My Sunshine

CHAPTER 45

I'm thinking if tama ba na nagtanong ako kay Stell ng tungkol doon.

We fell into silence at medyo sinamaan niya ako ng tingin. Nakakakaba naman yung tingin niya. I avoided my gaze at him.

"Bakit mo natanong?" rinig kong tanong niya ilang sandali lang.

Bumangon siya at umupo nalang sa tabi ko.

"W-Wala. I'm just curious..." I said.

Base sa pagsalita niya kanina ay hindi naman siya galit kaya medyo napahinga ako ng maluwag.

"Wag mo nalang alamin. Baka magselos ka lang eh, o kaya magalit."

I immediately shook my head and face him again.

"Hindi ako magagalit ba't naman ako magagalit? Tsaka hindi rin ako magseselos." dire-diresto kong saad.

Stell just stared at me for a second. Akala ko ay sasagot siya pero hindi.

"Dinner na, kumain na tayo." sabi niya at pumunta na sa dining.

I lightly pouted as I follow him by my stare. Tumayo lang ako nang mawala na siya sa paningin ko atsaka siya sinundan.

Tahimik kami habang kumakain and it makes me think about it even more. Ba't ayaw niyang sabihin sakin? Eh sinabi ko naman na hindi ako magagalit at magseselos. Baka naman may ayaw niyang malaman ako about his past? Pero parang hindi naman.

Nakakalahati palang ang pagkain ko nang tumigil ako kaya napatingin sa akin si Stell.

"I'm full." I said as I was about to stand up but then he stopped me by reaching for my hand.

"Eat."

I rolled my eyes at him. Hindi niya ba ako narinig? Pwes, uulitin ko. "I said I'm already full."

"Kakain ka o hindi ko sasagutin yung tanong mo?"

It made me shut my mouth.

Umupo nalang ulit ako at ipinagpatuloy ko na ang pag kain. I'm also the one who volunteered to wash the dishes. Siya na ang nagprepare ng dinner namin kaya ako nalang ang maghuhugas.

I've decided na sa labas kami mag-usap ni Stell. Tapos na ako sa ginagawa ko. I grabbed Stell's hand kaya nagtataka siyang napatingin sa akin.

"Doon ulit tayo sa balcony." sabi ko habang nakangiti.

Napangiti rin siya bago tuluyang nagpahatak sa akin. Lumabas kami ng unit at doon kami tumambay sa balcony. I missed here, di na kasi ako masyadong tumatambay dito eh. I can still remember clearly na dito nga rin pala nung nalaman namin yung pangalan ng isa't isa.

"Mahal naaalala mo pa ba? Dito kita tinanong nung pangalan mo diba?" maya-maya'y nagsalita si Stell.

I just nodded at him while smiling. "Ofcourse. I wouldn't forget that" I said.

Silence surrounded us again. Pero napagdesisyunan ko na magsalita na nang maalala ko kung bakit nga pala kami nandito.

"Sagutin mo na yung tanong ko." sabi ko.

It took Stell a while before he answers. Bumuntong-hininga pa siya bago magsalita.

"Flings lang naman 'yon..." sabi niya.

My brows furrowed

So, flings lang? Paano ako? Baka mamaya dagdag lang pala ako sa mga flings niya.

"Hindi 'yon masyadong seryoso."

I glared at him while he's looking down. Hindi niya pala sineryoso ah.

I keep on glaring on him habang hindi siya nakatingin sakin.

Few minutes after Stell noticed that I'm just quiet ay tinignan niya ako. He's a little bit shocked when he saw my reaction. He gulped bago tumabi sakin dahil nasa harap ko siya kanina.

"Sabi mo hindi ka magagalit." sabi niya at akmang hahawakan ang kamay ko pero nilayo ko 'yon.

"Sinabi ko bang galit ako?" mariin kong tanong.

"Wala, pero yang reaction mo parang galit." sabi niya.

I didn't speak and I calmed myself down.

