ᗯᕼEᑎ I ᖴEᒪT YOᑌᖇ ᖴᖇᗩGᖇᗩᑎᑕE 🌻- ᴊɪᴋᴏᴏᴋ

56. පාපොච්චාරණය 🌻

ඒ ඔක්තෝම්බර් 17ත් වැනිදා රාත්‍රි කාලය ....
ජිමින් අතුරුදහන්වෙලා කාලය පැය විසිහතරයි තව පැය තුනකුත් මිනිත්තු විසි පහක් ගතවෙලා තිබුණා...

කළු පැහැති සුනඛ පෝතකයා හිටියේ හරියටම තමන්ගෙ කන් කෙලින් කරගෙන පවරපු රාජකාරිය හරියටම ඉටු කරන ගමන්.... එයාගෙ එහා පැත්තෙන් තනිකරම කළු පැහැයෙන් සැරසුණු තරුණයෙක් ඉදගෙන හිටියා. දැනටමත් සෑහෙන්න  ආරක්ශාව යොදා තිබුණු මන්දිරයට ඇතුළු වෙන එක එයාට කොහෙත්ම පහසුවක් උනෙ නැහැ. ඒත් එයා කල යුතුව පැවති දේ නොකර ඉන්න හැකියාවක් තරුණයට තිබුනෙ නැහැ.

හීන් හිරිපොදත් සමඟ රාත්‍රි ඝන අන්ධකාරය අවිනිශ්චිත  ස්වාභාවයක් ගත්තා . ඒ ඔක්තෝබරයේ දහඅටවැනිදාවට කලින් දා කියන කාරණාව ඔහුගෙ හිත තවදුරටත් කනස්සල්ලට පත් කරා... තමන්ගෙ ආදරණියෙකුගෙ මතක එයාව දිගටම පෑරුවා. හරිම වෙලාව බලලා තරුණයා ඉතා උසැති තාප්පයෙන් මන්දිරය තුලට පැන්නා. එතැනින් පුස්තකාලය තිබෙන ඉසව්වට පරිස්සම් ගමනින් ගියපු තරුණයා හරිම දිශානතියට තමන්ගෙ සෑම සියළු අවධානයම යොමු කරා.

" මොකක් හරි සද්දයක් ඇහුනද " ආගන්තුක කටහඩකුත් එතනින් එහාට හුවමාරු උනු ආරක්ශකයෙක් යැයි කිවහැකි පෙනුමැති මිනිසුන් දෙදෙනෙකුටත් නොපෙනේන්න තරම් ප්‍රවේසම් වෙන්න තරුණයට සිද්ධ උනා.

CCTV දර්ශන මකන කේතය තමන් සතුව තිබුණත් කවදාහරි දවසක ශාක්ශියක් වෙන දෙයක් නැති කරගන්න ඔහු පසුබෑවා. මේ වෙලාවේ තමන්ගෙ අතට වාසි වෙන්න ඕනේ දේකට පුළුවන් වෙනවා වගේම හැමදේම දැනට තිබුනෙ එයාට අවාසි පැත්තට...

නිශ්ශබ්දතාවය හාත්පස පැතිරෙනකොට තමන් ආ කාරණාව කෙරේ අවධානය⁣ යොමු කරන්න එයාට පුළුවන් උනා.....

තමන්ගෙ අතට අරගන්න ඕනේ උනු සෑම වැදගත් ලියවිල්ලක්ම වගේ තියෙනවා කියලා කියපු ස්ථානය හොයා ගත්තට පස්සෙ තමන් දැනටමත් හොදින් මතකයේ තියාගෙන ඉන්න අගුළු කෙතය එහි තිබුනු ලෝහ පෙට්ටියක සටහන් කරපු ඔහු හිටියේ තමන් ගැනම දැඩි විශ්වාසයකින්. මේ වැඩේට එයා හරිම දක්ශයෙක් උනා...

බ⁣රැති අළු පැහැ කවරයත් තවත් ලිපිලේඛන කිහිපයකුත් තමන්ගෙ අතට ගත් ඔහු පරිස්සමෙන් ඒවා තමන්ගෙ කුඩා බැක්ස්පැක් එක ඇතුලට ඔබා ගත්තා. එයා හිටියේ හරියමෙ ඒ ස්ථානය නිරීක්ෂණය කරන ගමන් වගේම එයා හරියටම හැමදේම දැනගෙන හිටිය බවක් පේන්න තිබ්බා.