𝗛𝗘𝗔𝗥𝗧 𝗢𝗨𝗧 [𝙴𝙽𝙷𝙰𝚂𝙴𝚁𝚈𝙴 #1] 𝙹𝙰𝚈

3K SPECIAL.

Christine's

"Huwag ka na sumimangot diyan. Hinihintay ka na nung boyfriend mo oh." Pagkulbit ni Ate Bea at siya ring turo sa may pintuan. Nakita ko naman na nakatayo si Jay dun.

"I-date mo na lang yang bagsak mong quiz. Marami pa namang chance bumawi." She gave me an assuring smile at natapos na rin siya magpasok ng mga gamit niya sa bag niya.

"Sige, una na ako." Pagpapaalam niya. Paalis na dapat siya pero bumaling ulit siya sa akin at hinawakan pa yung dalawang pisngi ko. "Smile ka na." Sambit niya. Tumango naman ako at bahagyang ngumiti.

Tuluyan na rin siyang umalis. This is her first day as a student-librarian. Finally, na-assigned na rin siya sa library. Dati niya pa gustong maging student-librarian.

"Okay ka lang?" Tanong ni Jay nang makalabas na rin ako ng room. Tumango ako bilang sagot.

"But you don't seemed like one." Sambit niyang muli at nagsimula na kami maglakad.

"Bagsak lang sa quiz." Tipid kong sagot. Akala ko ay hindi na siya sasagot pero nagsalita siya ulit.

"The semester just started a week ago. Marami ka pang chance bumawi. Besides, nagkasakit ka rin and sabi mo hindi ka gaanong nakapag-aral so don't blame yourself too much."

I gave him a thrifty smile and nodded as an affirmation to what he said. He really do have a point. Medyo nakakainis nga lang talaga dahil tatlong araw akong nagkalagnat at dahil doon, hindi ako nakapag-review nang maayos. That was our first quiz for this semester pero bagsak agad yung score ko. Nangamba lang ako saglit dahil goal ko ang maging Dean's Lister this semester. But yeah, as they have said earlier, marami pang chance bumawi.

Kinuha ko sa bag ko yung phone and I can't help but to smile when I saw the handwritten letter he gave me earlier. It's our first monthsary today. We planned to go sa Baguio sana, but we decided na sa Sabado na lang dahil natapat rin ito ng Monday. O diba, Monday na Monday, bagsak na quiz agad ang bungad.

"Bakit ka ngumingiti jan mag-isa?" Tanong ko kay Jay nang makita siyang nakangiting tinitignan ako.

"Nothing. I just read the letter you gave me kanina. Naalala ko lang ulit." Umiiling-iling na sambit niya pero nakangiti parin. I've been sick for days but I did my best to make time para makagawa ng letter. I don't know. I just feel like giving him one, aside from a material gift, and it turned out that he did the same too.

"I haven't read yours." I said. "I want to read it at home." Dagdag ko. Tumango naman siya.

"Mag-early dinner ba tayo or coffee na lang?" Tanong niya pagkasakay namin sa kotse niya.

"Coffee na lang? Busog pa ako eh." Kumain ako sa cafeteria kanina before mag last subject kaya busog pa talaga ako.

"You sure? Jollibee?" Tanong niya muli at nagsimula na mag-drive.

"Sure nga." Pabirong tinignan ko siya nang masama at tumawa.

"Okay po." Sagot niya rin na medyo pinaliit pa yung boses niya.

"By the way, Jungwon agreed to come with us sa Saturday. Wala raw siyang lakad." Sambit niya muli makalipas ang ilang minuto.

"I thought pre-lim sa SPC next week. Hindi ba siya busy?" Tanong ko.

"Hindi naman nag-rereview yon eh." Natatawang sagot niya.

Nagpaalam na rin naman ako kay Mama and I even addressed na hindi makakasama si Ate Bea since may kailangan siyang gawin so kami lang ni Jay ang aalis sa Saturday. Pumayag naman siya. Of course, it's Jay, after all. She trusts him. But Jay still insisted na i-try niya ring tanungin si Jungwon.