Mavinin ASKI
Mavi Eroğlu yakın arkadaşı Murat'ın dibe batmış tekstil firmasını ayağa kaldırmak için İstanbul'a gelir.
Kader ağlarını Mavi'nin hayatı üzerine kurmaya yemin etmişken karşısına büyük patronu Ali Egemen Soykan çıkar. Burnunu yere düşür...
Başımı arabanın koltuğa yaslamis ,yolu seyrediyordum. Ali Egemen' e gotur beni dedikten 1 saat sonra evden çıkmıştık. Öncesinde bana banyo yaptırmış, giyinmeme yardim etmiş, hatta saçlarımı kurutup elinden geldiğince örmeye bile çalışmıştı. Sema ablanın hazırladığı yemeği bir kaç kaşık dahi olsa yedirmisti. Adeta küçük bir kız çocuğu ile ilgilenir gibi ilgilenmisti benimle . Bu hali hem kalbimin daha hızlı çarpmasına, hemde ona yaşattıklarım yüzünden kalbimin yaralanmasına sebep oluyordu. Daha fazla cirpinislarina kayıtsız kalamamis ve sesine ses vermeye çalışmıştım, belki burdan uzaklaşırsak, herseyin başladığı yere gidip yeniden başlarsak bir şeylere, yeni bir şansımız olur diye düşünmüştüm.
Ali Egemen bu şansı fazlasıyla hak ediyordu. Ben mi artık neyi hakettigimden emin değildim. Hatta Ali Egemen'i bile hakettigimden emin değildim. Aslında şuan tek istediğim annemin şefkat dolu sıcacık kollarının arasına sığınmaktı. Anneme gitmek istemiştim ama ,Ali Egemen'i geride bırakmak ona daha fazla yara açmak olacağı için kıyamamıstım.
Eskisinden daha iyiydim fakat hala gözleri mi kapattigimda kabuslarla uyanıyordum. Geçmiş ve gelecek sanki birlik olup beni boğmaya çalışıyordu. Bütün bunlardan kurtulma ve atlatma şansım var mı? Yaralanmış ve Tukenmistim.
Ali Egemen' in ellerimi saran elleri ile bir an daldığım düşüncelerden sıyrıldım. Başımı çevirip ona baktım, şefkatle bakıyordu sevdiğim bana.
" İyi misin güzelim, uyudun sandım ". Başımı salladım. Elimi alıp dudaklarına götürdü, derin bir soluk alarak öptü. Gözlerimi kapattım. Ben konusmayinca oda sustu,sımsıkı tutuyordu elimi sanki bırakırsa kaybolacakmışım gibi .
Bir süre sonra Ali yavaşça kenara çekti ve durdu ,bende gözlerimi açtım, daha önce geldiğimde sapsarı olan sapanca şimdi kendini beyaz örtüye teslim etmişti. Arkaya uzanıp montumu aldı. Arabaya bindikten bir süre sonra sıcak olduğu için çıkarmıştık üstümüzden.
"Hadi bakalım giy şunu " .
Elinden alıp sadece baktım Ali arabadan inip kabanını üstüne geçirdi. Sonra da benim tarafıma gelip ,kapimi açtı.
" Sevgilim neden giymedin montunu " kucağımdan alıp önce giymeme yardım etti sonra da arabadan inmeme ,elime uzanıp elimi tuttu ve yürümeye başladık.
Yine aynı evde idik, birbimize tam anlamıyla sevgimizi gösterdiğimiz ,ilk kez sarılarak uyuduğumuz, ilk kez ne kadar birbirimizi sevdiğimizi sözlerle değil hislerimizle anlattığımız yerdi bu ev.
Üzerinden aylar geçmiş çok şey yaşamış çok yara almıştık. Şimdi yine aynı evde ,kanayan yaralarımızı iyileştirmeye gelmiştik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Karlar altında Sapanca ve Geldikleri ev )
Ali kapıyı açtı ve içeri girmemi sağladı. Salona geçtik el ele derin bir nefes çektim önce sonra dönüp Ali' ye diğer elini tuttum ve ,başımı onu görecek, gozgoze gelecek şekilde kaldirdim. Ali ile topuksuz olduğum zamanlarda en az 20 cm vardı aramızda, ben çok kısa değildim ama Ali'nin yanında yine kısa kalıyordum.
