28

6.6K 1K 7
                                    

Unicode

Translator: dounai
Editor: mantou

သူမီးဖိုချောင်မှထွက်လာသည့်အခါ အလှလေးမှာပြန်သွားပြီဖြစ်၏။

ကျန့်စစ်က နွားနို့တစ်ခွက်ကိုကျိုးပိုင်ရှေ့ချပြီး နောက်တစ်ခွက်ကို သူ့အတွက်ကိုင်ထားလိုက်သည်။

ကျိုးပိုင်သည် အနည်းငယ်အမူးပြေသွားပြီး ယခုဖြစ်ပျက်သွားသည်များမှာ အလွန်တရာမတော်မတရားနိုင်ကြောင်း ပြန်လည်စဥ်းစားခန်းဖွင့်နေ၏။ ခွက်ကိုမယူခင်နားထင်ကိုအတန်ကြာနှိပ်နယ်ပြီး တစ်ငုံသောက်လိုက်ရာ နွားနို့ခပ်နွေးနွေးက သူ့ရဲ့ ယောက်ယက်ခတ်နေသည့်စိတ်အစဉ်ကို တည်ငြိမ်စေသည်ကိုခံစားလိုက်ရ၏။

သူတို့ တိတ်ဆိတ်စွာထိုင်နေကြသည်။ ကျန့်စစ်က သူ့ရဲ့နွားနို့ခွက်ကို ခပ်မြန်မြန်ပြီးအောင်သောက်လိုက်၏။ ထိုအခိုက် ကျိုးပိုင်က ခက်ခက်ခဲခဲဖွင့်ဟ‌ပြောလာသည် "ဒီ‌နေ့ ကိုယ် ယာဉ်မောင်းကိုခေါ်ပြီးအိမ်ကိုလိုက်ပို့ခိုင်းခဲ့တာ၊ အဲ့ဒီမှာ ချိုက်ယို့ကသူ့ကိုလမ်းကြုံပို့ခိုင်းတော့… ကိုယ်လည်း သူဒီအထိလိုက်လာလိမ့်မယ်လို့ထင်မထားဘူးလေ၊ ကိုယ်အများကြီး မသောက်ခဲ့သင့်တာ…"

ကျန့်စစ်က "အင်း" ဟု တစ်ခွန်းသာပြန်ဖြေပြီး ဆက်၍ "မစ်စ်ချိုက်က ခင်ဗျားရဲ့မိတ်ဆွေလား? ဒါမှမဟုတ် ခင်ဗျားရဲ့ ဖောက်သည်တွေထဲကတစ်ယောက်လာ?"

"သူက ကိုယ့်ဖောက်သည်ရဲ့အတွင်းရေးမှုး ပြီးတော့.. ကိုယ့်ရည်းစားဟောင်း"

"အိုး" ကျန့်စစ်က အသိအမှတ်ပြုကာခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး "ကျွန်တော် ရေသွားချိုးလိုက်တော့မယ်"။ သူက ခွက်ကိုစားပွဲပေါ်တင်ကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်၏။

ကျိုးပိုင်ကမသိစိတ်မှ သူ့ရဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုဆွဲထားလိုက်သည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?" ကျန့်စစ်က မေးလိုက်သည်။

"နောက်တစ်ကြိမ် မရှိစေရဘူး" ကျိုးပိုင်ရဲ့အသံတို့မှာ တုန်ယင်နေ၏။

သူက အမူအရာကင်းမဲ့သည့်မျက်နှာဖြင့် ကျန့်စစ်ကိုမော့ကြည့်နေသည်။ အလင်းရောင်မှာ ထိုခပ်မှိုင်းမိုင်းမျက်ဝန်းတို့တွင် ရောင်ပြန်ဟပ်နေပြီး သနားစရာကောင်းသလို တစ်ချိန်တည်းမှာ ဆွဲဆောင်မှုလည်းရှိလှကာ တစ်ပါးသူကို မည်သို့ဆက်လုပ်ရမည်မသိ ဖြစ်စေသည်။

Jiang Jiu [ဘာသာပြန်] {Completed}Où les histoires vivent. Découvrez maintenant