Anecdote of the Darkest Era (On-going)

Ninety Eight: Relevant Xin

Relevant Xin

That was all a good lies... Or was it really? 

Hindi katakha-takhang ganito ang mga tinging ibinibigay ngayon sa'kin ni Logan. Sino nga ba namang tao ang mag-aaya ng laro sa ganitong sitwasyon? Siyempre ako.

"The game is just simple. 2 truth, 1 lie." I smiled sweetly. I still remember the time when I was still in my world. 2 truth and 1 lie ang palagi kong ginagamit para paaminin ang taong iniatang sa'kin na paaminin sa kasalanang ginawa nila. Ang kaibahan nga lang ngayon ay hindi ako gagamit ng dahas para pumayag ang taong inaaya ko ng laro.

Alam kong papayag si Logan sa larong nais ko. 

"Kapag nahulaan mo ang kasinungalingang sinabi ko ay papayag akong manatili sa kuwartong ito kahit ilang dekada pa man yan... But if you didn't figure out the lie, then you have no choice but to obey me... Only me, Logan." I raised my eyebrow. "And I don't accept rejection," I continued.

"At bakit kailangan ni Logan na makipaglaro sa'yo?" utas ni Summer dahilan para lingunin ko siya.

I smirked at her. "At bakit din kailangan na sumabat ka sa usapang hindi ka naman kasama?" Mahina akong tumawa bago siya matalim na tiningnan. "I don't know what you're up to, Summer. But don't expect me to give you the entertainment you wish me to give you."

Natigilan naman siya sa sinabi ko pero agad ding natauhan at suminghal. Handa na sana siyang sumabat pa pero agad ko na ring inilipat ang tingin kay logan bago ito taasan ng kilay na para bang tinatanong ko sa kaniya ang sagot niya.

Ang malamig na tingin nito sa'kin ay hindi naging sapat na dahilan para iwasan ko ang mga titig niya, sa halip ay mas lalo ko pang pinantayan iyon. Dahan-dahan itong tumango na senyales na pumapayag siya sa suhestiyon ko.

Ngiting-tagumpay naman ang ibinigay ko sa kaniya. I'm the one who started the game, and I will also be the one to end this with a smile.

Ikatlong Persona

Isang nakakamatay na tingin ang iginawad ni Damiana sa katapat niyang si Prinsipe Matt, ang bunsong kapatid nina Logan at Prince Frost. Samantalang ang binata naman ay may isang nakakaasar na ngiti lamang ang ginagawa. 

Siya ang sakit sa ulo ng palasyo ngunit hindi naman siya matatawag na black sheep sa pamilya dahil ang Prinsipe Matt ay isa rin sa mga tinitingalang tao lalo na sa larangan ng medisina. May ugali lang talaga itong kakaayawan ng lahat. Ang pagiging maloko nito ay hindi na kaya pang ihandle ng kahit sinong tao o kahit maski ang magulang pa nito na kasalukuyang reyna at hari ng Westland Palace.

"I'm not here to tell you some ridiculous thing, so please be serious." Nagtitimping ani ni Damiana. She really hate the Prince guts, specially when he always oppose her and she have nothing to do but to let that aside since he's the younger brother of Prince Frost. "It's about Eraia."

Agad na nagbago ang ekspresyon ng Prince Matt nang marinig niya ang pangalan ni Eraia mula sa bibig ng babaeng nasa harapan niya dahilan para ang huli ay wala sa sariling napangisi. 

"What about her?" agarang tanong nito.

Pinilit na lang ni Damiana na maging seryoso rin katulad ng taong nasa harapan niya ngayon kahit pa hindi niya maiwasang matawa habang pinagmamasdan ang pagiging seryoso ng binata.

Prince Matt likes Lady Eraia. Despite of being the same age as him. Bago niya kasi magustuhan ang Prinsesa ay mas gusto niya sa mga mas matanda sa kaniya. Well, who wouldn't be? Matured women are attractive. But it disappeared in a blinked of an eye when he met Eraia, the only woman who can make him change his decision in life.

"I know that I've done a lot of things to Eraia but believe me... Nandito ako hindi para maging kaaway niya kung hindi para tulungan siya. Gusto kong bumawi sa kaniya sa lahat ng mga pinaggagagawa ko." Damiana looked away, feeling guilty.

That made Prince Matt raise his eyebrow before he crossed his arm. "And what made you to come here?"

"Because I know that when it comes to Eraia, you don't say no." Mariin na tinitigan ni Damiana ang binata at gano'n din ito.

Hindi nagpatalo ang dalawa sa pagpapalitan ng tingin. Sa tuwing mas rumiriin ang tingin ng isa ay papantayan naman ng isa.

Until Prince Matt gave up. "Fine. What's your deal?"

Dahan-dahan ay napangisi si Damiana. Sabi na nga ba at hindi siya bi biguin ng binata.

Habang ang Prinsipe naman ay gusto na lang sabunutan ang sarili dahil sa ipinakitang pagiging marupok niya para sa Prinsesang si Eraia.

Nabobobo talaga siya pagdating dito.

Hindi naglaon ay agad nang sinabi ni Damiana ang plano niya o ang plano ni, Logan na nakatatandang kapatid nito.

"Wait... Gano'n kasama ang Headmaster?" Hindi makapaniwala ng tanong ni Prince Matt. Ang akala kasi nito ay isang magiting na leader ang headmaster at isang bayani sa mata ng nakararami ngunit hindi niya akalaing may itim na balak pala ito.

Mahinang tumawa si Damiana. "Hindi mo aakalain kung gaano kasama ang Headmaster, Prince Matt. He maybe the most diligent and most prosperous person you ever seen but he is not."

Huminga ng malalim ang binata bago sinenyasan na magpatuloy na sa plano. Sa dami ng sinabi nito ay walang ibang pumasok sa isip niya kung hindi ang protektahan at unahin ang kaligtasan ni Eraia.

But on the other hand... Hindi na rin siya masyadong nag aalala dahil nakita niya ang pagbabago ng prinsesa simula nang magising ulit ito. Wari niya nga'y naging ibang tao ito dahil sa mga kilos nito ngunit dahil lang sa pagbabago nito ay mas lalo niyang nagustuhan ang Prinsesa.

Just by looking at her having bond with her new found friends is such a surreal thing for him because he haven't seen Eraia plastering a genuine and sweetest smile on her lips.

And even if sometimes, her smile was because of her brother, he could not care less. As long as the Princess is happy, he's happy too.