AHLÂ

33

Yarın mezuniyet törenim var, o yüzden bugün bakım günü ilan ettiğim için boştum. Yine çok erken geldi bölüm. Ama alışmayın derim :) Umarım bölümü beğenirsiniz.


Zeynep yeni güne gözlerini açtığında oldukça huzursuzdu. Yataktan kalkıp saate baktığında gözleri bir anda şaşkın şaşkın tekrar saate döndü. Zeynep ki, bıraksalar gün boyu uyuyacak potansiyele sahip bir kızken saat 09:00'da kalkmıştı. Bu Zeynep için ilkti. Nedenini az çok tahmin ediyordu. Zihni huzursuzdu...

Havalar soğuk olsa da camı açıp yatağını toparladığında banyoya girip kısa bir duş aldı. Odaya yeniden girdiğinde titreyerek camı kapatıp üzerini değiştirdi. Saçlarını kuruttuktan sonra kapalı havanın içini daha da soğutmasından beyaz yarım boğaz işlemeli bir örgü kazak altına da gri uzun eteğini giydi. Ev patiklerini ayağına geçirdikten sonra mutfağa gittiğinde ev sessizdi. Muhtemelen herkes şuan tarla ve hayvanlar ile meşgul olduğu için kimse evde değildi. Ali uyandı mı diye düşünürken, kahvaltı hazırladıktan sonra bakmaya karar verdi.

Mutfağa girdiğinde Dalgalı açık kumral saçları olan kızı gördü. Arkası dönüktü. Zehra'yı kısa bir süzüp Boğazını temizledi. "Günaydın?"dediğinde sesindeki hayırdır sorusu bariz belliydi. Zehra ise yumurtanın kabuklarını soyuyor, kırmızı yemenisi saçından kayınca üfleyip püflüyordu. Çok güzel bir kızdı...

Zehra, gelen sesle dönüp, "Günaydın"dedi ifadesiz bir sesle. Zeynep ise hala sesindeki soruyu anlamasını umuyordu. "Kimse yok mu?" dedi bu defa. Zehra ise başını olumsuz anlamda salladı. "Hayır herkes iş başında,"deyince Zeynep sözünü kesti. "Ve sen?"dediğinde Zehra duraksadı ve tekrar Zeynep'e döndü. Saçları burçak rengiydi ve gözleri de bir tık koyuydu.

"Ali'ye kahvaltı hazırlıyorum. Saat kaç oldu, uyanır birazdan."deyince Zeynep kaşlarını çattı. Bu kız ona laf mı çarpıtmıştı. Pek öz güvenli ve pek rahattı. "Ben geldim şimdi, bundan sonra Ali'nin kahvaltılarını hazırlamana gerek yok."deyip gülümsedi. Zehra ise gözlerindeki siniri belli etmemeye çalışsa da Zeynep'i boğmak istetiği gün gibi ortadaydı. "Ama Kenan-"dediğinde Zeynep kafasını hafif öne eğdi. "Kenan? Kenan bey."derken tek kaşını kaldırdı. "Sen çalışan değil misin?"deyince Genç kız burnunu havaya dikerek çenesini sıktı. "Kenan ile samimiyetimiz Çalışan patron ilişkisi değil Zeynep hanım, Kendisi Aile dostumuz. Abimin yakını,"Zeynep elini yumruk yaptı ve meydan okudu. "Ve seninde abin, öyle değil mi?"Zehra cevap vermedi. İçeriye Seher hanımın kızı Gülten girdiğinde ikiliye bakıp dolaptan su aldı ama gözlerini onlardan ayırmıyordu.

"Gülten, Ali kalktı mı?"dediğinde Gülten telaşla kafasını salladı. "Kalktı hanımım çizgi film açtı."dediğinde kafasını salladı. "Kahvaltısı hazır olacak yanıma gönderir misin sana zahmet, birlikte hazırlayalım."dediğinde Zehra sinirle mutfaktan çıktı. "Çağırırım tabi hanımım."dediğinde kendi yaşıtı olan Gülten'i durdurdu. "Gülten."dediğinde Gülten duraksadı. "Kim bu Zehra?"Gülten ne diyeceğini bilemiyordu. Zeynep oldukça cüretkar bir biçimde genç kıza bakıyordu. "Kenan beyimin çocukluk arkadaşı Cemil beyin kardeşi. Çok yakınlardır, yedikleri içtikleri ayrı gitmez. Hacer ana, yani Cemil beyin ve Zehra'nın babaannesi. Hakkı çok geçmiştir beyim de."dedi. "Evi buraya çok uzak mı?"dediğinde Gülten duraksadı. "Hayır hanımım, akşam vakti olduğu için Kenan beyim bırakır hep Zehra'yı, Hacer anada bir çay içip döner. Ama biz burada yatılıyız. Sağ olsun beyim bize bir yuva açtı."dediğinde Zeynep gülümsedi. "Şey hanımım."dediğinde Zeynep tekrar ezilip büzülen kıza baktı. "Kenan beyim için Cemil beyde Zehra da bir kardeş gibidir. Anam anlatırdı da, beyim çok zorluklar yaşamış, ona Hacer ana çok kucak açmış. Birlikte büyüdüler."dediğinde Zeynep'in içini rahatlatmaya çalışıyordu. Zeynep Gülten'in kolunu sıvazladı ve kafasını salladı.

Ali Zeynep'in yanına koşa koşa geldiğinde Zeynep Ali'ye süt ısıtıp Zehra'nın haşladığı yumurtaları koydu ve ekmek kızarttı. Kendine de bir tost yaptıktan sonra Ali ile sohbet ederek kahvaltılarını ettiler. Saatler ilerlerken Zeynep'e artık daral geldiği için Uykudan uyanan ve acıkan Ali'nin üzerini giydirdi.