I'm thinking if ipapakilala ko na ba si Stell sa parents ko ngayon bilang boyfriend ko or hihintayin ko nalang na magpasko para sa personal ko nalang 'yon masabi.
Mom and Dad says that they will go here, si Kuya hindi ko sigurado kung sasama siya. My parents planned to spend christmas here in Manila, doon kami sa bahay ni Tita Emi.
Christmas and new year was just an ordinary day for me back then but now that Stell is here, nag-iba na ata yung tingin ko sa paligid ko. It's like everything instantly had sense when he came into my life. Lagi na akong masaya hindi katulad ng dati and it make's me think na paano kapag wala si Stell ngayon. What if I didn't met him? Siguro lugmok pa rin ako ngayon. Magkukunwaring okay at masaya lang sa harap ng mga tao. And now, I'm afraid at the thought of Stell leaving me. Takot ako na baka iwan niya ako.
It really fears me, I'm really scared of being left behind by the people I love.
"Mahal? Azie... Teka, umiiyak ka ba?"
Natauhan ako nang marinig ko ang nag-aalalang boses ni Stell sa kabilang linya, magkausap nga pala kami.
I didn't knew that he's hearing me sob. I wipe my tears and chuckled a little.
"No, no. I'm not c-crying."
"Tsk, ano nanaman ba iniisip mo? Diba sabi ko sabihin mo sakin pag may bumabagabag sayo."
I'm hesistating if I should tell him what's running on my mind right now. Baka kasi magalit siya o ano. Atsaka hindi naman importante 'to, makakalimutan ko rin 'to.
"Wala, w-wala akong iniisip." pagsisinungaling ko.
I don't know if Stell would believe me but knowing him, alam kong nagdududa siya.
Ayoko lang talagang dumagdag pa sa iisipin o aalalahanin ng iba kaya hindi ko nalang talaga sinabi. As what I've said, kaya ko, at kakayanin ko.
"Ang random ng sasabihin ko pero parang alam ko na sino sa ating magkakaibigan ang susunod na magkaka-anak." Precious suddenly said.
Magkakasama ulit kami ngayon dahil galing kami kanina sa Mall. They just bought new things for theirselves at kumain din kami sa labas.
As usual gamit namin ang kotse ko at ako ang nagddrive.
"Sino?" tanong ko habang nasa daan ang tingin ko.
"Si Angela."
I smirked when Precious said that and I heared Angela gasped.
"Makapagturo ka ha ako lang ba may jowa rito?" reklamo ni Angela kay Precious.
Sinabi na nga pala ni Angela nang kusa na may boyfriend na siya, maybe last week 'yon. I didn't pressure her and I just let her. Naalala ko na parang maiiyak na siya non dahil ang tagal niya kayang tinago 'yon, sinabi niya na natatakot lang siya sa magiging reaksyon ng mga kaibigan namin.
I just gave her words of encouragement at that time, at gumana naman.
Now, it's okay. We're all okay.
"Ikaw talaga ituturo ko. Bago palang naman kasi sina Azie at Stell eh." Precious said.
Natatawa akong tumango. "Tama. Tsaka ako kung sakali man, kasal muna bago anak." sabi ko.
"Yan, ganyan." Crystal uttered.
Hindi muna ako dumiretso sa condo unit ko. Sa unit kami ni Precious dumiretso, makikipag-bonding nalang ako sakanila ngayon dahil in a few days ay uuwi sila Princess at Angela ng Bicol. Syempre they will be spending their christmas with their families. Habang si Crystal, dito lang sa Manila. We don't have to worry dahil may kasama si Crystal na mag-spend ng christmas, new friends daw at workmate rin.
We decided na mag movie marathon at horror ang napili ni Precious it's her favorite. Pero imbis na manood ay nagchichikahan lang kami. Wala na sa TV ang atensiyon namin.
"Pero alam niyo, since nabanggit ni Azie yung word na kasal kanina, naalala ko na napag-usapan nga pala namin ni James ang tungkol doon." Angela suddenly said.
Lahat kami ay nakatingin sakaniya.
"And then, what did you say?" I asked.
"Lilinawin ko lang ha, hindi pa siya nagpropose pero sinabi ko sakaniya na willing ako magpakasal sakaniya. I love James since then. Kaya pag nag-alok na yun ng kasal, papayag agad ako. Para wala na siyang kawala."
"Anong para wala nang kawala?" tanong ko habang magkasalubong ng kilay. "Alam mo, kung mahal ka talaga ng tao, hindi 'yon magpapaagaw sa iba." may bahid ng inis sa boses ko.
"Oh, kalma. Nagbibiro lang ako sa huli kong sinabi girl." tumatawang ani Angela.
I just rolled my eyes at her.
Hinayaan ko nalang silang tatlo na magkwentuhan dahil nanood nalang ako. Pero nakikinig pa rin ako sakanila kaya alam ko kung anong pinag-uusapan nila.
Gabi na nang makauwi ako sa unit ko and since magkatapat lang kami ng unit nila Stell ay nakita ko agad siya dahil yung pinto nila ay nakabukas. And out of curiousity ay sumilip ako sa loob. A little bit messy, mukhang kakauwi lang nila. And I'm shocked to see Ken na nagulat din nang makita ako.
"Azie, pasok ka muna rito." sabi ni Ken at pinapasok ako sakanila.
At tama nga ako, kakauwi lang nila.
"Sakto nandito ka. Puntahan mo muna si Stell sa kwarto niya, masama raw pakiramdam."
Agad akong nagtaka nang sabihin ni Ken 'yon. Stell is not feeling well? Eh kaninang magkausap kami sa phone ang sigla-sigla eh. Pero dala na rin ng pag-aalala ko ay tumango nalang ako.
"Where's his room?" I asked him first.
"Yang pinto sa kanan." simple niyang saad.
I just followed what he said. I knocked on Stell's room dahil nakasara iyon but no one's answering.
"Pumasok ka nalang." saad ni Ken habang may maliit na ngiti sa labi.
Tutal sabi ni Ken na pumasok ako ay pumasok nga ako. I opened the door pero wala namang tao doon. At kung sabi ni Ken ay masama ang pakiramdam ni Stell ay dapat nagpapahinga na siya ngayon but where is he?
But then, I got shocked when I saw Stell come out from his bathroom with only a towel covering his lower part of his body. We're both shocked to see each other but my mouth parted open when I saw him, topless.
----------
Maniniwala ba kayo kung sasabihin ko na walang matured scenes/kalat chapters sa story na 'to?
Maniwala kayo pls:(-Zy
BINABASA MO ANG
My Sunshine
FanfictionAzie's dark and lonely world became his permanent world after she decided to separate herself from her family from Bicol. At a young age, pinakiusapan niya ang Tita niya sa Manila na sakanila muna siya makituloy. She's lucky that her Tita is kind, s...