Chapter-14

224 19 2
                                    

Zawgyi**

" ဆည္း... ငါ accident ျဖစ္တုန္းက မင္းအရမ္းစိတ္ပူသြားတယ္မလား "

ဆည္းက ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကို ေႏြးသြားေအာင္ မႈတ္ေပးေနရင္းမွ " အင္း " ဟုေျဖလိုက္သည္။

" ေတာင္းပန္ပါတယ္... ငါ့ေၾကာင့္ မင္းကို စိတ္ပူေစမိၿပီ "

ဆည္းက ဆန္ျပဳတ္တစ္ဇြန္းကို လႊမ္းကို ခြံ႕လိုက္ရင္း ျပန္ေျဖလာပါ၏။

" ဟင့္အင္း... ငါကသာ ေတာင္းပန္ရမွာပါ "

" ဘာလို႔လဲဟင္... မင္းေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘဲ "

" ဒီလိုပါပဲ "

ဆည္းက လႊမ္းအေမးကို ျပံဳးရင္း ေျဖလိုက္ကာ လႊမ္းအား ေနာက္တစ္ဇြန္း ထပ္ခြံ႕လာ၏။

" ဒါန႔ဲ... ငါက ဘာလို႔ ဒီဆန္ျပဳတ္ႀကီးေသာက္ေနရတာလဲ... တျခားဟာ စားလို႔ရတယ္မလား "

" ငါတိုက္ခ်င္လို႔ေလ "

" ........... "

" မဟုတ္ဘူးေလ တျခားဟာေကၽြးလို႔ရတယ္မလား.. အြန္႔..."

ဒီတစ္ခါလည္း လႊမ္း၏ အေမးစကားမဆံုးေသးခင္ ဆည္းက ဆန္ျပဳတ္တစ္ဇြန္းကို ထပ္ခြံ႕လိုက္တာေၾကာင့္ ေျပာလက္စ စကားပင္ ၿပီးေအာင္မေျပာလိုက္ရ။

ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ဆန္ျပဳတ္တစ္ပန္းကန္လံုးကုန္သြားပါ၏။

ဆည္းက ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကို စားပြဲေပၚတင္လိုက္ကာ လႊမ္းအား ေမးေထာက္ၾကည့္ရင္း ေျပာလာပါ၏။

" ကားကိုျပန္ေကြ႕လာေတာ့ ငါ့မ်က္စိေရွ႕မွာ ေသြးသံရဲရဲန႔ဲမင္းကို ျမင္လိုက္ရတာပဲ... မင္းက ငါေခၚေတာ့လည္း ျပန္မထူးခ့ဲဘူး... ငါအရမ္းစိုးရိမ္ေနခ့ဲတာ... မင္းငါ့ကို ထားသြားခ့ဲမွာကို "

ထို႔ေနာက္ လႊမ္း၏ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း...။

" အခန္းထဲမွာ သတိလစ္ေနတ့ဲ မင္းရဲ႕လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း... ငါေတြးမိတာက ဒီလက္ကိုငါဘယ္ေတာ့မွ မလႊတ္ေတာ့ဘူးလို႔... တစ္သက္လံုးအတြက္ ငါ... အၿမဲတမ္း ဆုပ္ကိုင္သြားေတာ့မယ္လို႔ "

" ဆည္း... မင္းငါ့ကို ဝန္ခံေနတာလားဟင္... တကယ္ႀကီးလား... "

" အင္း "

Twilight ( Zaw+ Uni )Where stories live. Discover now