooo....

-Ah ndjese do i japesh gji. Ikaaaaa. - dhe u largua menjehere. I vinte te plaste per faktin se ajo kishte akoma droje nga ai, per faj te atij gabimi qe ai kishte bere. Mendonte se fakti qe u dashuruan me njeri-tjetrin do ndryshonte disa gjera, por jo... ndonjehere vetem dashuria nuk mjafton.

Kishte dale jashte dhe po perpiqej te mbushej me fryme. Te dy i mundonte ai gabim i tiji. Ate e bente te druhej nga ai ndersa Attikusin te mos bente veprime kundrejt saj. Te mos i afrohej, te mos e puthtte, te mos e perqafonte, por thjesht ra dashuronte nga larg. Distanca eshte nje sprove per ata qe duhen. Ata duheshin ne distance kaq afer. Dhe ishte pikerisht kjo distance qe Attikusin ta bente ta dashuronte akoma me shume. Te perpiqej akoma me shume per dashurine dhe besimin e saj.

-Fol vella, po te degjoj. -ishte Arlo ai qe ishte afruar prane tij.

-C'te flas Arlo?

-Prej sa vitesh jemi ne shoke te ngusht vella? Prej sa vitesh jam vellai jot? Une njoh cdo shprehje te fytyres tende, frymarrje e thelle, nuk rri do ne nje vend. Ty te mundon dicka.

-Po me mundon, me bren nga brenda. Me gerryen cdo dite e me shume ai gabim qe bera kundrejt saj. Akoma druhet nga une, akoma trembet nga une....

-Duhet te flisni! Fol me te dhe do te beheni me mire.

-A thua?- pyeti ai me dyshim.

-Nese s'ka komunikim atehere kot qe jeni bashke.

Hello! Si jeni? A shkut ne shkolle apo jeni akoma me pushime? Tani me kismet update do kemi neper fundjava. Ly💞