MAVININ ASKI (Tamamlanmak Üzere)

Bolum 36

Hastaneden çıkalı bir hafta olmuştu ,ben artık gün içinde tam zamanlı olmasa da mağazaya dönmüştüm, öğlene doğru ise gidiyor , saat çok geç olmadan eve geliyordum ,eve dedigim Ali Egemen hala ayağı alcida olduğu için evde kalıyordu bende o yüzden hala onda kalıyordum.
Ama hergun ise gidişim ayrı bir dert ,eve dönüşüm ayrı bir dertti.
Evde oturmaktan sıkılan Ali Egemen resmen ben dahil herkese kan kusturuyordu.
Mehmet amca'nın gidişi ona daha da bir cesaret vermişti.
Zaten orman kaçkını olan Ali Egemen üstüne de ekleyerek level atlamışti yan bunun bir üst seviyesine hala bir isim bulamamıştım.
Gün içinde 20 kere ne zaman geleceksin diye arayıp duruyordu.
Resmen ruhumu daraltiyordu.

Arzu teyze ve Sema abla resmen isyan bayrağını cekmislerdi.
Hafta içi Cuma günü doktor kontrolü vardi herkesin tek duası alcinin çıkması olmuştu resmen...
En son bir ara Arz teyze ,bana ve Sema Ablaya sabırlar diliyordu.
Öz annesi bile oğlundan yaka silker bir hale gelmişti.
Telefonum çaldı.

Burcu "Mavi bakmayacak mısin".

"Kim olduğunu biliyorum Burcu, yine nerde kaldın Mavi beni buraya attınız tum gün kimse yok yanımda, Murat'ı elime geçirirsem, zavallı Murat'ım bu hikayede de neden hep yanan o anlamıyorum "dedim gülerek.
Burcu bir kahkaha patlattı "Mavi ,Ali Egemen Beyi de hiç böyle düşünemiyorum ".

" Sorma Burcu 15 gün hastane 1 hafta da ev çıldırdı, evde oturmaya alışık değil, evden idare ediyor ama onu tatmin etmiyor,bu sabah ona görünmeden kaçtım evden ,simdi de telefonu açmıyorum yaa ,delirmistir, aslan kralim"dedim.

" Çok seviyorsun değil mi Mavi ,Ali Egemen beyin adı bile geçince gözlerin parliyor ".

" Ali Egemen çok zor bir insan Burcu ,sürekli kontrolü altında olmanı istiyor ,sürekli sinirli, saniyesi saniyesini tutmaz ,ama bir o kadar da sevgi dolu, ilgili ,alakalı, yani kazadan önce bu kadar sevdiğimin farkında değildim ama ince ince nakış gibi işlemiş yüreğime, seviyorum ve sevildigimi hissediyorum"dedim.

Tabi aklimdaki soru işaretlerini, korkularımı, kendime sakladım, Ece'nin Gökçe ve hamilelik ile ilgili konuştuğu gece ben her zaman ki Mavi olsam ,o evde orda durmazdım, duramazdım, hala içime sinmeyen ,hala kabullenmedigim bir durum ,benden öncesinde olan bir durun neden umrumda olsun ki ,diyorum ama bunu Ali Egemen'den duymamak, bir başkasından üstelik imalı bir şekilde duymak hala zoruma gidiyor.
Eger Ali Egemen yeni hastaneden çıkmasaydı,ve ben onu kaybetme duygusu ile henüz yeni tanışmış olmasaydım, belki şuan hala devam etmezdim.
Ama o geceden sonra da hep bir adım geri durdum Ali'den ,sırf bana dokunmasın diye genel ay halinde olduğumu söylemiştim ,belki de bunun farkında olması da onu daha fazla geriyordu.
Sürekli neden durgunsun neyin var iyi misin gibi sorular soruyordu.

Yine telafonum çaldı,"Mavi aç istersen".

Alıp çıkardım, Arzu teyze arıyordu.

" Arzu teyze merhaba "

"Merhaba kızım, nasılsın ".

"İyiyim siz nasılsınız, hersey yolunda mı ".

" yani şimdi ne desem bilemedim, sabahtan beri deli gibi oğlum herkese bağırıp çağırıp azarlıyor, en son da bir ses duyup çalışma odasına gittim ,Ali Egemen masada ne varsa dağıtmış,telefonu da galiba duvara çarpmış çünkü kapının önünde paramparça halde duruyordu.
Ne oldu neyin var dedim ,git anne dedi beni odadan cikardi.

"İlaçlarını aldı mı ,Arzu teyze,onun şimdi ağrısı da vardır".

"Yok kızım nerde uyandi seni sordu ,kahvaltı istemedi, zorla bir parça börek ve portakal suyu verdik ,sabah aldı ama sonrasinda içmedi"