•38•

1.3K 73 108
                                    

Do te fliste me te. Kjo ishte me e mira per te dy. Nese ajo do ta falte do ishte njeriu me i lumtur ne bote. Nese jo.... serish e kuptonte... do thyhej do merzitej.... shume madje, por e kuptonte dhe kurrsesi nuk e fajesonte.

Me ne fund ndodheshin ne Rinas dhe po benin check-in per te ikur serish ne France. Ndodheshin mes shume njerezve dhe kjo e bente vajzen e tyre re grindej. Sa here qe grindej dhe qante Elianori, qante dhe Adori. Sigurisht ishte nene e re dhe ajo ishte kujdesur vetem per femijet e vegjel te jetimores, por ata te pakten e dinin se c'donin dhe mund te flisnin ndersa nje femije 1 muajsh... eh ishte e veshtire.  Attikusi nderkohe behej me keq se ato te dyja.

-Hajde te daja-xhaxhi, princesha e daja-xhaxhit ti. - ishte Arlo ai qe e mori ne krahe dhe nisi ta qetesonte. Arlo arrinte gjithmone ta qetesonte kur nuk e arrinin Adori me Attikusin. Duke mos e ndare dot mendjen nese ishte xhaxhi apo daja i Elianorit e quante veten daja-xhaxhi gje qe iu dukej komike Adorit dhe Attikusit.

Gjate periudhes qe ishin ne spital vizitat e Frankos nuk kishin munguar. Ishte lumtuar pa mase per lindjen e Elianorit dhe po ashtu marredhia me Attikusin ishte permirsuar ndjeshem. Ai ishte larguar per ne France para tyre qe te pergatiste dhomen e foshnjes dhe po ashtu te rregullonte dhomen e Adorit dukeqenese kishte mundesi te ishte klausofobike.

__________
_________________

-Me ne fund mberritem. Home sweet home!-ishte Adori me e lumtura per ardhjen e tyre serish ne France.

-Me ne fund do ble sufllaqe rehat. Huh!- tha Lida dhe leshoi nje pasthirrme lehtesimi.

-Ato pasthirrma ruaji per ne dhomen e gjumit sweetie.- i tha Arlo provokueshem.

-What? Harroji me mire. Do vuash denimin qe talleshe me mua neper fast food-e, supermarkete dhe qendra tregare. Me lije te vuaja aty ndersa ti qeshje.

-Ec aty kunate! Ta paguaje ky. - i tha Attikusi teksa qeshte.

-Ador eja tani te te dergoj ne dhomen tende sepse ti dhe princesha ime kemi nevoje per pushim. Kunate a mund t'i pergatisesh pak ushqim Adorit te lutem?

-Sigurisht pa problem.

U fut ne dhomen e saj dhe u habit. Nje nga faqet e murit ishte zevendesuar me xham dhe pamja qe kishte perpara ishte e mahnitshme.

-Po kjo?- pyeti ajo e habitur.

-Epo mund te jesh klausofobike.

-Shume faleminderit! Tani eja te te mesoj si te nderrosh Elianorin. - i tha ajo serioze ndersa ai e pa i shtangur.

-Seriozisht?! Une te nderroj Elianorin?!

-Po Attikus. Do ta nderrosh edhe ti ndonjehere.

U afrua te shihte se sa me perkujdesje dhe dashuri vepronte Adori. Nuk e kishte mendjen te fjalet apo veprimet e saja. Ishte fokusuar te fytyra e saj engjellore qe kishte marr nje nur kaq te embel pas lindjes. Tek buzet e saj mishtore te cilat i levizte per te nxjerre fjalet. Ishte perhumbur i teri ne mendime....

-Dhe kaq, heret tjeter do ta besh ti. -i tha ajo duke e nxjerre nga mendimet.

-Ah... po... ehe.- belbezoi pa ditur c'te thoshte ai.

-Ti me degjove se c'thashe apo jo Attikus?- pyeti ajo serioze.

-Po sigurisht. - u pergjigj ai dhe ne zerin e tij kishte nota pasigurie.

-Do e shohim kur ta besh ti heren tjeter.

