9. Bölüm

2.5K 163 334
                                    

Oy : 25
Yorum : 50

Kelime sayısı : 3538 kelime

Lütfen yeni kitabım ' DUVARIN  ARKASINDA ' kurguma da baksanız çok sevinirim .

Soruşturma

Karşımda bana bakan efsun savcıdan gözlerimi ayırmıyordum . Etraftaki diğer 3 tim hiç umrumda dahi değildi . Hatta Kılıç timinin ilk timim olması bile beni şuan sevindiremiyordu  . Efsun savcıdan gözlerimi çekip albaya baktım . Bana üzgün gözlerle bakıp halledicem anlamında kafasını salladı . Efsun savcıya tekrar döndüğümde silahımı çıkardım ve masanın üstüne bıraktım . Kimliğimi ve diğer askerlikle ilgili olan her şeyi masaya bıraktım . Zaten üstümde askeri üniforma yoktu . Son kez içerdekilere göz gezdirdim .

İçimdeki boşluk artarken güçlü ve kararlı duruşumdan vazgeçmeden " Bana yakıştırdığınız bu itham ve üstüme atılan bu leke o kadar çirkin ve korkunç ki ama zamanında gelip hem özür dilicek hem de bizzat bana silahımı ve kimliğimi vericeksiniz sayın savcım " diyip arkamı dönüp çıktım .

İçim acıyordu . Yıllarca en iyilerden olmak için çabalamam , bu mesleği yapmak için bütün ailemi karşıma almam , yaşadağım onca zorluk aklıma geliyordu . Gözlerim yandığında adımlarım bir bıçak misali kesildi . Yıllar sonra gözlerimin dolması bile beni mutlu edememişti . Ben yıllardır ağlayamıyordum. Onca şehit haberi verdikten sonra bana göre dertlerim küçük geliyordu ve ağlamayı kendime hak görmemiştim .

Hızlı ve büyük adımlarla yakınlarda yüksek olan bir uçuruma geldim . Aşağı bakarken içimin daraldığını hissettim . Bacaklarım uçurumdan aşağı sarkıyorken kıyafetimin kirlenip kirlenmeyeceğini umursamadan yere yattım . Gözlerim iyice dolarken sol gözümden bir gözyaşı süzüldü . Sanki benim ağlamamı beklemiş gibi bardaktan boşalırcasına yağmur yapmağa başladı aynı zamanda .

     Ne kadar zamandır böyle yattığımı bilmiyordum ama yağmur dafa fazla ve hızlı yağmaya başlamıştı . Zaman kavramını yitirmiştim . Tek yaptığım dümdüz gökyüzüne bakmaktı . Hatta hava karamış güneş yerine yıldızlar ve ay çıkmıştı . Sırılsıklam olmamı önemsemiyordum . Zaten en sevdiğim şey soğuk , rüzgarlı bir havada ya kar yağması ya da yağmur yağmasıydı . Gece olması ve yıldızlarla ayın altında olmam daha da güzelleştiriyordu manzarayı . Düşünmek istemedim . Unutmak istedim . Bu gece mesleğimin elimden alınmasının bir kabus olmasını kaç kere dilediğimi bile sayamamıştım . Ne kadar ağlamıştım bir fikrim yoktun ama rahatladığımı hissediyordum . Daha sakindim . Daha sakin düşünebiliyordum. Beni kaydedemezlerdi . Benim suçsuz yere mesleğimden olmama izin vermezdi üstler . O sırada bahsettiği bütün olayların olduğu zamanlarda MİT için bir şeyler yaptığımı kanıtlayabilirdik . Ayrıca delil olmadan davanın düşeceğini bile bile dava açmalarına ne denirdi . Her türlü geri alacaktım mesleğimi elime .

Arkadan gelen sesle hızlıca ayağa kalkıp arkamı döndüm . Bana endişeli bir şekilde bakıp beni süzen bir Alperen görünce şaşırmıştım . O da açıklama yapmak  ister gibi konuşunca her şey yerine oturmuştu . " Şeyyy ... biz öğrendik . Evine bana söyledikleri adıyla Kılıç timi geldi . Sana da ulaşamayınca telaş yaptım ama Beren burada olabileceğini söyledi . " dediğinde kafamı sallamıştım . Bana doğru eğilip elimi tuttuğunda gözlerine baktım  . Yatıştırıcı bir sesle " Üzülme her şey düzelecek , sen mesleğini eline geri alıcaksın . Hiç korkma adalet yerini bulucak " diyip bana üstündeki kabanı giydirdi . Yaptığı hareketleri ve dedikleriyle benimde yüzümde buruk bir tebessüm olmuştu. Alacağımı biliyordum ama böyle bir ithamı kaldıramıyordum .

Hafif dans etmeye başladığında ben de ona ayak uydurdum . Gözlerime bakarak " Biliyor musun bazı insanlar yağmuru izlemeyi bazıları da yağmurda ıslanmayı severmiş. Ben kendime yeni bir seçenek buldum . Yağmurun altında seninle dans etmek . Hepsinden güzel " dediğinde gülümsemiştim . Hasta olacaktı ama haberi yoktu . Bir süre dans ettikten sonra arabaya yürümeye başlamıştık . Ben buraya yürüyerek geldiğimden Alperen in arabasıyla gidicektim .

Kurşunların DansıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin