AHLÂ

34

Zeynep kendine gaz vererek Kenan'nın önüne ilerledi. Ve bacaklarının arasına oturdu. "Zeynep!"Kenan sitem ediyordu. Zeynep Sırtını adamın göğsüne dayadığında Kenan kolunu Zeynep'in karnına doladı. Sakalları Zeynep'in yanağına batarken Zeynep Boynunu sağa doğru eğip Kenan'a alan açtı. "Beni delirtiyorsun."dedi Kenan fısıltıyla. Burnunu Zeynep'in boynunda gezdirdi. Kalın etli dudakları kulağının altındaki noktaya ıslak bir öpücük bıraktığında Zeynep alt dudağını ısırdı. "Zeynep."dedi boğuk sesiyle. Boyun girintisine bir öpücük daha bıraktı. "Zorlaştırma bize bu evliliği."dediğinde vanilyalı kokusundan ayrılamıyordu. Zeynep omuz silkti. Nefesi kesiliyordu. "Sen zorlaştırıyorsun. Pes etmeyeceğim Kenan."dediğinde Kenan'in gözleri kapandı. dişlerini sıktı. Git gide kapılıyordu bu peri kızına. Hayatını değiştiren peri kızı...

**************

Kenan ciğerlerini dolduran kokudan uzaklaşmaya çalıştı ama yapamadı. Teni ipek gibiydi, cesurdu, hayat doluydu. Bu kadın onun ayarları ile oynuyordu. Az önceki gördüklerinden sonra bu kadına dokunamamak... Bu başka bir şeydi. O toyluk zamanlarındaki açlık gibi değil ama sadece tek bir insana açlık duymak gibiydi. Sadece Zeynep'e yanıyordu. İlk başlarda güzel bir kız olduğu için bu arzunun sebebini buna bağlamıştı. Sonra yıllardır kendi kendini tatmin ettiği için derin bir açlık duyduğunu sanmıştı. Ama şimdi anlıyordu ki bunların hiç birisi değildi. Tüm yangınları bu kadınaydı. Yutkundu.

"Kenan?"dedi Zeynep havadan sudan bahseder gibi. Kenan ise burnunu o mükemmel kokunun kaynağından çekerek mırıldandı. "Hı?"dediğinde Zeynep dalgınca hatta ciddi bir şekilde konuştu. "Biz muhtemelen ne zaman öpüşürüz?"dediğinde Kenan kaskatı kesildi. Bu kadın tam anlamıyla deliydi. Bunun başka bir açıklaması olamazdı.

"Zeynep, beni delirtme düzgün konuş."dediğinde Zeynep homurdandı. "Sen hep kardeş gibi olacağımızı falan mı sanıyorsun?"dedi ve ayaklandı. "Kusura bakma Kenan ama az önce beni oda da gördün, anlatabildim mi? Şimdi bunu ağlayarak günlüğüne yazabilirsin."deyip sinirle ilerlediğinde Kenan şaşkın şakın giden Zeynep'e bakıyordu.

Bu kadın ne diyordu böyle?

Zeynep ise masada kahvaltısını ederken çizgi filmini izleyen Ali'in yanına gelip başından öptü. Daha sonra ona eşlik edip kahvaltı etmeye başladıklarında Zeynep'in aklında Kenan'ın boynunun en hassas noktasındaki dudaklarının hissi kalmıştı. Masayı toparlayıp bulaşıkları dizdikten sonra dışarının oldukça kasvetli olması içini ürpertirken Ali'yi bin bir zorlukla öğle uykusuna uyuttu.

Akşam yemeği için kollarını sıvadığında içeriye Gülten girdi. "Ay, vallahi bittim. Rüzgar yemekten helak oldum."diye girince Zeynep gülümsedi. "Gel çay var, çay iç ısınırsın."dediğinde Gülten Utanarak çaydanlığa uzandı. "Allah senden razı olsun, hanımım."dediğinde İçeri Zehra girdi. Kendisi için bir bardak su doldurup içtiğinde Gülten'in yanına oturdu. "Yardım edeyim mi hanımım?"deyince Zeynep Gülten'e gülümsedi. "Gerek yok, yorgunsun zaten."dedi. Gülten şaşkındı... Önceki hanımının yanından dahi Geçemezdi Zeynep. Çünkü o kadın burada hüküm sürmeye çalışırken Zeynep bu çiftliğin gelini olmaya çalışıyordu.

Akşama güzel, bol sarımsaklı bir ayran çorbası yapacağım, yanına da tas kebabı yapayım diyorum."dediğinde Zehra homurdansa da Gülten gülümseyerek cevap verdi. "Oo, Kenan beyim çok şanslı vallahi."deyince Zehra Gülten'e kötü kötü baktı. "Boşuna o kadar uğraşmasaydınız, babaannem bırakmaz Kenan'ı- Kenan beyi. Genelde beni bıraktığında bizde yer."dedi Zehra pişkin pişkin . Zeynep gülümseyerek Zehra'ya döndü. Kızı anlayabiliyordu. Belli ki hayaller kurmuştu ama Zeynep bir anda gelince hayalleri de düzeni de alt üst olmuştu. Kenan'a değer verdiği çok belliydi. O yüzden boğazını temizleyerek tekrar gülümsedi. "Evli olmadan önce olsaydı haklısın, ama şuan Kenan'ın bir ailesi var. Babaannen hak verecektir."dediğinde Zehra'nın çenesi sertleşti.