𝙎𝙩𝙚𝙥𝙛𝙖𝙩𝙝𝙚𝙧

•54•

Kishte kaluar java qe kur Attikusi kishte zbuluar gjithcka dhe nuk kishte mundur t'i thoshte asgje. Ajo nuk kishte besuar asnje nga fjalet e se emes dhe kjo e e bente te ndihej akoma me keq Attikusin. Menyra se si ajo sillej me Frankon, me aq dashuri, me aq perzermersi dhe se si Franko ja kthente sikur asgje te mos kish ndodhur e benin te te pelciste nga dyfytyresia e tij. Si mund te ishte nje njeri kaq i qete dhe mbi te gjitha kur perballe ka te bijen e cila e quan ''shpetimtarin'' e saj,  cila nuk e di se e ka baba.

Ai rrinte aty i heshtur veshtronte cdo gje, por e ndienre veten te pafuqishem per t'i thene asaj dicka. Adori e kishte vene re ndryshimin e tij te papritur, por ai ishte justifikuar me faktin se asgje nuk po i shkonte mbare ne punet e tij. Duke ndjere nevojen e dosmosdoshme per te folur me dike vendosi t'i thoshte Arlos.

**********

-Mos do te na vrasesh qe na solle kaq larg nga qyteti dhe mbi te gjitha buze nje gremine.- i tha Arlo duke qeshur, pasi kishte marre mesazhin e tij ai kishte shkuar menjehere ne lokacionin e derguar nga ai.

-Vdekja do te  ishte lehtesim per mua.- i tha Attikusi tejet i merzitur.

-Nese je i merzitur dhe ne ankth per vendimin qe do te marri tryeza mos u shqeteso do bejme te pamunduren per ta rregulluar.

-Franko.... Franko eshte babai i Adorit.- s'duroi dot me teper Attikusi.

-What?! Te lutem nuk eshte koha per shaka.- ia ktheu Arlo i shokuar.

-Te duket se po tallem Arlo?!- i foli i acaruar Attikusi.
-Madje une nuk qenkam djali biologjik i tij. Qenkam i shkembyer ne jetimore, dhe me ke? Me Adorin.

-Pse se dije ti se nuk je djali biologjik i tij dhe se je i shkembyer?! Seriozisht?!- ia ktheu akoma me i habitur Arlo.

-Cdo te thuash me 'se dije ti'?- e pyeti kete here i shokuar Attikusi.

-Une mendova se e dije. Se e mbaje mend. Ne fillim xhaxha Franko te mori ty dhe pas teje mua sepse ishim shoke te ngusht. Kur te solli ty ai solli nje bebe  me vete, por une se dija ne ishte djale apo vajze. Une thjesht e di se ti s'je femija i tij biologjik dhe se je i shkembyer, por mendoja se ti e dije kete gje. -foli pafajsisht ai.

-E dije dhe s'ma ke thene nje here te vetme?! Ai mua me ka mbajtur me disa ilace per te harruar cdo gje.

-What? Po kurre s'kemi biseduar per dicka te tille vella. Si te vija te te thoja kot pa lidhje " Attikus ti je femi i shkembyer'' seriozisht e ke ti?

-Ahhh si do t'ia them une Adorit kete?

-Ne nje menyre a ne nje tjeter duhet t'ia thuash. Ti s'je fajtor. Fajtori eshte Franko. Mos persiper nje faj qe se ke kryer. Adori do te te kuptoje. Ajo te fali ty per ate c'ka i bere sepse eshte e dashuruar me ty, normal qe do te te kuptoje per kete gje. Ti s'ke faj Attikus.

-Ik Arlo! Lerme vetem!

-Si te duash vella, por mbaje mend, ti s'ke faj.

********

Vashdonte te qendronte buze gremines derisa ne telefonin e tij i erdhi nje mesazh.

Pas nje ore kemi mbledhje ne tryeze. Duhet te vish patjeter sepse eshte e rendesishme.
Te presim!

-Me mire s'ka ku te shkoje.- mendoi me vete dhe u nis per te ndertesa ku beheshin mbledhjet e tryezes. Kur shkoi atje pa qe te gjithe kishin ardhur. Vendi i kryetarit vashdonte te ishte bosh.

-Ai vend te takon ty.- i tha njeri nga pjesmarresit duke iu referuar vendit te liderit dhe Attikusi vajti dhe u ul.

-Ti e di cdi gje Attikus dhe ne nuk kemi czte te themi as c'te te tregojme. Ti e di qe veprimi yt denohet me vdekje si cdo veprim tjeter kunder rregullova. U mblodhem sot per te te degjuar ty. - i tha i qete Uillson.

-As une as kush do qofte ne kete tryeze s'do te anashkaloje asnje rregull. Ajo qe dua une eshte 1 dite kohe per te kryer disa pune te miat dhe pas neser mbrema merr fund cdo gje. Mbledhja mbaroi! Mund te ikni!-iu foli i qete ai dhe u largua.

Fundi po vjen