Zawgyi***
မီးဖိုခန္းထဲတြင္ စႏၵကူးႏွင့္ေဒၚနန္းထိုက္တို႔ မနက္စာျပင္ရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနၾကေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး၏မ်က္ႏွာလွလွထက္တြင္ေတာ့ အျပံဳးပန္းတို႔ေဝဆာလ်က္ရွိသည္။
ဆည္းႏွင့္တူတူျပန္ေနရေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္လံုးေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကျခင္းပင္။
လြန္ခ့ဲသည့္ႏွစ္ပတ္က လႊမ္းက ေဒၚနန္းထိုက္မူယာထံ ဖုန္းႏွင့္ ဆက္သြယ္ခ့ဲၿပီး ၇၃ လမ္းအိမ္ကို ဆည္းေနစဥ္ကပံုစံအတိုင္း decoration ျပန္လုပ္ေပးရန္အကူညီေတာင္းခ့ဲသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမတို႔သားအမိကိုပါ ၿမိဳ႕သစ္၌ မေနေစေတာ့ဘဲ ဒီအိမ္၌ ေျပာင္းေနေစ၏။
ၿမိဳ႕သစ္ရွိအိမ္ႏွင့္ဆိုင္ကိုေတာ့ သူမစိတ္ႀကိဳက္လုပ္ရန္ခြင့္ျပဳခ့ဲသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမက ၿမိဳ႕သစ္အိမ္ကိုျပန္ေရာင္းရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ေရာင္းရသည့္ေငြႏွင့္ ဘူတာႀကီးနားမွာ ပိုးထည္ဆိုင္ဖြင့္မည္။ သူမမွာအလုပ္ရွိလာလွ်င္ေတာ့ အရင္လို ႐ူးမိုက္သည့္အလုပ္ေတြမလုပ္ျဖစ္ေလာက္ေတာ့ဘူးထင္ပါ၏။ ပိုးထည္ဆိုင္ကလည္း ပင္ပန္းသည့္အရာမွမဟုတ္ဘဲေလ။
ထိုအေၾကာင္းကို သားႏွစ္ေယာက္အားတိုင္ပင္သည့္အခါ ႏွစ္ေယာက္လံုးက လိုလိုလားလားပင္ သေဘာတူၾကသည္။ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔၌ ဆိုင္ဖြင့္ႏိုင္ရန္အတြက္လည္း ႏွစ္ေယာက္သား ကူညီေပးေနၾကသည္။
ဆိုင္ခန္းေနရာက ရထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း decoration လုပ္ေနတုန္းျဖစ္သည္။ ပိုးထည္ေတြအတြက္ေတာ့ ေခါင္းစားရန္မလို။ အမရပူရကေန မွာရံုပဲမလား။ သူမက အမရပူရဇာတိျဖစ္သည္မို႔ ဒီကိစၥကသိပ္မခက္ခဲေပ။
" မာမီ... ကိုလႊမ္းအတြက္က ေကာ္ဖီပဲလား "
စႏၵကူးက ဆံုလည္ထမင္းစားစားပြဲေပၚသို႔ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္တို႔အား ေနရာခ်ေပးေနရင္း ေဒၚနန္းထိုက္မူယာကိုလွမ္းေမးလိုက္သည္။ အားလံုးအတြက္ မနက္စာအတြက္ေတာ့ နန္းႀကီးသုပ္စီစဥ္ေပးထားၿပီး အစာပိတ္အျဖစ္ ေသာက္စရာကေတာ့ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္မတူ။
စႏၵကူးက မနက္စာအတြက္ အသီးေဖ်ာ္ရည္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးသာေသာက္ေလ့ရွိၿပီး ေဒၚနန္းထိုက္မူယာကေတာ့ အသက္ကေလးရလာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ensure ေသာက္သည္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
Twilight ( Zaw+ Uni )
RomanceZawgyi## " ငါ့အခ်စ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနရတာ မပင္ပန္းဘူးလား" " မပင္ပန္းေစခ်င္ရင္... ငါ့ကိုျပန္ခ်စ္လိုက္ေတာ့ေလ " Unicode## " ငါ့အချစ်ကို မျှော်လင့်နေရတာ မပင်ပန်းဘူးလား" " မပင်ပန်းစေချင်ရင်... ငါ့ကိုပြန်ချစ်လိုက်တော့လေ "
