My Sunshine

CHAPTER 41

The next day I woke up, naramdaman ko na may parang may masakit na parte ng katawan ko. I moved and I felt someone's arm around my waist.

Teka... Ba't parang wala akong damit?

I immediately opened my eyes when I realized what happened last night. We just did it, for the first time, at ako pa ang nag-insist ha. Pero hindi naman ako nagsisisi, why would I? Ginawa ko naman 'yon na taong mahal ko ang kasama ko.

Nilingon ko si Stell and he's still sleeping. I planted a soft kiss on his lips and stared at him.

Last night was fun, kahit na masakit nung una. It was all replaced by pleasure.

I slowly get up from the bed at may suot na pala akong underwear. Dinampot ko ang shirt ni Stell at 'yon ang isinuot ko. Malaki naman 'yon sakin kaya tama lang 'yon, I didn't bother to wear shorts dahil ako lang naman at tulog pa siya, mamaya nalang ako mag-aayos.

Napapikit ako saglit nang maramdaman ko na medyo masakit pa rin sa bandang gitna kaya medyo paika-ika akong naglakad papuntang banyo. Naghugas at naghilamos na ako.

I will be preparing our breakfast para paggising ni Stell ay kakain nalang siya.

I suddenly realized na sinundo niya ako sa bar kagabi at lasing ako non. Nagalit ba siya? At alam kong pagod din siya tapos dinagdagan ko pa yung pagod niya.

Tahimik akong gumawa ng dapat kong gawin sa kusina. Baka maistirbo ko pa si Stell eh kailangan niya ng pahinga. I made coffee for myself first at habang nagluluto ako ng breakfast ay iniinom ko 'yon. Parang tanga naman ako rito, di maayos ang kilos. I didn't knew na ganon pala 'yon kasakit o dahil malaki lang talaga siya? God what am I thinking, embarassing. I can feel my cheeks heating up.

Nang tapos na akong magprepare ng breakfast ay nag-isip muna ako kung gigisingin ko na si Stell para makakain na or I'll just wait for him to get up. Pero napagdesisyunan ko na gisingin na siya habang mainit pa yung pagkain.

Inayos ko na yung gagamitin naming plato at kung ano pa man. Pero maya-maya lang ay may narinig akong mahinang tumawa kaya nagulat ako at napatingin ako kay Stell na lumapit sakin. He's awake already.

He kissed me on my forehead at tinignan ang inihanda kong pagkain.

"Masakit pa ba?"

"Medyo." nahihiya kong sagot.

I heared him chuckled kaya sinamaan ko siya ng tingin. He looked at me from head to toe kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"Bagay talaga sayo damit ko." sabi niya.

I just rolled my eyes at umupo nalang. Napangiwi pa ako dahil medyo masakit pa talaga.

We quietly eat our breakfast, not like the usual na kapag magkasama kaming kumain ay nagkukwento ng kung ano-ano si Stell. Napaisip tuloy ako kung galit ba talaga siya pero hindi eh, parang hindi naman.

I'm about to wash the dishes but Stell stopped me.

"Ako na maghuhugas. Magpahinga ka na lang."

I shook my head. "Ikaw dapat ang magpahinga, naabala pa kita kagabi." sabi ko.

"Azie wag makulit." seryoso niyang saad. "Tignan mo nga sarili mo oh, paika-ika ka pa kung kumilos." sabi niya.

"But you're the one who did this to me!" inis kong sambit.

I saw how the side of his lips rose up. Anong meron sa sinabi ko?

"Gusto mo ulitin ko?" nagtaas-baba ang kilay niya habang sinasabi 'yon kaya sinamaan ko siya ng tingin. Padabog akong umalis doon tsaka pumunta sa kwarto. Nakakaasar ha.