Jo pa qellim pranoi te shoqeronte Alberton. Ai kishte nje plan dhe do ta vinte ne zbatim ate. E dinte se ky plan do t'i kushtonte, por as duarkryq nuk rrinte dot. Hipin ne makinen e tij sterr te zeze. Degjoi Frankon t'i therriste nga pas, por ai i dha me shume gaz dhe iu zhduk nga syte.
-Me sa duket do qe te na aksidentosh te dyve sonte, apo jo?- e pyeti Alberto dhe ne zerin e tij kishte nota ironie dhe provokimi.
-Pse jo? - ia ktheu ne te njejten menyre Attikusi.
-Do qe edhe vajza jote te jete jetime njejte si e ema, dhe pse jo ndonje dite te perfundoje me nje klub nate per te shitur virgjerine. - vashdonte me provokimet ai, ndersa Attikusi ruante qetesine, pasi e kishte nje plan.
Nuk i kthen pergjigje, por nxjerr telefonin dhe ben sikur po telefonon Adorin.
-Shpirt, do vonohem paska sonte, mos me prit zgjuar.
-Kam ca pune prandaj.
-Puthe Norin per mua.
-Te puth, po e mbyll tani. - luajti rolin ai dhe e vendosi telefonin ne inzicim.-Me vjen keq qe humba nje vajze te njome dhe te bute, por paska qene fati i saj qe Franko ta shpetonte. Isha gati te jepja tere ato para per virgjerine e saj. Mmmmmm,- lepiu buzet ai,- ku i dihet sa mire do te kete qene.
Nervat e Attikusit po vlonin, por akoma se kishte marre ate qe donte. Kerciti qafen per t'u qetesuar paksa dhe me duar shterngonte timonin thu se do ta shkulte nga vendi ku ndodhej.
-Une e di Attikus, ti nuk je budalla dhe e si shume mire qe nuk e besove punen e shoferit. - vashdoi serish ai,- e pergezoj shoferin e Adorit. Ishte goxha i zoti ne punen e tij. E mbrojti shkelqyeshem Adorin.
-Te dukem kishe apo xhami qe po rrefesh? -i foli ironik Attikusi.
-S'kisha ndonje qellim te keq ndaj saj,-vashdoi me te tij ai,- thjesht me pat ngel merak pa e provuar dhe shijuar trupin e saj njomezak. Si ja dole Attikus? Si e bere pervete? - e pyeti ai.
-Druaj se kjo ishte pyetja jote e fundit, vdis!- bertiti Attikusi dhe e qelloi me bresheri plumbash. Parkoi makinen ne cep te rruges dhe u largua.
******
-Me ne fund erdhe bir!- ishte Franko ai qe foli i merakosur sapo e pa te hynte ne shtepi.
-Ku eshte Alberto?-e pyeti Arlo.-Me siguri duke ndjekur biseden tone nga ferri. -u pergjigj ai duke qeshur.
-Se ke bere ate gabim apo jo?- pyeti Franko i tronditur.
-Dua te iki te gruaja ime tani.- iu tha dhe iu hodhi telefonin ne duar.
-Degjojeni ate regjistrim.Iku per ne dhomen e tyre dhe e gjeti Adorin duke pare vajzen e tyre. Ai shkoi nga pas dhe i rrethoi belin me duar duke e zene ne befasi, por qe nuk e trembi Adorin e cila e njohu nga aroma e tij.
-Erdhe shpirt?- e pyeti ajo ndersa ai i dhuroi nje puthje ne qafen e saj me arome dehese.
-Si thua sikur t'ia cosh vajzen sonte Arlos ndersa une dhe ti kalojme naten bashke. - e pyeti ai duke i peshperitur ne vesh.
-Hmmmm. Prit te mendohem tha ajo ndersa ai mori Norin ne krahe e puthi ne balle dhe u largua.
Ja la Arlos ne krahe pa i thene asnje fjale.
-Opa paskemi aksion sonte. Do na lejn pa gjume legenat. - tha Arlo duke qeshur, por asnje reagim nga Attikusi.
#vashdon
YOU ARE READING
𝙎𝙩𝙚𝙥𝙛𝙖𝙩𝙝𝙚𝙧
Short Story-Ti? Njerku im? Bruh! - shfryu e inatosur ajo. -Ta shohim sa do te shfrysh me vone. - i tha ai i besdisur _______ __________ Attikus, me i ftohte se akulli, me pervelues se ferri, me djall se djalli... Ador, dashuria e asaj dite te ftohte dimri, asa...