En Baştan

51 - Yuva

"Annesi Çakır'a yemeğini yedirmiş, Çakır uslu uslu yediği için ödül kazanmış."

"Hav hav acıkmıs!"

"Evet fındığım, çok acıkmış. Ödül olarak babası ona kocaman bir peluş ayı almış."

Asya elindeki kitabı okumayı bırakıp, yatağımın yanındaki çekmeceye koydu. Puseti sallamaya devam ediyordu.

"Ben devam edeyim Asya, çok yoruldun." dedim yatakta doğrulmaya çalışırken. Özgür bir kaç haftadır Gizem ile kalıyordu, abimler sırf bu yüzden onun ödemesini fazla fazla yapıyorlardı. Özgür beni özlediği için sürekli buraya geliyordu ama bu süreçte oradan oraya gitmesi beni tedirgin ediyordu.

"Yorulmadım merak etme. Sen yemek yemiş miydin?"

"Evet, Ömer abim getirmişti." diye cevap verdim. Onları da buradan göndermek zor olmuştu. İlk birkaç gün yanımdan ayrılmasalar da, zorlayarak işlerinin başına dönmelerini sağlamıştım.

Bu sürede, fazla fazla ders çalışabilme fırsatı bulmuştum. Bütün gün odadan çıkamadığım için tek yoğunlaştığım şey bu oluyordu.

"Ateş arıyor." dedi Asya gözlerini devirirken. Gülümseyerek ona baktım. Ateş uyuduğumu düşündüğü için beni aramıyor, önce Asya'yı arıyordu. Telefonu bana uzatınca elime alıp cevaplandırdım.

"Ateş."

"Güzelliğim, nasılsın?"

"İyiyim, sen eve gidiyorsun değil mi?"

Ateş'in sürekli karakolda olması giderek can sıkıcı bir hal almaya başlamıştı. Takıntılı gibi gecelerini orada geçiriyor, boşluklarında hemen yanıma geliyordu.

"Hayır tabi ki. Yanına geliyorum. İstediğin bir şey var mı diye aradım."

"Ateş tek bir şey istiyorum, eve gidip dinlen. Yoksa yüzüne bakmam."

"Sen beni tehdit mi ediyorsun? Isırırım seni. Kapat geliyorum."

Isırırım seni ne ya?

Telefonu Asya'ya doğru uzatırken kendi telefonumu alıp saate ve bildirimlere göz attım.

19.52

family gibi family grubundan 10 yeni mesaj

Ömer abim: Eylül uyandın mı güzelim 19.39

Utku abim: Uyanmış aramayın Özgür'ü uyutuyorlar 19.40

Egemen abim: Kimle uyutuyöar

Egemen abim: Ateş yinr mi orsda

Egemen abim: Yalnjz mu kaldıöar yine

Umut abim: Egemen sus

Umut abim: Asya orada

Umut abim: Ateş bu gece geç çıkarım dedi

Ömer abim: Sordun mu lan bir de

Umut abim: Elim numarasına çarpmış sorayım dedim

Ateş'in geç çıkarım demesine şaşırmaya devam ederken iyi olduğumu belirten bir mesaj atıp kenara koydum telefonumu. Özgür'ün gözleri uyku için yalvarıyordu resmen ancak oğlum sadece bana bakıyordu.

Kapı birkaç kez tıklandıktan sonra Ateş içeri girdi. Elindeki poşeti kenara bırakıp hızlı adımlarla yanıma ulaştı. Yanağımdan uzunca öpüp geri çekilince gülümsedim.