My Sunshine

CHAPTER 14

A week has passed and there's something new for me. Napapadalas na kasi ang pag-uusap namin ni Stell, kahit hindi sa personal dahil bihira ko lang siyang makita kahit magkatapat lang naman kami ng unit. Hindi naman ako lagi lumalabas na.

Stell and I often talk on chats. Minsan ay tumatawag din siya. I find it a little bit awkward at first pero paunti-unti ay nasasanay na ako.

Napag-isipan ko na rin yung sinabi ni Mommy. I guess mapapagbigyan ko si Stell na makilala ako. I mean, maybe it's time for me to be open again, but I'll be careful.

I suddenly want coffee kaya naisipan ko na lumabas ng condo. Hindi na ako nag-abala pa na magpalit ng damit dahil may malapit mismong coffee shop sa baba.

I'm only wearing my shorts and an oversized shirt. I bring with me my phone and my wallet.

Mag-isa lang muna ulit ako. Nang makababa na ako ay naglakad nalang ako papunta sa coffe shop. It's just a few meters away from here kaya madali lang.

My mouth formed an 'o' when I entered the coffee shop. Medyo maraming tao ngayon unlike the other days. Napatingin ako sa date and time ko sa phone and I realized that it's already five in the afternoon at linggo rin. Sabagay, maraming tao nasa labas ngayon. Sumunod nalang ako sa pila, hindi naman masyadong mahaba.

Nang makaorder na I waited for a few minutes I think bago ko nakuha yung akin.

Wala akong balak tumambay dito sa coffee shop dahil maraming tao ngayon. I was about to leave the coffee shop when I heared two familiar voices calling my name.

Napatigil ako at lumingon sa paligid then I saw two guys on their face masks coming near me. Hindi ko sila makilala dahil naka-face mask at naka-cap din sila kaya medyo kumunot ang noo ko.

"Hi Azie, it's nice seeing you again."

That's when I realized it was Pablo, and Ken.

I smiled at them both and waved my hands. Kagaya ko, bumili rin sila ng kape. Magkakaiba nga lang kami.

"Hi!" I greeted them.

Halos sabay na rin kaming lumabas ng coffee shop.

"Mag-isa ka lang?" Pablo asked me.

I nodded my head. "Oo, pero babalik din naman agad ako." sabi ko.

"Sabay-sabay na tayo." Ken said so I just nodded my head.

We were just walking pabalik sa condo. Habang naglalakad-lakad kami ay saka ko lang din narealize na sikat nga pala sila kaya naka-mask at cap sila. Para hindi sila agad makilala kung sakali man.

"Mabuti walang nakakilala sainyo kanina." I suddenly said.

"I think meron. Ramdam ko yung mga titig ng tao sa coffee shop kanina, pati yung mga bulungan dinig ko rin." sabi ni Pablo at mahinang tumawa.

"Paanong di magbubulungan 'yon eh narinig ko ang gwapo ko raw." Ken suddenly spoke.

Oh, the confidence he have...

Parehas kami ni Pablo na mahinang natawa sakaniya.

"Saan nga pala kayo galing?" maya-maya'y tanong ko para hindi naman kami tahimik.

"Sa studio lang." sagot ni Ken kaya napatango ako.

"Actually kaming lima galing sa studio pero yung tatlo nauna na sa condo. Dumaan lang talaga kami ni Ken sa coffee shop." sabi ni Pablo.

Hindi ko namalayan na nasa condo na pala kami.

Tinanggal na rin nila yung mga face mask at cap nila tutal ay kami-kami nalang din ang nandito.