E mori vajzen dhe  vendosi me kujdes ne krevatin e saj dhe me pas filloi t'i kendonte nje ninulle ne shqip. Zeri i saj i embel dhe melodioz te bente te perjetoje enderrat me te bukura me sy hapur. Nuk kuptonte asgje nga ato qe ajo thoshte, thjesht degjonte.  Degjonte zerin e saj te embel dhe melodine qe krijonte....

-Mendoja se engjejt jane vetem ne parajse, ama Zoti paska sjelle ca prej tyre dhe ne toke. - i tha ai pasi ajo ndaloi se kenduari ninullen.

-Cdo kush eshte engjell dhe cdo kush eshte djall, varet cilen ane shfaq apo cilen ane e detyrojne te shfaqi. Edhe djalli dikur ka qene engjell. - i kujtoi fjalet qe ai ka kishte thene me pare ndersa ai heshti.

U afrua dhe puthi Elianorin ne balle.

-Naten e mire Ador! Nese te duhet ndonje....

-Dhe ku po iken ti?- e nderpreu Adori.

-Ne dhomen time.- i tha ai normalisht.

-Ne dhomen tende? S'do rrish me mua... me ne?- e pyeti ajo. Ajo pyetje beri qe ne brendesi te zemres se tij te niste festa nga lumturia. Vena, arterie, kapilare nisen te hidhnin valle dhe te njejten gje bene edhe neuronet ne trurin e tij.  S'donte ta shfaqte gezimin qe i dha ajo pyetje e saja, por syte  tij nuk mund ta fshehnin dot tere ate lumturi.

-Ne rregull! Po shkoj te nderrohem.

Vajti ne dhomen e tij sa hap e mbylm syte dhe po ashtu u nderrua. I veshur me tuta dhe me nje bluze me menge te shkurtra ngjante joshes dhe tmerresisht bukur.

Pa qe edhe Adori ishte nderruar dhe mbante veshur nje kostum te shkurter per gjume. Attikusi vajti drejt raftit dhe mori prej aty nje jastek dhe nje mbulese te holle.

-Dhe ku do flesh ti?- e pyeti ajo duke qeshur kete rradhe.

-Ne divan.

-Une mendoj se krevati na nxe te dyve.- i tha ajo duke e lene Attikusin akoma me te habitur.

Ato u shtri dhe Attikusi fill pas saj. Ai po qendronte i ngrire teksa shihte tavanin sikur do i binte mbi krye ndersa Adori u afrua duke mbeshtur koken ne kraharorin e tij.

-Mos valle je robot ti Attikus?!

-Perse?!

-Sepse po me duket sikur po fle me nje robot i cili ka zemer dhe ajo zemer eshte gati te dale nga vendi me te rrahurat e saj.

-Kaq shume degjohet?-  pyeti ai duke qeshur ndersa ajo thjesht pohoi me koke.

-Ador a mund te bisedojme pak?!-  pyeti ai pas pak serioz.

-E di se c'teme do te flasesh, por mendoj se nuk eshte mire qe kete moment ta prishim me fjale te cilat s'kane vlere ne fund te dites nese s'ka veprime te cilat nuk i vertetojne ato fjale. S'ka nevoje te ma thuash kur t'i faljen dhe pendesen e ke treguar me veprat e tua dhe nese une s'do te kisha falur tani s'do te ishim keshtu sic ishim. Une jam dashuruar me ty Attikus. E vertete qe ajo qe ti bere kundrejt meje ishte e tmerrshme ama me fale mrekulline qe ndodhet prane nesh. Mendoj se tashme rendesi ka vajza jone dhe jo ajo qe ndodhi e cila tashme i perket se shkuares.

Nga mijera fjale qe i vertiteshin me mendjen nuk qe i zoti te nxirrte asnje prej tyre. Si mund te ishte kaq e mire? Si mund te kishte kaq shume miresi ne nje njeri te vetem?

-Te dua Ador! - vetem kaq arriti te thoshte dhe me pas iu afrua buzeve te saj dhe te dy u perfshine ne nje puthje jeteshtuese.

_Cinderella-15  this part is for you sweetie❤

𝙎𝙩𝙚𝙥𝙛𝙖𝙩𝙝𝙚𝙧Where stories live. Discover now