MODEL-1

35.BÖLÜM: TEHLİKEDESİN

Kumlar gözüme hücum ederken ayaklarım ıslak olan yerlerine batıp çıkıyordu.Denize ulaştığımda duraksadım.Burada olmamam gerektiği hissine kapılmıştım.Kumlar adeta havalanıp üzerime doğru atılırken hırçınlığı üzerinde olan masmavi denize son kez baktım ve gitmek için arkamı döndüm.Bir adım dahi atamadan bir el ayağımdan yakaladı.Kumun içinden çıkan el tırnaklarını ayak bileğime gömdü.Acıyla haykırdım.El, bileğimi yırtmaya başladığında kaçmak için çırpınıyordum.Diğer ayağımıda bir başka el kavradığı zaman hareket edemedim.Ayak bileklerimden süzülen koyu renkli kanlar denize karışıp benden uzaklaştılar.Kim olduğunu görebilmek için eğildiğimde herkimse kumun içinde olduğunu farkettim.Dalgaların hırçınlığıyla bakışlarım denize kaydı.Az önce masmavi olan deniz şimdi kıpkırmızıydı.Kan kokusu buram buram yüzüme çarptığında yüzümü ekşittim.Eller ayaklarıma tutunup aşağı çektiğinde çığlık attım.Kuma iyice batarken dalgaların taşıdığı kan ağzıma dolmuştu bile...

(Bölüm Şarkısı/1:Netsky- Escape(ft.Darrison)/Oscar and The Wolf -Killer you)

Aniden gözlerimi açtım.Nefes nefese kalmıştım.Doğruldum ve ellerimi saçlarıma geçirdim.Ardından ellerimden gelen tuzlu kokuyla öğürmeye başladım.Nereye olduğunu bilmeden yanıma eğilip kustuğumda birinin kucağında olduğumu hissetmiştim.Ellerim titriyordu.Kusarken eş zamanlı olarak ağlıyordum.

"Şşt,ben burdayım küçük.Sakin ol.Her şey yolunda."dedi Uğur saçlarımı okşayarak.Ellerimin kokusu burnumu yakarken kusmaya devam ettim.

"Ellerini sil!"diye bağırdı Aslı.Sesinin nerden geldiğini anlayamamıştım.
Uğur elindeki ıslak bir mendille titreyen ellerimi avcuna aldı ve kurumuş kanları temizledi.Başka bir mendille ağzımı sildi ve yüzümü avcuna aldı.Gözlerimi kuruladı.
Rimelim gözlerimi yaktığından Aslı olduğunu düşündüğüm biri gözlerimi sildi.Gözlerimi açtığımdaysa Uğur'un kahverengi gözleriyle karşılaştım.Saçları dağılmış, gömleği kırışmıştı.

"Uğur,onu gördüm.Götürdüler...kan vardı."diyebildim.Uğur bildiğini belirtmek istercesine kafasıyla onayladı ve zaten bacağında oturduğumdan bana sıkıca sarıldı.
Titriyordum.Soğuktan mı, korkudan mı, acıdan mı bilmiyordum ama dişlerimi zangırdatarak titriyordum.

"Öldü mü?"diye fısıldadım.Uğur'un ağladığını o zaman farkettim.
"Ameliyatta."dediğinde gözlerimi kapattım.İçinde bulunduğumuz odanın kapısı hızla açıldı.Kaya içeri girdiğinde yüzündeki onlarca morluk ve dizlerindeki kanı süzdüm.Bir gözü kanlanmış ve diğeriyse şişlikten kapanmıştı.Kapıyı arkasından hızla kapattığında sıvaların bir kısmı çatlayıp ufak parçalar halinde döküldü.Olduğum yerde sıçradım.Üzerime yürüdüğünü gördüğümde kafamı Uğur'un koltukaltına gömüp gözlerimi kapattım.
Uğur engel olamadan beni tek eliyle havaya kaldırdı.

"Kaya!"diye bağırdı Aslı.Kaya susmasını işaret edince Aslı geriledi.
"Beni kullanabilirsin.Herkesi kullanabilirsin!Ama o kızı kullanamazsın!Duydun mu lan?Eğer o kız ölürse yaşayabileceğini mi sanıyorsun?"Omuzlarımdan sarsmaya devam ederken ağzından çıkan her kelime önce yüzüme tokat gibi çarpıp öyle geçiyor gibiydi.Hareketsizce onu izledim.Ayaklarım yerden kesildiğinde beni kazağımdan tutup sarstığını farketmiştim.Kazağımı çekiştirdikçe karnım dahada açıkta kalıyordu.

"Neden lan?Neden?Neden seninde bir farkın yok?Aynı bok çukurundansın sende.Neden basit..."dedi.Vücudum onun elleriyle havada sarsılırken Uğur'un Kaya'ya vurmasıyla tekrar ayaklarımın üzerinde durabildim.
Kaya sendeledi.Küfür edip çenesini tuttu ve tek elini havaya kaldırıp üzerime yürüdüğünde gözlerimi kapadım.

"Kaya olduğun yerde dur!"diye bağırdı.Bu sefer bağıran kişi Aslı'ydı.Gözlerimi araladım.Elindeki silahı Kaya'ya doğrultmuştu.Kaya elini indirdi ve gülmeye başladı.