Christine's
"We could've use Dad's car for today." Komento niya habang pilit ni niyuyuko yung ulo niya para hindi mauntog sa kisame ng jeep.
"Sabi ko naman sayo sa uni na lang tayo magkita." Sagot ko lang.
"Why does something always came up during this day." Rinig kong bulong niya.
I remember last year nung unang araw ng pasukan, I received a message from him that he accidentally bumped his car on a tree. Then today, his car suddenly acted up for some unknown reason at ayaw nito umandar. Nasa repair shop na rin ito nina Ate Bea and hopefully maayos na tomorrow kasi mukhang hindi talaga umaakma sa isang sentence ang salitang 'commute' at 'Jay'.
"Wala pala akong bariya." He pulled out a five hundred bill from his wallet. Sabi ko nga, Jay Park.
"Ako na magbabayad." Sambit ko iniabot kay Manong yung bayad. "It's okay." I mouthed to him. He just nodded.
Ilang minuto pa ay nakarating na kami sa Pasig U.
"Welcome to PU, Jay." Sambit ko. Ngumiti muna siya bago ibinaling ang tingin sa uni.
"Finally." Saad niya. His eyes look so happy.
Pumasok na kami sa loob ng campus. Marami akong mga bagong mukha na nakikita. Probably some of them are freshmen and yunh iba naman ay transferee rin tulad ni Jay.
May lumapit sa amin at binigyan niya kami ng tig-isang flyers.
"Park Sunghoon for President." Rinig kong pagbasa ni Jay dun sa hawak niya. The SSG election is on Friday.
"Yup. He's the representative of our department." Sagot ko.
"Don't ask me to vote for him. I will use my right wisely." Saad niya. Natatawa ko na naman siyang tinignan.
"I'm not saying anything. I'm confident he'll win though." Tinaasan niya naman ako ng kilay.
"You're trying to get me jealous, aren't you?" What the? Seriously??
"I am not. Why would I?" Pagdepensa ko. I mean I was just casually talking.
"I'm not jealous. You failed." He gave me a smug look. Epekto ba yan ng hangin sa jeep kanina?
"Ewan ko sa'yo Park Jongseong." Naglakad na ulit ako at naramdaman ko namang sumunod siya. "Wala kang balak pumasok? Doon po yung Engineering Building oh." Turo ko.
"Ihahatid kita sa room niyo." Luh. May paghatid?
"Ano ako kindergarten?" Singhal ko sa kanya.
"No but you're my girlfriend." Diretsong sagot niya. Bigla namang nag-init yung mukha ko. He just raised his eyebrow.
Why is he so random?
"Bahala ka nga. Huwag mo ako sisisihin kapag napagalitan ka agad ng prof mo." Naglakad na ulit ako at ganun rin naman ang ginawa niya.
Seryoso pala talaga siya na ihahatid niya ako hanggang sa room dahil nakasunod parin siya sa akin hanggang sa loon ng building. Medyo nailang rin ako ng slight kasi pinangtitinginan kami, actually siya lang pala. This isn't new to me kasi kahit minsan kapag nasa mall ay agaw pansin rin lagi siya.
"Wow. Maliligaw ka ate? May paghatid?" Si Ate Bea na galing sa fourth floor. May mga dala siyang slips na sa tingin ko ay registration slips. Ang aga-aga parang ang busy niya agad masyado. Nagdire-diretso na rin siya sa loob ng room kaya naiwan kami ni Jay sa tapat ng pinto.
"Walang sisihan kapag napagalitan ka ng prof ah." Pagbaling ko kay Jay.
"I'll come here on lunch break." Marahang tinulak niya ako papasok.
BINABASA MO ANG
𝗛𝗘𝗔𝗥𝗧 𝗢𝗨𝗧 [𝙴𝙽𝙷𝙰𝚂𝙴𝚁𝚈𝙴 #1] 𝙹𝙰𝚈
Fanfictie"Why don't you figure my heart out?" Jay knew her ever since they were kids. In those ten years, they were clueless of what they feel. He knew it's beyond friendship but they're no lovers. --- ENHASERYE #1 (Narration)