Anxiety Waves

Ostateczny Rozkaz [SBI Family]

  Ludzie w mieście nazywali ich dziwakami, kiedy pojawiali się razem. Mieli dom na samiutkich obrzeżach stolicy państwa, które stawiało nad wszystko technologię, nie dzieląc się z tym nikim. Za granicami państwa wykuwano płazy mieczy.

  Byli ludźmi starej daty, ale lubiano ich, gdy byli w pojedynkę. Teraz tylko w barach pijani winem bezowym rozdają ploty sprzed dekady, jakoby nie byli śmiertelnikami. Nigdy jednak nie zauważyli kła, rąbka skrzydła, łusek, a nawet innego koloru skóry.

  Nie wiedzieli, że byli z państwa z gór, które rozpadło się, i od tego czasu tułaczyli się tam, gdzie Bogowie kazali. Samozwańczo też byli bogami, w końcu pozostało niewiele innych ras, do tego pojedyńcze sztuki. Jak Technoblade, był ostatnim drakim, kiedy mer pozostało nawet kolonie — w krajach przy oceanach mają legendy o nich nawet. Legendy stały się jednak mitami, a czasami nawet nie bajkami, bo ludzie nie lubieli słyszeć o czymś potężniejszym od ich dłoni.

  Dlatego więc, kiedy ten student muzyczny, Technoblade, wyszedł na plac i zagrał na skrzypcach, nie rozumieli, co wywoływało u nich krwotok wewnętrzny.

  Dlatego więc, kiedy dwóch braci, Wilbur, sprzedawca winyl, oraz Tommy, dzieciak kupujący cukierki u pani Bloom za pieniądze ukradzione starszemu, zaczęli podrzynać wiatrem ze skrzydeł gardła, zrzucili sekundę przed śmiercią winę na plagę bądź karę boską.

  Dlatego więc, kiedy sympatyczny ojciec, odbierający często synów z miasta, zsyłał śmierć nagłą, nie krzyczano.

  A Tubbo czekał z plecakiem zapakowanym tak masowo, iż nikt inny by go nie uniósł, za miastem z Ranboo. Ten drugi był demoniakiem, który z satysfakcją myślał o tym, jak dobrze iluzjonował karnacje, pomagał zakrywać skrzydła.

  Ranboo włożył do spodni ostatnią garść baterii. Sam Tubs wyjął urządzonko z plecaka, podając go swemu narzeczonemu.

— Ukradłem, jak chcieci Dream z Georgem i Wilburem. Trzy tuziny komunikatorów chatowych. Idealnie się nadadzą na ziemiach Dream SMP — uznał pszczeli chłopiec.

  Ranboo cicho podziękował, widząc z daleka kroczącego spokojnie Techno.

  Misja bogów, kolejny upadek. Ostatnia misja, czas wrócić do domu.

  Ciężka droga, bo te baterie Tommy'ego do szmuglowanego Nintedo Switch są ciężkie.