19:03
Gözlerimi kapattım.
"Allahım n'olur gözümü açtığımda otobüs gelmiş olsun"
Gözlerimi açtım.
Boş dilek.
Derin bir nefes aldım.
Yaklaşık yarım saattir otobüs durağında bekliyorum ama bugün şansıma otobüsümün gelmeyeceği tutmuştu.
Bende bugünkü dilek hakkımı boşa kullanmıştım işte.
Neyse.
Öğrenciyseniz ve tüm gün boyunca blok derslere girmişseniz bu durum sizi pekte şaşırtmazdı.
Şaşırtmamalıydı.
Bıkkınlıkla sağıma soluma bakınmıştım ki bir anda beklemediğim bir şey oldu.
Tam önümde siyah bir araba durdu.
Gözlerimi kısıp gelen aracı incelediğimde gülümsedim ve aynı anda yolcu tarafındaki cam aşağı inmeye başladı.
"Yade, atla hadi"
Dilek hakkım boşa gitmemiş, sadece daha iyiye evrilerek kabul olmuş.
Yolcu tarafındaki kapıyı açtığım gibi kendimi arabanın koltuğuna bıraktım.
"Selam Emre abi"
"Selam Yade, yorucu bir gündü galiba"
Kulaklığımı çıkardım ve emniyet kemerimi takarken Emre abi aracı tekrar harekete geçirdi.
"Sorma, sen gelmesen 'Kaderin benle bu derdi ne?' listeme geçiş yapmış olurdum"
Emre abi kahkahasını tutamadı.
"Gözlerini yummuş o ağlamaklı halini keşke görebilseydin"
Omuz silktim.
"Dilek tutuyordum."
Emre abi aracındaki dijital saate bakıp tekrar bana döndü ve gülümsedi.
"Asla şaşmıyor değil mi?"
Tekrar omuz silktim.
"Ne yapayım, uğurum oldu artık benim, elimden geldiğince gercekleşebilir şeyler diliyorum bende."
Başıyla onayladı beni.
"Sende yeni işten cıktın galiba"
Tekrar başını olumlu anlamda salladı.
"Aynen, bende eve geçiyordum, ordan da bizimkilerle yemeğe gideceğiz"
Ufak bir es verdi.
Sizinkiler?
"Seni gördüm, iyiki de bu yoldan gelmişim, yoksa Sevoşum suratsız bir kız çekmek zorunda kalırdı."
Gülümsedim.
Annem.
Canım annem.
Aslında bir an önce eve gidip o güzel elleriyle hazırladığı yemekleri yemek için dilek tutmalıydım sanırım.
Geçti o şansın kızım, hem buldun da bunuyorsun, otobüsle ayakta dönmek varken mis gibi ısıtıcılı araba koltuğundasın.
İç sesime içimden göz devirdim.
Emre abi mahalleye girdiğinde derin bir nefes aldım.
Mahalleli Emre abinin ve bizim ailemizin durumunu bilirdi ama görenler laf söz eder diye her zaman geriliyordum işte.
Emre abi, Lale teyzenin ve Hasan amcanın oğlu ve bizimde komşumuz. Lale teyze ve Hasan amca dünya tatlısı insanlar, Emre abi de abimle yaşıt olduğundan aile bağlarımız hep çok kuvvetli olmuştur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz'ın Siyah'a Sevdası (Tamamlandı)
RomanceOnunla olamazdım. Buna benden 9 yaş büyük olması, abimin en yakın arkadaşlarından biri olması engeldi. Onu sevemezdim. Ama sevmiştim. Onu, kendimi kaybedecek kadar, bir gülüşüyle bir hafta mutlu olacak kadar, gözleri gözlerime bir an değsin diye an...
