Anecdote of the Darkest Era (On-going)

Three: The Platonic Nightfall

The Platonic Nightfall

Hindi ako makapaniwala.

Nasa katawan talaga ako nitong diwatang ito?

Ilang ulit ko nang nasampal ang sarili ko—ang katawan na'to but nothing happened. Andito pa rin ako.

Sarkastiko akong natawa sa napakinggan ko kay Gregoria. Lady Eraia, this body, is a part of a royalty and mafias. Yes, fuckers! Mafia. Lady Eraia's mother is a royalty while her father is a mafia lord. Dahilan para tanghalin sila sa isa sa pinaka-makapangyarihan sa mundong ito.

Kanina ay may pinakita sa'king mapa si Gregoria at ito ay mapa ng lugar na ito. I was completely shocked when it's looked like a pangea. Sinabi niya rin sa'kin nag sistema ng lugar na ito. They called it a 'triangula'. Halos gusto kong tumalon nalang sa pinakamataas na lugar imbis na isa-ulo itong mga narinig ko.

Based on what I've heard on Gregoria.  Lady Eraia is very very a numb one. Matalino nga ito pero pagdating lang sa pag-aaral. Hindi raw ito marunong makipaglaban at takot humawak ng mga gamit pandigmaan katulad na lamang ng espada at pana. Alam kong hindi ako makakasurvive dito kung hindi ako marunong makipaglaban but luckily, I'm Brittany Cosai, ang taong palaging isinasabak sa misyon dahil sa napakagandang performance bawat taon.

Kanina pa nakalabas sa silid na ito si Gregoria dahil marami pa raw siyang gagawin. Gusto ko sanang magtanong kanina kung bakit hindi niya sabihing gising na'ko sa mga magulang ko matapos akong humimlay ng halos pitong buwan pero hindi ko na nagawa nang ikuwento niya kung anong trato nila sa katawang ito.

Si Lady Eraia ang shadow sa pamilya, alam niyo yon? Nakikita pero hindi pinapansin. Ni hindi siya inaalok na sumalo sa hapagkainan maliban nalang kung kinakailangan. Hindi siya pinapakinggan at binibigyan ng papuri sa mga achievements na ginagawa niya. Kay hindi na'ko nagtatakha kung bakit naghahabol si Eraia para mabigyan ng pansin o pagmamahal.

Nung ako si Brittany dati ay hindi ako naghahanap ng pagmamahal kasi kasama ko naman ang Tito at Tita ko na nagpalaki sa'kin na mga kasapi rin ng organisasyon. Wala na'kong magulang dahil namatay sila sa misyon pero okay lang, atleast namatay silang naglingkod sa bayan, 'di ba? Maituturing ko kasi yung sa'kin na namatay dahil sa kapangahasan.

Ang problema ko ngayon ay paano ba dapat ang gawin ko kapag nakasalamuha ko na ang mga taong kilala ni Eraia? At nasaan na nga ba ang katawan ko't kaluluwa ni Eraia? Sana naman ay hindi kami nagkapalit ng katawan because if ever... God, I know that everyone in my world would be shocked!

May advantage naman ang kunwaring pagkalimot ko ng mga ala-ala kaya medyo nakahinga ak ng maluwag. I'll just pretend that I completely lost my memories at iyon na rin ang dahilan ko para sa nagbagong ugali ko because I know... kung mag-aakto akong katulad ni Eraia na tanga ay ilang minuto pa lang ay mag-gi-give up na'ko.

And one more thing, I don't want to change my personality just for this stupid lady. Ito nalang ang natira sa pagkatao ko kaya bakit ko pa babaguhin?

"Lady Eraia?" napatingin ako sa taong kumatok na binuksan ang pintuan ko. Wala sa sariling napangisi ako nang makitang si Gregoria iyon.

Muli ko lang naalala na lahat pala ng mga Maid ay required na virgin para makapasa.

"Bakit?" tanong ko sa kaniya.

"Ah ano po... Pinapasalo ho kayo sa hapagkainan ng Hari," magalang nitong imporma dahilan para medyo matigilan ako bago tumango.

Ang bilis ko namang makisalamuha sa mundong 'to!

"Alam na ba nilang wala akong maalala?" tanong ko rito at sinuklian lamang ako ng tango na ikinangiti ko. "Okay, salamat Gregoria."

Nakangiti siyang tumango sa'kin bago lumabas kaya agad ko nang pinuntahan ang kaninang pintuan na binuksan ko. Pagkabukas ko noon ay bahagya pa rin akong nagulat dahil sa repleksyon ng katawang ito sa salamin. Napakaganda!