"Hindi ako galit." pagsasalita ko. "Naiinis oo." sabi ko at tinignan siya. "Baka naman idadagdag mo lang ako sa naging flings mo noon?" nakataas ang kilay kong tanong habang masama pa rin ang tingin sakaniya.

"Hindi." agad niyang saad at umiling-iling pa. "Liligawan ba kita kung sa tingin mo fling lang kita? Ipapakilala ba kita sa pamilya ko, sa mga kagrupo ko, at ipapakilala ba kita sa mga sumusuporta sakin kung fling lang kita?"

I bit my lower lip to prevent myself from smiling. I avoided my gaze at him pero pinigilan niya ako at pilit na ipinaharap sakaniya.

"Mahal kita." seryoso pero malambot na pagkakasabi niya habang nakatingin sa mga mata ko.

Hawak niya ako sa magkabilang pisngi kaya ngumiti nalang ako.

"Mahal din kita." bulong ko.

Kampante naman talaga ako pagdating sakaniya. It's just me whose an overthinker. I trust him, kaya nga sinagot ko siya noon at marami na rin kaming nagawa nang magkasama. Kaya nga hinayaan ko lang na kilalanin niya ako, yung tunay na ako. I trust him to the point that I'm already scared if we reach the point that one of us will break that trust. Alam niya na hindi agad ako nagtitiwala lalo na noon, pero siya, madali niyang nakuha ang tiwala ko.

When everytime someone asks me about my status, I would always answer that I'm not interested. Just like now, I'm with Precious again and we are here at the park. Kaming dalawa lang ang magkasama dahil si Angela ay kasama ang boyfriend niya at si Crystal ay nasa trabaho pa.

Nagsisimula na ring dumilim ang langit pero medyo marami pa ring tao ang nandito. There were also kids here, together with their parents.

Naiinis lang ako dahil may lumapit na isang lalaki sa amin at nagtanong ng walang kwentang tanong.

"I'm just asking if you're free. We can hang-out tonight you know." the guy said to me.

Kinakausap ako ng lalaki samantalang ako ay hindi man lang siya bigyan ng kahit isang tingin. Naiinis ako sakaniya.

"I have a boyfriend." I said in a cold voice with a blank expression on my face.

"Oh, narinig mo na? May boyfriend na 'tong kaibigan ko kaya umalis ka na!" inis na sambit ni Precious sa lalaki. Hindi na rin siya nakapagtimpi.

"Fine! She's not even my type! Tignan mo naman, manhid."

"Hindi pala type pero inaaya mong mag hang-out gago ka!"

I grabbed Precious' hand and gently caress it, stopping here. Dahil alam ko na kapag talaga napikon siya ay baka patulan na niya yung lalaki ng tuluyan. I know her, she can fight with guys, at kusang aatras lang din ang lalaki dahil sa mga ibabato ni Precious na mga salita. Those were harsh words that you can end up crying.

"Fuck, whatever you two. Parang siga, definitely not my type." the guy said before walking away. At dahil doon ay napahinga na ako nang maluwag at nag-aalalang binalingan si Precious.

"Are you okay? Dapat hindi mo na pinatulan yung gagong 'yon. Aalis naman na sana tayo eh." sabi ko.

"Hindi ko lang napigilan. At deserve naman niya 'yon gago siya." mahina pero may bahid pa rin na inis sa boses niya.

Inaya ko nalang siya na umalis na pero pumunta pa muna kami sa convinience store para bumili ng tubig. Pinainom ko siya para naman kumalma siya.

Ngayon na nga lang kami ulit nakalabas pero may gago naman na umeksena. He's a womanizer, obviously, sa hitsura palang niya.

Umuwi rin kaagad kami. But when I saw Stell, parang nawala yung inis ko nang dahil sa nangyari kanina. I automatically smiled as I hug him.

"I love you, always." I said while hugging him tight.

----------

Di ata ako makakapag-update bukas. Sa susunod na araw nalang ulit:)

-Zy