𝙎𝙩𝙚𝙥𝙛𝙖𝙩𝙝𝙚𝙧

•44•

Nuk arrinte me te konceptonte asgje. Dridhej i teri me vajzen ke krahe e cila nuk pushonte se qari. Ja kishte ndjere zemra. E kishte ndjere qe mami i saj ishte ne rrezik.

Kishte degjuar te shtenat.... klithmen e saj... frenimin e makines..... dhe vajza akoma qante.... qante cdo cast e me fort.

Kishte humbur kontrollin dhe s'dinte c'te bente kur hapet dera dhe vjen Lida, por mbet e shokuar nga pamja qe iu servir.

-Ku eshte Adori?- e pyeti menjehere ai.

-Do vinte me shoferin se une ika te merrja ca nga gjerat e mia ne apartament.-iu pergjigj Lida e cila s'dinte asgje.

Akoma me i tmerruar per ate qe mund t'i kishte ndodhur bebit te tij i le femijen me dore Lides dhe  largohet si i marre e pas tij dhe Franko me Arlon duke e lene Lide  te shqetesuar. Hipen ne makine dhe e nget ate si i marre pa e ditur se ku do shkonte.... se ku ta kerkonte.... se ku ishte.... dhe mbi te gjitha pa e ditur se si do e gjente.... gjalle apo  te vdekur.

Syte i ishin erresuar dhe timonim e makines me teper e gjuante se sa e drejtonte.

-S'mund te me lesh Ador! S'mund te largohesh Ador. S'mund te me braktisesh Ador. S'mund ta besh dicka te tille.... jo jo nuk mundesh. S'mund ta lesh Norim tone. S'mund te na lesh ne erresire..... ADOR......-bertiti ai me sa fuqi kishte.

Lotet e kishin pushtuar faqet dhe syte tashme i ishin skuqur. Duart i ishin gjakosur nga gjuajtjet qe i jepte timonit.

Mes ngasherimave te tij u degjua tingulli acarues i ziles se telefonit. Nje numer i panjohur po e telefononte, por ai as qe denjoi ta hapte. Serish ne ekran u shfaq i njejti numer.

-C'dreqin.... -nisi te thoshte kete here pasi e hapi, por zeri qe degjoi ne anen tjeter e shkriu te terin. Ishte zeri i embel i vogelushes se tij i cili vinte i mekur, por te pakten vinte.

-Attikus.... jemi mire.- u degjua zeri i saj i mekur, por per te ishte melodia me e bukur ne bote. Lotet nisen ti rridhnin akoma më me denese neper faqe.

-Jemi prane parkut ''Monceau''. - i tha serish dhe e mbylli ndersa ai fluturoi me shpejtesine e drites duke u gjenduar aty brenda 5 minutash.

Pa vendin te mbushur me police dhe makinen e perplasur ne gardhin prej hekuri qe rrethonte parkun. E tere pjesa ishte rrethuar me shiritin e policise. Ne nje ambulance aty prane gjendej e vogla e tij e cila sapo e pa iu hodh ne krahe duke denesur dhe pa mundur t'i thoshte asnje fjale i ra te fiket. Infermieret qe ishin aty prane e moren dhe i vendosen nje serum ndersa ai i mbante doren. Pa dhe shoferin qe qendronte aty prane i cili kishte nje te care ne koke si rezultat i perplasjes me kroskotin e makines dhe njeren dore e kishte te fashuar.

-Po ti je mire?- e pyeti Attikusi.

-Po zoteri dhe kam dicka shume te rendesishme per t'iu thene.

-Shhhh behu mire, pastaj flasim.- i folo qetesisht Attikusi.

-Por zoteri.......

-Flasim ne shtepi. - i tha dhe u kthye te shihte beben e tij e cila qendronte pa ndjenja ne barele.