Beyaz'ın Siyah'a Sevdası (Tamamlandı)

43. YENİDEN

Uyku ve uyanıklık arasında kıpırdamaya başladığımı hatırlıyorum.

Gözlerimi açmaya zorlandığımda hissettiğim acı ve kuruluk bana dünü, dün yaşadıklarımı bir bir tekrar anımsatırken kaşlarımı çatmadan duramadım.

Ne zaman uyumuştum?

Valla en son kendini kaybedecek kadar ağladığında biz ayrıldık guruptan Yade.

Yüzümü buruşturarak gözlerimi sonunda biraz da olsa açabilmiştim.

Ömerin odasındaydım.

Ömerin yatağındaydım.

Ve dört bir yanım Ömerin kokusuyla kuşatılmıştı.

Ama Ömer yoktu.

Gözlerim doldu.

Oha ama yani, dün o kadar ağladıktan sonra ben senin gözyaşların kurumuştur diye düşünüyordum ama.

Bakışlarımı odada dolaştırdığımda derin bir nefes aldım ve yatakta biraz doğruldum.

Sırtımı yatak başlığına yasladığımda yeni yeni odayı aydınlatan güneş huzmeleri yüzümün sağ tarafına vurdu.

Başımı arkaya yasladığımda gözlerimi sıkıca yumdum ve içimdeki o ağlamaklı histen kurtulmaya çalıştım.

Gözlerimi yumduğum an beynimin içinde kesik kesik konuşmalar dönmeye başladı.

Geldim Yadem.

Rüya değilim sevgilim, hadi uyu, sabah yanımda uyanacaksın.

Yarın seni bir yere götüreceğim, uykulu olmanı istemem.

Bu konuşmalara ek Ömerin yanıma uzanışı, beni göğsünde sarmalayışı, kalp atışlarının kulağımda çınlayışı.

Allahım deliriyorum galiba.

Derin bir nefes alıp göz kapaklarımı zorla birbirlerinden ayırdığımda anımsadığım her şeyin güzel bir rüyanın parçası olduğuna kendimi inandırdım ve sağ tarafımdaki küçük komidinin uzanarak telefonumu elime aldım.

Saat altıyı onaltı geçiyordu ve bugün cumartesi olduğundan muhtemelen ev sakinleri daha geç bir vakitte uyanacaklardı.

Telefonumun bildirim panelinde Ömer'den ne bir mesaj ne bir arama olmadığını gördüğümde kalbime yine kasvetli bir bulut çöktü sanki.

Elimdeki telefonun ekranını kilitleyip sırtımı yatakta kaydırarak yorganı kafama çektim.

Ben ne yapacaktım şimdi?

Sevdiğim adamı deli gibi üzmüştüm, üzerine üstlük ne bir iş bulabilmiştim, ne de artık bu konuda nasıl adım atacağımı bilmiyordum, dün yaşadığım şey yine ve yeniden bir kadın olmanın ne kadar zor olduğunu göstermişti bana.

Ne yapacaktım?

İş bulamazsam kendime yeni bir hayat da kuramazdım, değil başka bir eve kiraya çıkmak, bu ekonomide var olan paramla daha ne kadar geçinebilirdim bilmiyorum.

Onu Zara'dan Victoria's Secret'tan alışveriş yaparken düşünecektin canım.

Başımın üzerine çektiğim yorganı ısırarak çığlığımı attığımda sesimi istediğim gibi bariyerlemiştim ve kendimi sıkarak ağlamamaya gayret etmiştim.

Tüm bu çabama rağmen gözlerim yine dolmuştu.

Ama ağlamayacaktım.

Ağlayarak hiçbir şeye ulaşamazdım.