Anecdote of the Darkest Era (On-going)

Eighty Nine: The Last

The Last

Ikatlong Persona

Ngayon ay naglalakbay na ang grupo ng mga Elites, kasama si Blue samantalang ang dalawa naman nitong kasama ay nag-iba na ng daan sa kadahilanang wala naman silang pakialam sa kanila, they just bid a goodbye to Blue who wants to be with Brittany.

Brittany already contacted Summer and Dos using the phone that Eraia once made. They planned to meet near the bridge na tatahakin nila bago magtungo sa kanilang huling destinasyon, hoping that they will locate the lost city there gamit ang mga impormasyon nalakap nila habang naglalakbay.

Aabutin pa sila ng limang araw bago makarating sa tulay na iyon dahil tuluyan nang napagod ang sinasakyan nila kaya't wala silang nagawa kun'di ang maglakad.

Marami silang nadaang mga hindi kaaya-ayang mga lugar dahil iyon ang sinasabi nilang inabandona nang daanan. Minsan nang may naganap na digmaan dito at ayon sa mga minsan nang nanirahan sa lugar ay hindi kailanman sinuwerte sila rito.

Nagsimula rin sa lugar ang mga kuwentong pambatang kakatakutan.

Yes, the place looks so eerie pero iba ang nararamdaman ni Brittany nang dumaan sila doon. There's a glint of loneliness in that place. Yawang english to

"Creepy," ani ni Blue kay Brittany na kaniyang nasa tabi.

Sinulyapan lang siya ni Brittany bago nailing sa pinsan niya. "You're smiling like a fool while saying that word. Ikaw dapat ang sabihan na creepy," turan ng dalaga. Napanguso na lang si Blue sa sinabi ng nag-iisang pinsan niya.

"Pahinga muna tayo. Mukhang ayos namang paghintuan ang lugar na ito," malumanay na wika ni Calypso sa kanila. Tumango naman sila at sumang-ayon sa binata. Sa mga oras kasi na ito ay wala na talaga silang matutuluyan na maayos, na mayroong bahay dahil puro puno, lupa at hayop na lang ang mga narito.

"Hindi ba kayo natatakot?" tanong ni Ashanty sa kanila habang inililibot nito ang paningin. "Ni halos hindi ko na kayo makita. Wala pang buwan." turan nito bago kumapit sa brasong nasa tabi niya.

Pilit namang tinatanggal ni Elias ang pagkakakapit sa kaniya ng dalaga na para bang linta. "Ano ba!" naiinis na wika ni Elias.

Ngumuso si Ashanty at mas hinigpitan pa ang pagkakakapit sa binata kaya wala nalang nagawa ang huli kun'di ang bumuntong hininga't pilit na hinahabaan ang pasensya. Nito kasing mga nakaraang araw ay hindi na siya nagiging kumportable sa dalaga. Pero ayaw naman niyang lumayo ito sa kaniya. Kumbaga ay hinahanap-hanap niya ang kakulitan nito kapag nalalayo ito sa kaniya. Hindi niya alam kung kailan nagsimula ang ganoong nararamdaman niya. Biglaan.

He's not that dumb to not know what he's feeling towards the lady. Its just that he can't consider that feeling dahil alam niyang hindi pa nakakamove on ang dalaga sa dati niya, although walang sinasabi si Ashanty ay nararamdaman naman niya.

Lumipat ang tingin ni Elias sa puwesto ng katawan ni Eraia nang maramdaman niya itong nakatingin sa kaniya. Hindi man ganoon kaliwanag ang lugar ay kitang-kita pa rin ang dalaga dahil sa kutis niyang parang nagliliwanag sa lugar na ito. Nakita niya rin ang bahagyang pagngisi nito sa kaniya bago mag-iwas ng tingin.

He also looked away when he realized what's that smirk for. Pero agad din siyang nagsising umiwas nang magtama naman ang paningin nila ng Boss nila o leader na si Logan. Seryoso lang itong nakatingin sa kaniya pero para sa kaniya ay pinapatay na siya nito sa isip.

He just sighed. Wala naman siyang ginagawa!

"May gusto ka kay Eraia?" biglaang tanong ni Ashanty sa tabi niya na kaniyang ikinalingon.

Kumunot ag noo niya. "Ha?" aniya na para bang hindi niya narinig ng maayos ang tinanong ni Ashanty.

Ashanty make face. "Ha?" she mimicked bago kumalas at humalukipkip. "Kung may gusto ka ba kako kay Eraia?" masungit na tanong nito.

Tumaas ang kilay ni Elias at agad ring sumagot. "Wala,"

Tiningnan muna siya ni Ashanty nang may nangingilatis na tingin bago bumuntong hininga. "Dapat lang," ani ni Ashanty.

nangunot muli ang noo ni Elias dahil sa naweirduhan sa ikinilos ng dalaga.

While Ashanty, muli siyang kumapit sa braso ni Elias at sumandal pa. Bahagya siyang napangiti nang hindi na ito umangal kaya sinulit niya na't sinubukang matulog kahit sandali lang.

It feels so nice for her when she rested her head on Elias' shoulder. Hindi nakakangalay lalo pa nang iadjust ng lalake ang katawan niya para hindi mahirapan si Ashanty.

SA KABILANG dako naman ay kinakausap ni Cooper si Calypso na tahimik lang na nakamasid sa paligid. "Tignan mo si Elias at Ashanty oh," ani ni Cooper na sinunod naman ni Claypso.

Nang makita ni Calypso ang posisyon ng dalawa ay bahagya siyang napangiti.

"May something siguro sa dalawang yan? Gagi 'di ko ma-imagine," mahinang wika ni Cooper.

Bahagyang natawa si Calypso. "Wala namang masama kung magkaroon sila ng relasyon. Mabuti na yon," anito.

"Eh ikaw ba? Ayaw mo bang—" nahinto sa pagsasalita si Cooper nang unahan na siya ni Calypso na mukhang alam na ang sasabihin niya.

"Ayaw ko, Cooper. And I know that she doesn't want me there. She chose to leave and to comeback. Hindi na kailangang habulin pa yung tao'ng iniwan ka na sa una pa lang," mahinang wika ni Calypso as he rested his head on the trunk of the tree.

Umawang ang labi ni Cooper. "Lalim no'n ah? Ayos lang yan." Kumamot sa ulo si Cooper. "Weird man pakinggan 'tong sasabihin ko pero... Huwag ka sanang magtanim ng galit sa kaniya. She chose to leave for her dream. She chose to leave for the both of you... Para sa inyong dalawa nang mas mag-grow pa kayo individually."

Marahang tumango si Calypso. "I maybe look like the most kindest here in elites but... I'm actually not. Ikaw yon, Cooper. I did a lot of bad things before, until now. And I guess, that's also the reason why she left. I hurt her so much, I admit it. But in my asshole side, I can't get why she left me that night." Huminga ng malalim si Calypso.

Natigilan naman si Cooper dahil hindi siya pamilyar sa mfa sinabi nito. "Sinaktan mo siya? Paano? Ano bang ginawa mo?"

Doon ay maging si Calypso ay natigilan din. He bit his lower lips before looked away.

He feels guilty but the other side of him feels nothing.

Ofcourse... He'd done such a horrible thing.