You Melt My Heart

Chapter 46

Chapter 46

(Jackie's Pov)

Iniwasan na ako ni Ajay simula noon. Kaya ako umiwas na lamang rin, dahil 5 beses ko siyang pinilit na kausapin pero wala... Walang nangyari. And 10 days na ang nakalipas. Malimit na rin siyang may kasamang mga babae. Nalipat na ata ang dating sumanib kay James eh at pumunta kay Ajay. :3

Pero okay lang sa akin. Nagsasanay na ako lalo na at malapit na ang graduation at nakapagpaalam na ako kay Mom na sasama ako kay James. Tapos si Dad? Umuwi na noong isang araw at pinayaga  din naman niya ako kahit papaano.

Lagi kong kasama ang tatlo este apat kasama si Vince na dati-rati,  hindi kami mag-hapon na mag-kakasama. Pero ngayon, haha.

Nandito nga pala kami sa canteen.

"Wahhh... Mamiss ko lahat ang kaklase ko." Sabi ni Kathryn at nag-pout.

"Edi wow." Sabi ko at ngumisi.

"Pati kayong dalawa. Sigurado ba talaga kayong kapag tapos na ang graduation diretso na kayo? Edi wala man lang pala tayong party." Sabi niya at nag-pout na naman ang loka.

"Edi wow." Sabi naman ni James kaya tumawa kaming lahat at si Kathryn lang ang hindi.

"Kayo talagang dalawa!! Wooo... Ang dalawang bitter!!!!" Sigaw niya kaya yung ibang students eh napatingin rito.

Naisipa ko naman sa ilalim si Kathryn at sinamaan siya ng tingin.

"Tama naman eh?" Paninigurado niya.

"Oo nga. Tama nga. Mamaya ikaw ang matatamaan niyan." Sabi ko at nag-pout.

"Haha! Guys. Awat na." Pag-harang ni Kurt sa amin.

"Si Kathryn kasi." Pagsisisi ko at nag-crossed arm.

"Hmm..." napatingin kami lahat kay Vince.

"Bakit?" Tanon ni Kathryn sa kanya.

"Wala lang. Napansin ko lang, tayo lang pala dito ang mag-syotang magkasama." Sabi niya at napansin kong tinaasan siya ni Kathryn at binigyan siya ng oh-anong-konek look, bigla naman bumulong si Vince kay Kathryn. Ngumiti naman ng pagkalapad si Kathryn.

"Ayyy... Teka guys, tumatawag si Hazel." Pagpapaalam ni Kurt at lumabas siya.

Si Kathryn at Vince? Ayun, di na kami pinansin at nag-lambingan na sila. Parang pinapahili kami ng dalawang ito. :3

Biglang dumaan si Ajay sa table namin pero pasimple ko lamang siya sa mata tiningnan.

Bigla naman umakbay si James sa akin ng makita niya si Ajay. Katabi ko nga pala siya.

Nagpe-pretend kami ni James na kami kapag nasa harap namin si Ajay.

Wala kasing kasama si Ajay nung dumaan eh.

Nung nakalampas na agad na napabuntong-hininga ako.

"Ok ka lang?" Tanong ni James.

Sa tuwing ganito ang nangyayari, lagi niya akong tinatanong na ganito. Pero walang nababago sa sagot ko.

"Oo." Sagot ko at uminom ng tubig.

"Guys. May pupuntahan lang ako." Sabi ko at kinuha ko yung bag ko at tumayo. Tumango naman yung dalawa kaya agad na akong umalis sa canteen na yun.

Ang hirap mag-pretend. Hayy... Dati noong nawala si Hiro sa akin, iyak ako ng iyak. Pero ngayon, si Ajay ang nawala, di ako umiiyak, kundi nahihirapan huminga.

Si Kean? Lumayo na sa akin. Nag-sorry ulit siya sa akin noon. Pero tinanggap ko naman. Kahit yung sorry niya, hindi na maibabalik yung dati.

Bahala na... Gusto ko lamang magpakasaya.

Pumunta ako sa rooftop at umupo doon sa may bench at iniisod yung bag na mukhang naiwan.

Bigla akong nakaramdam ng lamig mula sa likod ko kaya napalingon ako.

"Bakit ka nandito?!" Kunot-noo kong natanong.

"Kukunin ko lang yung bag ng GIRLFRIEND ko. At naiwan niya. Tsk. Wag assuming." Sabi niya at kinuha na niya yung bag saka umalis na.

"Tsk. Girlfriend your face. Bakit ayaw pa gawing GIRLFRIENDS." Bulong ko sa sarili ko na pinaparinig ko sa kanya.

Pero hindi niya ata narinig dahil tuluyan na siyang umalis.

Hay, ang lamig na niya sa akin. Nilalamig ako sa tuwing lumalapit siya eh.

"Maibabalik pa ba ang dati?" Sabi ko sa hangin baka kasi sakaling idala g hangin at iparinig kay Ajay. Tsk.

Bigla naman may babaeng pumunta sa tabi ko.

"Excuse me.. May nakita kang bag rito?" Tanong niya na pagka-arte kung magsalita.

"Oo, dinala ng mukhang unggoy na lalaki kanina." Sarkastiko kong sabi.

"You mean... Ajay?" Tanong nung babae at nagpa-cute.

"Oo, buti alam mong siya yung unggoy." Sabi ko at umirap.

"Ehem.. By the way, gusto ko lang malaman mo na hindi siya ung--" naputol ang sasabihin niya at pumunta doon sa sulok at nag-suka.

Bigla kasing nasuka eh. Tsk, subukan niya lang sabihin na nasuka siya sa mukha ko. Makakapatay ako ng wala sa oras.

Pero dahil mabait ako, nilapitan ko siya at tinulungan.

"Anong nangyari?" Tanong ko.

"I think.... I'm pregnant."

Nanlaki ang mata ko sa narinig ko at bigla ko na lamang natanong.

"Sinong ama?!"

"Ajay." Sagot niya at bigla akong nakaramdam ng kirot sa puso ko.

Please tell me.. This is not true.

***
A/N: Vote and comment. Thanks! :)