နုန်းမြေကို တွေ့ရာ တုတ်တစ်ချောင်းစီနှင့် တူးဆွနေရာ.. နစ်မြုပ်နေသော ပစ္စည်းလေးမှာ တဖြည်းဖြည်းပေါ်လာသည်။ ရှေးဟောင်း သေတ္တာငယ်လေးတစ်လုံး။ ကနုတ်လက်ရာတို့ မပေါ်လွင်တော့... ခပ်ညစ်ညစ် အရောင်မွဲမွဲ သေတ္တာဟောင်းလေးကို အသာဖွင့်ကြည့်တော့.... ပေစာဟောင်းတစ်ခုရယ်.. ကညစ်တံတစ်ချောင်းရယ်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ဝါကျင့်ကျင့်ပေစာရွက်တွင် စာတစ်ချို့ ရေးသားထားသော်ငြား.. နှစ်တွေကြာပြီဖြစ်၍ စာလုံးတွေက မသဲကွဲ။ ကညစ်တံလေးမှာလည်း.. ကျွန်းသားဖြင့် ပြုလုပ်ထားဟန်ပင်။ ကနုတ်လက်ရာ ဟောင်းတစ်ချို့ ထွင်းထုထားပြီး... ထိပ်ဆုံးမှာက.. အတောင်ပံဖြန့်ထားသည့် ဒေါင်းရုပ်ငယ်လေးပင် ပါနေသည်။
"ရှေးဟောင်းပစ္စည်း ထင်တယ် "
လက်ထဲမှ တုတ်ကိုပစ်ချလိုက်ပြီး.. ငုံ့ကြည့်နေသည့် အလင်္ကါမောင်က.. ပြောတော့မှ... သေတ္တာကို ငေးနေသည့် ကျွန်တော် သတိဝင်လာသည်။
"အင်း.. ဟုတ်လောက်မယ်... ငါတို့ ယူသွားမှာလား "
" ဒီမှာ.. ရှေးဟောင်းပစ္စည်း ပြတိုက်ရှိတယ်... အဲ့မှာ သွားအပ်လိုက်မယ်လေ "
သေတ္တာထဲက.. ကညစ်တံကို ကောက်ကိုင်ရင်း... ပြတိုက် အပ်ရမည်ကို နှမြောသလိုလို.. ။ ကညစ်တံကို လှည့်ပတ် ကြည့်လိုက်တော့ စာလုံးတစ်ချို့ကို တွေ့ရသည်။
" ရ..ဝေ..ထွေး "
"ပိုင်ရှင်ရဲ့ နာမည်ဖြစ်မယ် "
"အလင်္ကါ... ငါ ယူထားလို့မရဘူးလား..ဒီကညစ်တံလေးပဲ ဖြစ်ဖြစ် "
အလင်္ကါမောင်က... အရုပ်တစ်ခုကို လိုချင်နေသည့် ကလေးလေးကို ကြည့်သလို ကြည့်လာသည်။
"မရဘူးလေ... ရှေးဟောင်းပစ္စည်း တွေက.. ငါတို့နဲ့ဆိုင်ပေမယ့်.. အပိုင်တော့ မရဘူးလေ... သေချာထိန်းသိမ်းတတ်တဲ့ သူတွေဆီမှာပဲ.. ထားလိုက်ပါ "
မြို့ဟောင်းအတွင်းဘက်ထိ မဝင်ကြတော့ဘဲ.. မြို့အဝင် တံခါးကနေသာ လှည့်ပြန်လာခဲ့ရသည်။ ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက်တော့... အနောက်မှာ ကျန်ခဲ့သည့် မြို့တံခါးဟောင်းကြီးကို ပြန်လှည့်ကြည့်မိသည်။ ဧရာဝတီ မြစ်ကမ်း နံဘေးက... မြင့်မားလှသည့် မြို့ရိုးဟောင်းနှင့် မြို့အဝင်တံခါးက.. ဝင်ခါက နေရောင်ညိုညိုကြောင့်... အထီးကျန်နေသလိုလို။ လွမ်းဆွတ်ဖွယ်..ခံစားမှုတစ်ခုကိုလည်း ပေးစွမ်းနေသည်။
YOU ARE READING
ပန်းဘွဲ့အလင်္ကါ (Completed )
Historical Fictionအလင်္ကါမောင်...ဆိုတဲ့ ကောင်က ရာသီအလိုက် ပန်းဘွဲ့တွေ သီကျူးနေတဲ့ ကောင် ... နွေရာသီမှာ တွဲခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးတွေ နာမည်က. ကံ့ကော်ဦး.. ပိတောက်ဝါ ငုဝါ..... မိုးရာသီမှာ တွဲခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးတွေ နာမည်က. စံပယ်ဖြူ.. ဇွန်လေးငုံ ဟော.. ဆောင်းရာသီမှာ တွဲခဲ့ဖူးတဲ့ သ...
