(Bölüm şarkısı: Old Scars/Future Hearts-All Time Low)
Sınıfımı bulduğumda müdürün odasından ayrılalı on beş dakika olduğunu farkettim.Ne kadar büyük bir okuldu!Emin olun burada kat tabelaları olmasa kaybolurdunuz.En sonunda K sınıfını bulduğumda kapıyı tıklatıp içeri girdim.Ders İngilizce olmalıydı,tahtada geçmiş zaman etkinlikleri vardı.Sınıf yaklaşık yirmi kişi civarındaydı.İçeri girip kapıyı kapattığımda tüm gözler bana çevrildi.Hoca tuhaf bir İngiliz aksanıyla beni sınıfa tanıtıp boş bir yere geçmememi söyledi.Tek yapabildiğim şey kafamı sallayıp boş sıralara ilerlemek oldu.
En arkada pamuk şekeri rengindeki kapüşonu kafasına takılı ve uyuklayan yüzünü göremediğim kişinin yanına oturup etrafa bakındım.Sınıfta kızlar ağırlıklıydı.Dersi dinleme oranı ön sıralardan arka sıralara doğru azalıyordu.Tam o an müdürün odasında gördüğüm çocuk aklıma geldi.Acaba hangi sınıfta?Ya da hangi koridorda desek daha doğru olur.Bir okul neden bu kadar büyük olur anlam veremiyorum.Buraya ne kadar para ödüyordu acaba annem Lara için?Bir de ben çıktım başlarına!Dünya kadar para yatırdığını düşünüp yüzümü buruşturdum.Kim bilir parasını nerden kazanıyordu!
Kapının aralıklarla iki kere tıklatılmasıyla herkes uğraştığı işi bırakıp bakışlarını kapıya yöneltti.Hoca dersin on dakika içinde iki kere bölünmesinden rahatsız olmuş olacak kaşlarını çatıp sertçe "Gir!"dedi.
Müdürün odasında gördüğüm Kaya isimli çocuk içeri girip hızlı adımlarla elindeki dilekçeye benzeyen kağıt parçasını kadının suratına bile bakmadan masaya koyup tekrar aynı hızla arka sıralara yöneldi.En arkadaki yerine otururken yanındakiler kıkırdıyordu.O an yanında oturanların sabah gördüğüm iki erkek ve kızıl saçlı kız olduğunu farkettim. Kaya ise tüm kıkırdamalara sadece bir tebessümle cevap verdi.Tebessümüyle ortaya çıkan gamzesi ufak olmasına rağmen belirgindi ve bu ona daha çok bakmama neden olmuştu.Ben utanmaksızın yaklaşık birkaç dakikadır onu izlerken öğretmen yarın için verdiği performans görevini anlatmaya başlamıştı bile.Herkesin sıra arkadaşıyla yapmasını istediğini söyleyince elimde olmadan kısık sesle güldüm.Daha kız mı erkek mi hatta yaşıyor mu bilmediğim biriyle yapılacak bir ödevim vardı!Biraz sesli kıkırdamış olsam gerek Kaya dahil çoğu kişi dönüp bana bakmıştı.Utandığımı belli etmemek için alt dudağımı ısırdım.
Gülüşümü duymuş olacak yanımda kıpırdanmalar oldu.Saniyeler içinde bir çift iri mavi ve bir o kadarda uykulu gözler gözlerimi buldu.Sıra arkadaşımın yaşayan,nefes alan bir kız olması beni keyiflendirmişti.Kafası karışmış bi şekilde bana bakarken çok tatlı görünüyordu.Aslında bakılırsa oldukça alımlı ve güzel bir kızdı.
"Sen yeni gelecek olan kız mısın?"dedi kısık ve uykulu bir sesle.Bu haline kahkahalar atmamak için kendimi zor tutup konuşabildim.
"Sanırım öyle oluyor."
"Ben Azra."dedi elini uzatarak.
"Memnun oldum.Ben Anka."dedim hızlıca elini sıkarak.
"Of...Hala bitmedi mi şu kadının dersi.Bitip geçsin diye uyusam da bitmiyor işte."dedi kadına iğrenerek bakıyordu.
"Sanırım yapmamız gereken bir performans görevi var."dedim bende surat ifadesini taklit ederek.
Kısaca ödevi özetleyip akşam okul çıkışı buluşmak için sözleştik.Onu alt katta bekleyecektim, evlerine gitmemizi teklif etmişti ve benimde zaten evdeki tuhaf atmosferden uzak kalmam gerekiyordu.Babama attığım kısa bi mesajla onada haber vermiştim.Diğer derslerde aynı sıkıcılıkta geçmişti, son derslere yaklaştığımızda Azra'nın uzun sürdüğünü söylediği tenefüste Lara'yı arayıp benimle kantinde buluşmasını söyledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MODEL-1
Mystery / ThrillerGizem/Gerilim #1 Bazen bir bütünü görebilmek için parçaları birleştirmek gerekir. Ve şimdi ben; elime aldığım her parça beni derinden kessede, bütüne yaklaştıkça gerçekler beni yaralasada yılmadan özenle koruduğum parçaları birleştireceğim. Bütünümü...