AHLÂ

13

Öncelikle her bir yorumunuz ve hikaye önerileriniz için çok teşekkür ederim. Dönemediklerimden de özür dilerim. Ben çoğunu okumuşum bu beni kahretti :D Ama Ağaçkakan'ı çok sevdim okumak isteyen olursa tavsiye ederim. Yazarın kalemi çok güzel ama sabır gerektiren bir hikaye çünkü erkek karakteri hiç sevemedim. :D Neyse şimdi Ahlâ ya geçelim, keyifle okuyun :))) Birde bu hikayenin kısa soluklu olacağını söylemiştim. demedi demeyin. 20lerde bitirmeyi düşünüyorum.

Ahlâ iki gündür sinirden delirmek üzereydi. Bu Emine denen kız o günden sonra kuyruğuna basılmış kedi gibi oradan oraya zıplıyor, Ahlâ'yı delirtmek için elinden geleni ardına koymuyordu. İnsanda biraz utanma arlanma olurdu ama nerede, diye düşündü Ahlâ. Mahir ise Aralarında hiç bir şeyin olma ihtimali olmadığını onu kardeşi gibi gördüğünü söylese de kızla mesafesini aşmadan çok iyi anlaşıyordu. Nedendir bilinmez Ahlâ en çokta Mahir'e kızıyordu. Hatta iki gündür ne sorsa geçiştiriyor cevap vermiyordu.

O kıza umut vermiyor, mesafesini koruyor olsa da çok iyi anlaşmaları Ahlâ'nın kadınlık gururuna dokunuyordu. Onların öyle bir münasebetleri yoktu. Üstelik Mahir öpüştüklerinden sonra Ahlâ'ya daha bir sıcak davransa da onunla olan evliliğinin intikam için değil de o istediği için olduğunu söylemiyordu.

Ahlâ'nın yediremediği de buydu işte, intikam olmasa Mahir ve bu kızın evlenme olasılığı... Çok anlaşacakları aşikâr olan Emine Ve Mahir gözünün önünden gitmiyordu.

Yarın düğünü vardı, iyice kırklanmış tüy kıl işlerini malum günün 1 hafta öncesinden hallettiği için uzun bir süre rahattı. Yarın Adet günü bitse de Mahir ile ilk gün o anı yaşamak istemiyordu. Çünkü hem korkuyor hemde kendine yediremiyordu. Evet işin sonucu oraya varacaktı belki ama Ahlâ Böyle hayal etmemişti. Bunca zamandır kimseye kendini açmamış dokundurmamışken bu anın özel olacağını sanmıştı.

Dertli dertli iç çekti, kına bile yakmak istememişti. Neyine kına yakacaktı ki? Onu delicesine seven ve evlilik için gün sayan kocası vardı da mutluluktan kına mı yakacaktı. Havaların buz gibi olduğu dönemde birde yer tutup kına yapmak istemiyordu...

Gelin görün ki arkadaşları buna müsaade etmemişti. İlk önce hep beraber gelin hamamına gidilmiş paklanılmıştı. Sonra da evde yengesiyle annesi gün menüsü yapıp ufak bir kutlama yapmak için evin erkeklerini göndermişti evden. Ahlâ eve geldiğinde yanakları al al olmuştu. Arkadaşları saçlarını hazırlamış, yengesi ise Ahlâ'ya kendi bindallasını çeyiz sandığından çıkarıp vermişti. Saçları maşalı, kafasında al yazmasıyla çevresinde dönen arkadaşlarını izliyordu. Gözlerinden bir damla yaş düştü. Annesinden, ailesinden gidiyordu. Evleneceği adamla nasıl bir ömürü olacağını bilmeden gidiyordu.

kaynanası gelip eline altın koyduğunda kızlar çığlık çığlığa bağırdılar. Sonunda Ahlâ ayağa kalktı ve kaset açıp oynamaya başladılar. Emine oturduğu yerden burun kıvırarak Ahlâ'yı süzse de Nurten hanım omuzlarını oynatarak oynadığı için Ahlâ gülmekten Emineyi ciddiye alamıyordu.

Nurten hanım ayağa kalkıp gelininin karşısına geçince kızlar etraflarında çember olmuştu. Kocaman salonun ortasında gelin kaynana oynamaya başladıklarında Ahlâ utansa da gülümseyerek narin narin oynuyordu. Emine ise oturduğu yerden somurtuyordu. Emine'nin annesinden bahsetmek bile istemiyordu Ahlâ.

Nurten hanım aşağı annesinin yanına gidince Ahlâ da bir eksik var mı diye yardıma inmek istedi. "Mercan, ben geliyorum şimdi... bir aşağı bakayım."dediğinde Mercan gülerek onayladı genç kızı. Ahlâ Mahir'lerin evine göre dar merdivenleri olan basamakları indi. Evin kapısı sonuna kadar açıktı. Hava serin olsa da bahçeye çıkmak isteyenler için açık bırakılmıştı. Mutfaktaki seslere doğru ilerledi Ahlâ. Başını uzatıp çekingen bir şekilde sohbet eden dünürlere baktı. "Anne yardıma ihtiyacın var mı her şeyi senin üstüne attım."dedi utanarak. Annesi sinirle kızın bakıp höt höt konuştu." Olur mu kızım, bu gün senin günün annem."dediğinde Nurten hanım gülümseyerek Ahlâ'ya baktı. Gerçekten seviyordu Nurten hanım. Bir gün Ahlâ gelinin olacak deseler inanmazdı. O söz muhabbetinden hiç haberi olmamıştı. Olsa bile ihtimal vermezdi.