My Sunshine

CHAPTER 4

We shake our hands after.

"Wow, Azie. Ganda ng name mo, para sakin unique ka. Ikaw lang ang kilala kong Azie ang name." sabi niya pakatapos kong sabihin ang pangalan ko.

Wala na sakaniya ang tingin ko. Binitawan ko na rin yung photo album na hawak ko at nilapag nalang iyon sa table. Naubos ko na rin yung kape ko kaya sa kawalan nalang ako nakatingin.

I was just staring at the night sky, nakatulala lang ako. Pati si Stell ay hindi ko na napapansin, wala na akong pake kung nagsasalita man siya o hindi. Nakatulala lang ako habang nanunubig ang mga mata ko. Pinipigilan ko lang na wag iyon bumuhos. Nakakasawa na rin kasing umiyak at maging malungkot.

I heared my phone ringing kaya nabalik ako sa katinuan.

Tinignan ko ang phone ko at pansin kong nakatingin din doon si Stell.

Precious is calling so I picked it up pero bumuntong hininga muna ako at huminga ng malalim at pinunasan ang mata kong paiyak na. Binalingan ko rin si Stell.

"I'll just answer this." sabi ko.

He just nods his head while I see amusement in him. I don't know why.

I took a deep breath before finally answering Precious' call.

"Hello." I said.

"Nakapack na things ko. Umaga flight namin ha, baka makalimutan mo." sabi agad niya.

"I wouldn't forget that. Eh si Crystal, ano na?" tanong ko naman.

"Ready na rin siya. Mas gusto na nga niyang makaalis eh. Ayaw na raw niya sa bruha niyang Nanay." sabi ni Precious. Bahagya rin siyang tumawa sa huli niyang sinabi.

"Uh, ganun ba? Di bale na, bukas nandito naman na kayo. Kamusta nga pala siya?" tanong ko ulit.

Ganito ako eh, madalas ko silang kamustahin kapag may time. I always check on them.

"Mukhang okay naman siya sa ngayon. Madalas namin siyang kasama pag may gala ang tropa. Siyempre dapat kompleto 'no." sabi niya. "Pero ikaw, kamusta ka? You always check on us here, okay lang naman kami. Pero ikaw, kamusta ka dyan?"

I got teary eyed again. I'm too soft everytime someone checks on me. Yung kinakamusta ako.

"Don't mind me here. Kayo, kayo ang mahalaga. Hindi bale na ako, I can handle myself." I said.

Napansin ko si Stell na mukhang nagulat nang makitang paiyak nanaman ako. Alam kong nagtataka na siya kung bakit ako ganito.

I mouthed sorry to him bago ako umiwas ng tingin.

"Eh, basta. Pagdating namin dyan, di ka na alone palagi. Nandiyan na kami, may bubulabog na sa buhay mo."

I just smiled and chuckled a little.

"We have a surprise to you by the way. Bukas, pagdating namin dyan sa Manila, pag sundo mo samin, malalaman mo."

Napakunot ako ng noo. Surprise huh.

"And what is that?"

"Gaga, surprise nga eh!"

Nakangiting umiling-iling nalang ako. Mukhang pikon nanaman siya eh.

Hindi rin naman na nagtagal pa yung pag-uusap namin ni Precious dahil may nakalimutan daw siyang gawin.

Ako naman ay bumaling na ulit kay Stell, nandito pa rin siya. But this time, his attention is on his phone now.

"Uh, sorry about that. My bestfriend just called me." I said.

Napatingin naman na siya sakin at ngumiti lang.

"Okay lang." sabi niya.

Ngumiti nalang ako sakaniya ng maliit.

Natahimik kami pagkatapos. Hindi na rin siya nagsalita pa kagaya ng kanina.

We're just both staring at the beautiful view in front of us. For me, hindi 'to comfortable silence, awkward silence 'to para sakin. Hindi naman kasi ako sanay na may kasamang iba na hindi ko naman masyadong kilala just like him.

"Ah, taga saan ka pala Azie? Tsaka bago ka lang ba rito sa condo?" maya-maya'y tanong ni Stell sa akin.

Napagdesisyunan ko na sagutin nalang ang tanong niya. Para hindi naman kami tahimik.

"QC lang. And yes, bago lang ako rito sa condo." simple kong sagot. Yung QC na sinabi ko, sa bahay iyon ni Tita kung saan ako nakitira ng ilang taon. "Nakitira lang ako doon, sa bahay ng Tita ko. I'm actually from Bicol." I said.

Hindi ko alam na hinabaan ko na pala yung sagot sakaniya. Usually kasi ay isang tanong isang sagot lang ako.

"Talaga? Taga Bicol ka?" amazed niyang tanong ulit. I just nod my head at him. "Alam mo, gusto ko ulit makarating sa Bicol. Nakapunta na kasi ako doon last year pa ng mga ka-grupo ko pero sandali lang. May event lang kami doon eh." sabi niya.

Hindi ko alam kung ano na ang sasabihin ko kaya nginitian ko nalang siya ng maliit at tumango. Maswerte siya, nangingitian ko siya kahit papano. I'm usually snob kapag sa ibang tao.

"How about you? Taga saan ka?" I asked him.

"Las Piñas. Ang kasama ko lang dyan sa condo is yung mga ka-grupo ko, lima kaming nandyan." sabi niya kaya tumango nalang ako.

Nagstay pa muna kami ulit sa balcony ng ilang minuto pa. Tahimik nalang kami, ako nakatingin lang sa labas pero si Stell ay busy na sa phone niya.

I didn't know what time is it pero alam kong ilang oras na kaming nandito at alam kong medyo antok na rin ako. Napahikab ako ng wala sa oras kaya napatingin sa akin si Stell.

"Babalik ka na?" tanong niya. I just lightly nodded at him. "Sige, goodnight. I'll just see you around." he said.

I just smiled at him.

I get my phone and the cup I used for my coffee at tumayo na. Si Stell ay naiwan lang doon sa balcony.

Bago pa ako tuluyang makapasok sa unit ko ay tinignan ko pa muna siya. I saw him also looking at me, he waved his hand so I unconsciously smiled before finally entering my unit.