ᗯᕼEᑎ I ᖴEᒪT YOᑌᖇ ᖴᖇᗩGᖇᗩᑎᑕE 🌻- ᴊɪᴋᴏᴏᴋ

17. Spicy 🌻

ජන්ග්කුක් හිටියේ පුදුම කේන්තියකින්.....

එයා අත්මිටමොලවගෙන ඔලුව බිමට නමාගෙන හිටියේ තමන්වම පාලනය කරගන්න. එයාගෙ නහරවැල් ඉලිප්පිලා.... මිස්ටර් ජෝන් , එයාගේ අප්පා නිසා ජන්ග්කුක් ඉවසුවා.... තවදුරටත් මිස්ටර් පාර්ක්ගෙ නපුරු කතා ඇහෙනවා ඇහෙනවා වගෙ දැනෙන නිසා තවදුරටත් එතන ඉන්න එයාට බැරි නිසාත්, තමන්ගෙ ඉවසීම තමන්ගෙ පාලනයෙන් ගිලිහුනොත් මොන දෙයක් සිද්ධ වෙයිද කියලා දන්නෙ නැති නිසාත් ජන්ග්කුක් කෑම මෙසේන් නැගිට්ටා. හිත හදාගෙන හරිම විනීතව එයා එතනින් සමුගත්තා...

" මිස්ටර් පාර්ක්, අප්පා සමාවෙන්න ..... " ජන්ග්කුක් තමන් කරන වැඩේ හරි නැ කියලා දන්නවා උනත් එයාට තව දුරටත් බලන් ඉන්න බැ......

දෙයියනේ ජිමින්...... කොහෙද එයා.....

දැන් තප්පර ගානකට කලින් සිද්ධ වෙච්ච හැමදේටම ජිමින්ට මුහුණ දෙන්න සිද්ධ උනේ තමන් නිසා කියලා ජන්ග්කුක්ට හිතුනා. මොකද ජන්ග්කුක් තමයි ජිමින්ව එතනට ඇදලා ගත්තේ ....

රසවත් රාත්‍රි ආහාර වේලකට පස්සෙ කෑම මේසය ඩෙසට් වලින් පිරුණා. ජන්ග්කුක්ගේ තදබල පෙරැත්ත කිරීම හින්දාත්, රසට කෑම හදන චෙෆ්ගේ මුණ බලාගන්න මිස්ටර් පාර්ක් උනන්දු උන නිසාත් ජිමින් නාහෙන් අඩ අඩ එතනට ආවා උනත් එයා හිටියේ හරිම සතුටින්.

තමන්ගෙ මහන්සියෙන් උයපු රසවත් ආහාරයක් වෙන කෙනෙක් අගය කරන එක තරම් තව සතුටක් කොහෙන්ද . ජිමින් හිටියේ සතුටින්....

ඒත් ඒ සතුට වැඩිවෙලා තිබුනෙ නැහැ.

ජිමින්ව ඉස්සරවෙලාම දැක්කේ මිස්ටර්පාර්ක් ගේ ලේකම්...
ජිමින් ඉස්සරහට එන්න තිබ්බ අඩිය එතනම තියලා නැවතුනා... එයා හිටියේ පුදුමයට පත් වෙලා වගේම ඇස් බයෙන් පිරිලා ගිහින් තිබනා...

මිස්ටර් පාර්ක්ගේ පෞද්ගලික ලේකම් ඉන්න තැනින් නැගිටලා ජිමින්ට ගෞරව කරලා ආයෙම ඉදගන්නවා ජන්ග්කුක් දැක්කා. ඊට පස්සෙ ලේකම්තුමා, මිස්ටර් පාර්ක්ගේ කනට කරලා මොනවහරි මිමිනුවා...

ඔලුව හරවලා ජිමින් දිහා ගින්දර පිටවෙන ඇස් වලින් බලන් හිටපු මිස්ටර් පාර්ක්.......