CHAPTER 33

769 30 59
                                    

What kind of a birthday suprise ang naabutan ko. Ang sarap magmura, tangina.

My hands automatically turned into fist and my breathing became heavy nang makita ko na halikan ng babae si Stell. Yung taong kasama ngayon ni Stell, babae, at hinalikan siya.

Iba manorpresa 'to ah. Masakit.

Halatang nagulat si Stell sa ginawa ng babae. I don't know who the fuck she is.

Padabog kong sinara ang pintuan at humakbang papalayo. Napatingin sa akin si Josh nang nagtataka dahil sa inakto ko.

"Bakit Azie?" tanong niya.

Huminto muna ako saglit para tapatan siya.

"Tanungin mo yung babaeng kasama ni Stell sa loob. Ask what she did!" gigil kong sambit.

Pakatapos kong sabihin 'yon ay umalis na kaagad ako. Pero bago pa man ako makaalis sa lugar na 'yon ay narinig ko pa na may tumawag sa pangalan ko. It's Stell.

As much as I want to see him, touch him, or hug him, I can't. Nag-uulit-ulit pa sa utak ko yung nakita ko kanina and it hurts me so much. Seeing the man you love being kissed by other woman, ang sakit.

Hindi ko alam na 'yun pala ang bubungad sakin pagdating ko doon.

I drive my car away from their studio, wala ako sa sarili. Nagulat nalang ako nang may bumusina sa harap ko at bumaba ang driver non. Lumapit siya sa kotse ko at kinatok ang bintana. Kinakabahan akong binaba 'yon, inihahanda ko na ang sarili ko sa sigaw niya dahil halatang galit siya.

"Ikaw Miss maghinay-hinay ka sa pagmamaneho mo! Muntik ka nang makasagasa eh! Kung may problema ka, kung gusto mong magpakamatay o kung ano man, wag dito! Doon ka sa walang mga sasakyan o tao para wala kang madamay na iba!"

Sobra na akong kinakabahan, wala akong magagawa dahil kasalanan ko naman talaga. My hands are trembling.

"S-Sorry S-Sir. I can p-pay for the damages if e-ever..."

"Wag na! Pasalamat ka nagmamadali ako ngayon. I don't want to waste my time on you!"

Pakatapos non ay umalis na yung lalaki. It looks like we're just on the same age but I don't care.

Dahan-dahan nalang akong napayuko at isinubsob ko ang mukha ko sa manibela. I can feel my hands still trembling.

I can't believe it. Muntik na akong makasagasa, mabuti nalang hindi na nag-aksaya ng panahon sakin yung driver. This is the first time something happened to me like this.

Namalayan ko nalang na umiiyak na ako. I'm crying hard already. Hindi ko alam kung dahil ba sa muntik na akong makadisgrasya o dahil sa nakita ko kanina.

I suddenly heared a knock from my window kaya dahan-dahan akong nag-angat ng tingin. I'm surprised to see Justin and Pablo. Nagulat din sila nang makita ang kalagayan ko.

Agad kong inayos ang sarili ko at pinunasan ang luha ko. Bumaba ako at hinarap sila.

"Azie what happened?" Pablo asked me.

"Akala ko nasa studio ka. Ano nang ginagawa mo rito? Tsaka ano yung lalaki kanina?" Justin asked too.

"Yung lalaki kanina? M-Muntik ko nang masagasaan." I said in a low voice and I bowed down my head. I heared them gasped. "Hindi ko 'yon sinasadya." bawi ko agad. "Wala ako sa sariling nagdrive. Kasalanan ko naman." sabi ko. "Tsaka, umalis din kaagad ako sa studio niyo."

"Why? Wala ba doon si Stell?" Pablo asked again.

"He's there." I said and I looked at them. I smiled painfully before looking away. "Nandoon siya at naabutan ko nga, at nakita ko na hinalikan siya nung babae doon na kasama niya."

My SunshineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon