Chapter-13

234 22 2
                                    

Zawgyi**

" ဆည္း... မင္း လုပ္ငန္းခြင္မွာပဲလား "

" အင္း... ဘာလို႔လဲ "

" ငါလမ္းၾကံဳလို႔ တူတူျပန္ၾကမယ္... ခဏေစာင့္ေနာ္ "

ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည့္လႊမ္း။

နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေျခာက္နာရီခြဲေနေလၿပီ။ တာဝန္ခံ အင္ဂ်င္နီယာရွိတာမို႔ ဆည္းဒီအခ်ိန္ထိ ဒီမွာေနစရာေတာ့မလို။

ဒါေပမယ့္ ဝါသနာအရ ေဆာက္လက္စ အေဆာက္အအံုႏွင့္ အလုပ္သမားတို႔ကို ပန္းခ်ီဆြဲခ်င္စိတ္ျဖစ္ေနသည္မို႔ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းကာ ပန္းခ်ီဆြဲေနျခင္း။

ေဆာင္းတြင္းျဖစ္သည္မို႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ေမွာင္မဲေနေပမယ့္ လုပ္ငန္းခြင္က လင္းထိန္လ်က္ရွိတာမို႔ပန္းခ်ီဆြဲရန္အတြက္ အဆင္ေျပပါသည္။

" ကိုေနဝင့္ရဲ႕ လက္ရာက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲေနာ္... တကယ့္ကို professional ပဲ "

ကိုဘုန္းေက်ာ္ခိုင္က ခ်ီးက်ဴးလိုက္ျခင္း။

ဆည္းက ျပံဳးရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

" ပန္းခ်ီပညာက ေလးနက္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္က အစိတ္အပိုင္းေသးေသးေလးကိုပဲ ဖမ္းဆုပ္မိေသးတာပါ "

" ဒါန႔ဲ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ... မျပန္ေသးဘူးလား... ကိုေနဝင္တို႔ ျပန္မယ့္ဘက္က လူျပတ္တယ္မလား "

" အင္း... ျပန္ေတာ့မွာပါ... လႊမ္းက လမ္းၾကံဳလို႔ တူတူျပန္ရေအာင္ဆိုလို႔ "

" လမ္းၾကံဳတယ္... ၿမိဳ႕ထဲန႔ဲ ဒီဘက္ကေလ "

ကိုဘုန္းေက်ာ္ခိုင္၏ စကားေၾကာင့္ ဆည္းတစ္ခ်က္ရယ္လိုက္မိသည္။ သို႔ေသာ္ ဘာမွ ျပန္မေျပာျဖစ္။

လမ္းၾကံဳသည္ ဆိုေသာ စကားက တကယ္မဟုတ္မွန္းဆည္းလည္းသိပါ၏။

စဝ္လႊမ္းရေဝဆိုသည့္ေကာင္ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ပိရိေအာင္ မလိမ္တတ္။

ခဏၾကာေတာ့ လႊမ္း၏ ကားေလးက ျခံဝင္းထဲသို႔ဝင္လာပါ၏။

ဆည္းလည္း ပန္းခ်ီကားကို လက္စသတ္လိုက္ကာ easel ကို ကားေပၚသို႔တင္လိုက္သည္။

Twilight ( Zaw+ Uni )Место, где живут истории. Откройте их для себя