𝙎𝙩𝙚𝙥𝙛𝙖𝙩𝙝𝙚𝙧

•55•

Ishte larguar nga tryeza kinse i qete, por e dinte se nuk ishte i tille.

-Pasneser do te marre fund gjithcka. -mendoi me vete. -Kaq paska qene e shkruar dhe per mua.  Eh Attikus duhet te behesh i forte! 

****

E kaloi naten thuajse pa gjume dhe vetem ne mendime duke vrare mendjen qe t'ia tregoje cdo gje ne menyren me pak te dhimbshme, por s'dinte se si. Ne oret e para te mengjesit gjumi arriti ta mposhte  dhe ta merrte ne krahet e tij te embel.

Edhe pse fjeti vetem pak ai u zgjua menjehere kur degjoi zerin e embel te bijes se tij tek e lajmeronte per t'u zgjuar.

-Zgjimi i fundit i tille. - i peshperiti vetes dhe syte iu mbushen me lot. U cua e mori ne krahe e qetesoi dhe e vendosi mes tij dhe Adorit e cila po flinte qetesisht. Qendroi per thuajse nje ore duke veshtruar tere dashuri dhe duke fiksuar ne memorien e tij cdo tipar te tyre. Kur pa qe Adori s'po zgjohej mori Norin dhe zbriti bashke me te ne sallon ku gjeti Arlon te porsa zgjuar nga gjumi.

-Morning Arlo. A do e mbani ti dhe Lida Norin sot. - e pyeti ai.

-Po, po ku do shkoni ti dhe Adori?- e pyeti ai.

-Do i them cdo gje. - i tha dhe u largua ne dhomen e tij per te zgjuar Adorin.

U ul ne shtrat prane saj dhe i largoi disa fije qe i kishin rene ne fytyre. Pa buzet e saj paska te hapura dhe u afrua e i puthi me butesi. Pastaj u afrua tek qafa e saj e zbuluar dhe mori fryme thelle teksa nuhasta qafen e saj ere mire. Ne ato momente Adori zgjohet dhe vendos buzet e saj te mishta ne qafen e tij te ngrohte.

-Morning beb! -i tha ajo e pergjumur.

-Cohu dhe behu gati dashuri se do dalim.

*************************

Kishin nje ore qe ecnin me makine dhe Adori po flinte akoma. Sapo kishte hipur ne makine e kishte zene gjumi. Ai mallkonte veten kur mendonte se do largohej dhe do i linte vetem. Mallkonte veten per ato qe do i tregonte asaj dhe kishte frike se mos syte e saj te bukur lotonin. I gjuajti timonit te makines me inat, por padashje beri qe boria te binte dhe Adori te zgjohej.

-S'gjete menyre me te mire per te me zgjuar.-foli ajo e inatosur ndersa ai qeshi nga mimika e saj.

-Qesh ti qesh po ta tregoj une ty.-i tha dhe i gjuajti ne krahe.

-Pa dashje beb.- i tha ai dhe vendosi doren te kofsha e saj dhe filloi ta levizte lart e poshte.

-Ku po ikim?- e pyeti ajo duke shijuar ledhatimet e tij.

-Ne nje vend ju te flasim te qete. -iu pergjigj ai.

-Dhe cfare do flasim?

-Do ta mesosh atje.

-Okej, por une jam e uritur.-tha kete here me nje fytyre bebi.

-Ta mbush une barkun per 9 muaj po deshe se gati jam.-i tha ai duke qeshur.

-A ku te rri mendja ty. Ore du buk une.-tha kete here serioze dhe ai pa qe para tyre kishin nje supermarket dhe ndaloi makinen e u fut te blinte.

****

Ne nje cep te rruges rreze nje peme qendronte nje grua e rreckosur teksa merrte ca rreze dielli dhe numeronte makinat qe kalonin. Njera prej tyre ndaloi rreze rruge prane supermarketi dhe prej saj doli nje siluete e njohur per te dhe brenda la dike akoma me te njohur.

-Rasti im. -mendoi me vete dhe u afrua prane makines.

-Ador, bije.- i tha ajo.

-Prape ti! C'do moj grua c'do?-foli Adori e revoltuar.

-Asgje me teper sesa te degjosh kete incizim. - tha dhe i la telefonin thuajse re thyer dhe u largua. Adori mori telefonin dhe hapi rregjistrimin:

'' -Si ke fytyre Franko ta shohesh vajzen tone, vajzen tende kur ishe ti qe e braktise ne jetimore pa pike dhembshurie?

-Largohu Mari! Zhduku! Trashegimtarja ime s'mund te ishte nje vajze. S'mund ti shkaterroja jeten nje vajze dhe mbi te gjitha sime bije duke e e bere trashegimtare te tryezes. Tani zhduku ose do te te zhduk une. - tha tmerrsisht i irrituar, por nje ze i embel dhe disa hapa te lehte u degjuan te vinin drejt tyre.

-Xhaxha Frankoo mbesen tende e ka marr malli per tyy. - ishte zeri i Adorit qe jehoi ne tere oborrin e cila u shfaq aty me nje buzeqeshje ne fytyre e cila u shua sapo pa te emen.

-Kaq poshte ke rene mama saqe flirton me ke te dali perpara?- e pyeti ajo e neveritur ndersa e ema i qeshi ironikisht ndersa i peshperiti Frankos:

-A s'te dhemb shpirti kur jot bije te thote xhaxha?- dhe u largua pa thene asnje fjale me teper."

Kishte mbetur e hutuar e tmerruar me telefon ne dore. Lotet kishin nisur rrjedhen e tyre neper faqet e saj.

-C'ndodhi Ador? C'ke? -degjoi zerin e shqetesuar te Attikusi ndersa ajo thjesht i zgjati telefonin.  Attikusi e degjoi dhe syte iu mbushen me lot, por Adori nuk pa asnje gjurme habie ne fytyren e tij.

-E dije ti?- e pyeti ajo  ndersa ai heshti.

-E dije! Pse nuk habitesh? E dije!? Te lutem mohoje dreqi e marrte! Mohoje! - nisi te uleriste.

-Pse s'me the? Apo kishe frike se te merrja trashegimine per te cilen me lane ne jetimore dhe me bene te vuaja kaq shume. Me thuaj qe se dije te lutem!

-E dija. Tani e mora vesh. Sot do t...-por ajo e nderpreu.

-Cdo gje ka qene plan. -nisi te thoshte ajo teksa i fliste me shume vetes se sa atij.
-Prandaj me bleve, prandaj doje te me shisje, prandaj me perdhunove apo jo? Cdo gje ka qene plan. Ti s'me do!-nisi te qante akoma me teper ndersa Attikusi thjesht kishte ngrire. Cdo gje e priste, por jo ato fjale.