𝙎𝙩𝙚𝙥𝙛𝙖𝙩𝙝𝙚𝙧

•56•

Priste te acarohej, t'i mbante inat, por jo ato fjale.

-Ti s'me pakse falur.- foli ai me ne fund.

-Te te fal?! -tha dhe qeshi ironikisht. -Si dreqin te te fal?! He?! Me paska vjedhur jeten akoma pa ardhur ne jete dhe pret falje. Seriozisht Attikus?!

Pas cdo fjale te saj e shkelte me shume gazin dhe shigjeta e vashdonte te tregonte shifra cdo here e me te larta. Rrugen qe e me pare e bene per 1 ore  tani ai e beri pee 15 minuta dhe gjendeshin para shtepise.

Doli nga makina me vrull dhe ashtu sic ishte me nje fytyre qe te fuste tmerrin u fut brenda duke bertitur emrin e Frankos.

-Frankkooooooo!- zeri i saj mbushi tere dhomen. -Dil nga ferri ku je futur. -tha dhe Franko zbriti poshte, ndersa Attikusi vajti ne zyre.

-C'djall paske qene keshtu? Ku do e cosh shpirtin ore se as ferri s'ta pranon. Si munde? -nisi te bertiste ajo.

-S'kam asgje per te te thene, por Attikusi s'ka asnje faj ai s'di asgje. Nuk mban mend asgje sepse kujtesa i ka humbur. Jo me larg se para nje jave e mori vesh.

-Ne djall ti dhe yt bir! Une s'jam me asgje per ju! Asgje! Ti qe ishe i afte te lije jot bije ne jetimore se ke per gje te me genjesh sy ne sy!

****

-C'ndodhi vella?- u fut brenda ne zyr me furi Arlo ku degjoheshin me se miri fjalet e Adorit.

-E mori vesh, por jo ashtu sic duhej. Amanet Norin dhe Adorin, tryezen dhe cdo gje timen. Une po iki, kam nje denim per te marre. -i tha duke u munduar te tregohej i forte dhe e perqafoi.

-Mos vella! Mos shko! Mendo per Norin.

-Shhhh! E di qe eshte ne duar te sigurta.-dhe u largua duke e lene Arlon te pazotin per te bere ndonje gje. Zbriti ne sallonin i cili ishte mbushur nga ulerimat e Adorit.

-Ku eshte Attikusi?-  e pyeti i shqetesuar Franko, pa iu vene vesh fjaleve te Adorit.

-Rruges per te marre denimin dhe se shpejti ne ferr!- tha serioz dhe i revoltuar per fjalet qe Adori kishte thene.  Menjehere Franko largohet ndersa Adori mbeti e shtangur.

-Arlo! C'po thua? - e pyeti kete here me qete dhr ne zerin e saj viheshin re nota te uleta shqetesimi.

-C'te duhet ty?- ia ktheu ai ne nje menyre qe se kishte bere kurre me pare.

-Arlo?!

-Arlo cfare?! A i the te shkoje ne ferr? Atje po shkon. Pse  nuk e degjove? Pse? C'faj ka ai nje here? Per b*then tende e vrau. Per surratin tend theu rregullat dhe tani po shkon te vritet. Largohu Ador! Nese s'je asgje per ata te dy  nuk je asgje as per mua atehere. Ti nuk e di se c'eshte kjo bota as nuk e di cdo te thote te jesh trashegimtarja e vetme e familjes. Nuk jam aspak dokort qe Franko te la ty ne jetimore, por di te them se ne jetuar 1000 her me mire se cdo te kishe jetuar si vajza e te tmerrshmit Franko. - i pergjigj jashte mase i revoltuar dhe u largua.