Medya : Güneş
Gerçek hayattan esinlenerek yazılıyor . Kişiler olayların bazıları yaşanmıştır ama bu yaşta değil .
Oy : 15
Yorum : 30
Kelime sayısı : 3685 kelime
Şüphe
Adamın yüzü acıyla buruşurken Alperen de arkadan hızla beni çekip gözleriyle vücudumu kontrol etmeye başladı . Karnımda kesiği gördüğünde endişeyle bana baktı . Derin bir kesik değildi . Sıyırmıştı . Hızla beni kendine çekti . Birkaç saniye şokla kalakaldıktan sonra kollarından çıktım . Yere yığılan adama bakarken kapı açıldı ve açılan kapıdan içeri giren polisler ve doktorlarla adam ameliyathaneye alındı .
Adamın gitmesinden sonra kadına doğru gittim . Korkuyla geri çekilirken gözlerimi kapattım . Bunun bir kadına olması o kadar kötüydü ki . Hızla ona sarılıp sakinleştirirken kadın hala titriyordu . Sakinleşince " Bize olayı anlatmalıısn canım ama önce kendini tanıt ve en başından olayları anlat . Tamam mı ? O sırada polis de ifadeni alıcak ." dediğimde kafasını salladı . Yandaki polislerden biri ses kaydına alırken diğeri de hızla not alıcaktı . Kafamı güven verircesine sallayıp " Hadi " dedim .
Derin nefes alarak konuşmaya başladığında bakışlarını ellerine odaklanmıştı . Gözlerimize bakmamasını kaşlarımı çatmama sebep olsada sustum . " Benim adım Güneş , Güneş Yalçın . 27 yaşındayım . Normalde İzmirde yaşıyorum . " dedikten sonra yine nefes aldı . Kafasını kaldırıp gözlerimin içine bakarak devam etti . " Üniversitede hastane yönetimi okumuştum . Ve Özel Yalçın Hastanesinde işe başladım üniversitem bittikten sonra . İlk başta gayet iyiydi. Yeni bir mezunu neden aldıklarını hiç düşünmemiştim . Ama sonra Denizle tanıştım . Hastanenin sahibi . Bana o kadar güzel davranıyorduki aşık oldum . 24 yaşındada evlendim . " dedikten sonra gözünü kaçırdı . Gözüme bakmayarak devam etti . " Evliliğimizin ilk yılı çok güzel geçmişti . 2. yılı sık sık tartışmaya başladık . Bir süre sonrada şiddet uygulamaya başladı . İlk başta ayrılmaya çalıştım izin vermedi . Tekrar şans istedi . Bende verdim . Düzeleceğine inandım . 3 - 4 ay sonra da hamile kaldım . 4 - 5 aydır bana iyi davranıyordu . Düzeldiğini düşündüm ama sonra yine şiddet uygulamaya başladı . Kızım için dayandım . Onun için sesimi çıkarmadım . En azından doğana kadar yanında kalayım belki düzelir diye ümit ettim kızım da babasız kalmaz dedim ama şiddeti arttı . En son nokta benim için ölümüne dövdüğü gündü . 2 ay önce filan . Doğumuma daha 3 ay vardı . O kadar çok dövmüştü ki bayılmışım o da arkamdan beni evde bırakıp gitmiş . Evdeki hizmetçi beni hastaneye kaldırmış . Hastanede bebeğime bişey oldu diye çok korktum . Bişey olmadığını anlayınca da direk kaçtım . Boşanmama izin vermicekti . 2 aydır kaçıyordum . Habire yer değiştiriyordum . Doğumuma az kalıncada fenalaştım . Gören hastaneye kaldırmış . Hastaneye de kimliğimi verince kayıtlardan bulmuş beni . " dediğinde yine ağlamaya başlamıştı . Uyuşmayan yerler vardı . Sakladığı ya da yalan söylediği yerler vardı . Vücut hareketleri bunu gösteriyordu . Çoğu zaman gözlerini kaçırmıştı . Elleriyle oynamıştı . Terlemişti .
Polisler daha fazla zorlamamak için " Geçmiş olsun " diyip çıkarken ben hâla Güneş e bakıyordum .
Sakin ve güven veren bir sesle " Güneş ben her şeyle ilgilenicem tamam mı ? Sana avukat bulucam . Boşanıcaksın . Benim evimde kalırsın " dediğimde ilk başta bekliyormuş gibi hafif gülümsedi sonra kendi toplayıp itiraz etmek için ağzını açınca konuşmasına izin vermeden " Hamilesin Güneş . Hadi tamam kendini düşünmüyorsun . Kızını düşün " dediğimde kafa sallamıştı . Ama yüzünde hâla korku vardı . Ama bir yerde de başarı . Kızın tehdit edildiği doğruydu ama başka olaylar da vardı . Onu yalnız bırakıp doktorunun yanına gittim .
