👑ဘုရင့်ရဲ့မုဒြာ👑 အပိုင်း(၂၀)
"ကိုယ်ရေချိုးတော့မလို့ အဝတ်ချွတ်နေတာ......"
နားနားကပ်ပြီး ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်
မုဒြာကြက်သီးမွှေးညင်းများ ထသွားရသလို
စိတ်ထဲကလည်း......
"မုဒြာအိပ်နေတာကို ဘာလို့
လာပြောပြနေတာလည်း..….ဦးစေ"
ခုချိန်ထိ မျက်စိပွင့်မလာသေးတဲ့
သူမလေးကြောင့် "စေ" ရီချင်စိတ်ကို
မနည်းထိန်းထားရသည်.....
"ကိုယ်ရေသွားချိုးပြီနော်....."
အသိပေးသံအဆုံး ရေချိုးခန်းတံခါးပိတ်သံ
ကြားလိုက်တာမို့ မုဒြာ အမြန်ကုန်းရုန်းထကာ......
"နေပါဦး....ဦးစေကဘာလို့ ငါ့အခန်းထဲမှာ
ရေလာချိုးရတာလည်း?"
"ဂျလောက်!!!"
မုဒြာ ထထိုင်တုန်း ရှိသေး ရေချိုးခန်းတံခါးပြန်ပွင့်
လာတာကြောင့် တုံးအုံးအမြန်ပြန်လှဲလိုက်ပြီး
မျက်စိအမြန်ပြန်မှိတ်လိုက်သည်.......
"ရေချိုးတာအဲ့လောက်မြန်ရလား....ဦးစေ?"
"ကိုယ့်တပတ် ကျန်ခဲ့လို့ပြန်လာယူတာ......"
"စေ" တပတ် ကျန်ခဲ့လို့ ပြန်လာယူတော့
ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့သူမလေးကို ကြည့်လိုက်သည်....
ခုနကအိပ်နေတုန်းက ဘေးတစောင်း
ခုအိပ်နေတာတော့ ပက်လက်လေး.......
အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ ကလေးပေါက်စကို
ဆက် မစချင်တော့တာကြောင့် ခေါင်းလေး
တစ်ချက်ခါပြီး ရေချိုးခန်းထဲဘဲ ဝင်လာလိုက်တော့သည်.....
"စေ" ရေပိုက်ကိုဖွင့်လိုက်ပြီး ကိုယ်ပေါ်ကျလာတဲ့ ရေစက်လေးတွေရဲ့ အေးမြမှုကို ခံစားနေမိသည်....
သူမလေးရဲ့လုပ်ပုံကို မျက်လုံးထဲပြန်မြင်လာကာ
ရေစက်တွေနဲ့ထိတွေ့ထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းထက်မှ
ပြုံးကာဆိုမိတဲ့စကားတစ်ခွန်း.....
"အဟွန်း....ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ် "
ဦးစေ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတာ ကြာသွားတော့မှ
မုဒြာ မျက်လုံးစုံပွင့်နိုင်တော့သည်.....
YOU ARE READING
👑ဘုရင်ရဲ့ မုဒြာ👑
Random*𝑺𝒂𝒚 𝑩𝒂𝒚𝒊𝒏......♔︎♔︎♔︎* "ဘုရင့်ရဲ့မုဒြာ Ⓗ︎Ⓘ︎Ⓝ︎Ⓣ︎ " မင်းရဲ့အသက် ၁၂ နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ကနေ စပြီး ငါ့ အသက် ၁၀ နှစ်ကနေ အခုအသက် ၂၀ ထိ မိသားစု မရှိဘဲအထီးကျန်စွာ နေခဲ့ရသလို မင်းလည်း နေရမယ် ပန်းမုဒြာ...... မင်းဘယ်တော့မှ အပြင်လောက ကို ထိတွေ့ မဆက်ဆံရဘူ...
