අද සැප්තැම්බර් මාසයේ අදුරු දවසක්
හරියටම අවුරුදු දෙකක් ගතවෙලා
සිද්ධ වෙච්ච හැමදෙයක් දිහාම බැලුවම මට දැනෙන්නෙ ජීවිතේ හරිම මුලාවක් කියලා ...මම අපරාධ පරීක්ෂකවරයෙක් උනේ එක හේතුවකට විතරයි . මගේ අක්කාගේ මරණයට වග කියන්න ඕනේ මිනිස්සුන්ට දඩුවම් ලබා දෙන්න. මම සම්පුර්ණයෙන්ම මගේ ජීවිතේ ඒ වෙනුවෙන් කැප කරා. වෙන කිසිම දෙයක් ගැන නොහිතා ඒ ගැනම විතරක් හිතන්න පුළුවන් තරම්....
මම සමහර වෙලාවට කල්පනා කරනවා ඇත්තටම මම මොකක්ද මේ කරන්නේ කියලා . මම දුක්වෙන්න ඕනෙද අඩන්න ඕනෙද නැත්නම් මට පිස්සු හැදිලද
මම එහෙම කලේ ඇයි
මම මාවම ප්රශ්න කර ගන්නවා...
එහෙම තමයි. මිනිස්සු අවසානයේ තමන් ගමන් කරන මාර්ගය තෝරා ගන්නවා ... තමන් විසින්ම...මට සියෝ කන්ජුන්ව මුලින්ම මුන ගැහුනේ මගේ අක්කා හියුන් බින් එක්ක ප්රේම සම්බන්ධතාවයක් පටන් ගත්ත මුල් කාලෙදි. එයා හරිම ප්රසන්න පෙනුමැති මනුස්සයෙක් . මම හියුන් බින්ට ලොකු කැමැත්තක් දැක්වුයෙ නැත්තෙ එයා හරි නිශ්ශබ්ද අමුතු කෙනෙක් වෙච්ච නිසා. කොහෙත්ම විශ්වාස කටයුතු නැති.
කන්ජුන් කියන්නෙ නිතරම විහිළු තහළුවෙන් ජීවිතේ ගෙවපු සැහැල්ලු කෙනෙක් ... එයා එක්ක කතා කරන එක හරිම රසවත් දෙයක් උනා. එයා හරිම දක්ෂයි. එයාට හොද සාහිත්ය රසයක් තිබුණා.
" කන්ජුන්ට හොදින් සලකන්න. එයා සතුටින් වගේ පෙනුනට එයා ඇත්තටම සමහර වෙලාවට එහෙම නැහැ....." සුසී මට එයා ගැන කිව්වෙ එහෙම...
සුසී හියුන් බින්ව මුණ ගැහෙන්න ගියපු සමහර විශේෂ දවස් වල මම හිටියේ කන්ජුන් එක්ක. ඒ නිසාම අපි අතර බොහෝ දේ හුවමාරු උනා. සුසී ඇයි හියුන්බින්ටම ආදරේ කරේ කියන කාරණාව මට ප්රශ්ණයක් නොවුනා නෙමෙයි. එයා වටේටම ඔප්ශන් ගොඩාක් තියෙනකොට එයා අර අත්බුත මනුස්සයා එක්ක පැටලුනෙ ඇයි.
සුසීගේ මරණයත් එක්ක මගේ ජීවිතේ වෙනස් උනා. මම මුල ඉදලම හියුන් බින්ට කැමති උනේ නැහැ. මම එයාගෙ පැත්තට මුලින්ම ඇගිල්ල දික් කරා. ඒ කාලය මගේ ජීවිතේ මම ගෙවපු ඉතාම නරක කාලපරිච්චේදයක්...
YOU ARE READING
ᗯᕼEᑎ I ᖴEᒪT YOᑌᖇ ᖴᖇᗩGᖇᗩᑎᑕE 🌻- ᴊɪᴋᴏᴏᴋ
Fanfiction𝐍𝐨𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐛𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐨 𝐥𝐢𝐟𝐞 𝐚𝐠𝐚𝐢𝐧 𝐚 𝐟𝐨𝐫𝐠𝐨𝐭𝐭𝐞𝐧 𝐦𝐞𝐦𝐨𝐫𝐲 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐟𝐫𝐚𝐠𝐫𝐚𝐧𝐜𝐞 . - 𝐂𝐡𝐫𝐢𝐬𝐭𝐨𝐩𝐡𝐞𝐫 𝐏𝐨𝐢𝐧𝐝𝐞𝐱𝐭𝐞𝐫 - Gerne ; crime thriller psychological thriller mystery suspence Fantasy supernatur...