En Baştan

15 - Anne

"Eylül ile ben yatıyorum, değil mi güzel abilerim?"

"Egemen'in özgüveninin yarısı bende olsa neler yapardım." Umut abi lafını bitirdikten sonra yer yatağını gösterdi. "Senin yerin orası."

"Eylül Özgür ile tek uyuyacak. Kenara kay Egemen." dedi Ömer abim. Anında itiraz ettim. "Saçmalama abi, yatak yeterince büyük. Yanımda yatabilirsin."

"Abim keyifle uyusun, ben de Utku'ya sarılarak mı uyuyayım? Adaletin bu mu dünya..."

Umut abinin sokranışına göz devirdi Utku abi. Yanımızdaki yatağa çoktan yerleşmişti. Ben de o sırada Özgür'ün pijamalarını çıkarıyordum.

"Anne uyku." dedi kırmızı pijamalarını görür görmez. Giydirmeme sorunsuz müsaade ederken gözleri kapanmak üzereydi.

"Gel bakalım küçük bey." Ömer abim Özgür'ü aldığında ben de banyoya geçip eşofman gibi olan pijamalarımı giydim. İçeri geçtiğimde Egemen abi yer yatağında uygun bir pozisyon arıyor, Umut abi Utku abiyi ittirerek kendine yer açmaya çalışıyordu. Gülerek Ömer abimin yattığı yatağa gittim. Pikenin içine girince ortada yatan Özgür saçıma uzanıp sıkı sıkı tuttu. Anında gözleri kapanınca alnına öpücük kondurdum.

"İyi geceler prenses." dedi Ömer abim tamamen bana dönerek. Eliyle saçımı okşadı yavaşça.

"İyi geceler." dedim ben de gülümseyerek. Gözlerimi kapattığımda, onun gözlerini üzerimde hissediyordum.

-

"Anne kalk."

Yüzüme vurulan minik ellerle gözlerimi açtım. Özgür'ü yüzünü görünce uzanıp yanağından öptüm. Ayaklarını uyuyan abimin ağzına uzatmış, kafasını da bana çevirmişti. Gülerek düzelttim onu. Anında Ömer abime dönüp bana yaptığını ona da yaptı.

"Dayı!" dedi yüzüne vurarak. Ellerini tutup doğruldum.

"Şşt, sessiz ol bebeğim." dedim kısık sesimle. Bana bakıp dudak büzünce kucağıma aldım. Abim yol yorgunuydu ve uyumasını istiyordum.

Herkesin uyuduğunu görünce sessiz hareketlerle eşyalarımı alıp banyoya geçtim. Özgür'ü düz bir yere oturtup üzerini değiştirdim. Ben de uzun eteğim ve boğazlı kazağımı giyerek hazırdım. Aynı sessizlikle odadan çıkınca bahçeye adımladım.

"Anne hav!" dedi Özgür heyecanla. Bembeyaz bir köpek vardı bahçede. Dün akşam onu burada görememiştim. Şimdi bağlı bir şekilde yatıyordu. Özgür kucağımda hareketlenince oraya ilerledim. Eğilip dizime oturttum onu.

"Cici." diyerek köpeğe uzandı ancak korktuğu için dokunamadı.

"Günaydın." dedi yanımda beliren beden. Benim gibi diz çöküp köpeği sevdi.

"Günaydın, ses yapmadım umarım?" diye sordum. Odası bizim kaldığımız odanın yanındaydı.

"Yok ben uyanmıştım zaten." diyerek Özgür'e baktı. Ardından bana döndü.

"Eylül ben dün için özür dilerim. Öyle bir anda boş bulundum. Eşine ne oldu bilmiyorum densizlik ettim."

Emir utançla konuşurken 'eş' kelimesine takılmıştım. O adamla bir hafta evli kalmak bile iğrençti.

"Sorun değil gerçekten. Unuttum bile."

"Cici hav." diyen Özgür ile tekrar ona döndüm. Emir'in köpeği seven eline bakıyordu.

"Korkuyor musun sen küçük bey?" dedi gülerek. Özgür utanarak bana daha da sokuldu.

"Annesine çekmiş, çok utangaç." Aynı şekilde güldüm ben de.