Gizem/Gerilim #1
Bazen bir bütünü görebilmek için parçaları birleştirmek gerekir.
Ve şimdi ben; elime aldığım her parça beni derinden kessede, bütüne yaklaştıkça gerçekler beni yaralasada yılmadan özenle koruduğum parçaları birleştireceğim.
Bütünümü...
"Ruhunun üşümesine izin verme, bedenin buz kesse bile. Acıyı akıt gözlerinden ama dudaklarını mühürle. Sakla yaralarını,yüreğini bile taşımayı başaramayan ince bileklerinle. Her seferinde yeniden öğret! Bedenine ısınmayı, ruhuna yaşamayı, Uçmaya çalışıp yere çakılmayı, Küllerinden doğup yeniden kül olmayı."
( @Ben_Lacivert 'e ait çok sevdiğim Anka adlı çalışmadır.Başarılarınızın devamını dilerim! )
Hatırlatma,
"Hayır, çok beğendim.Sadece buraya ilk geldiğimizde 'ihtiyacın olan dövme' diye hitap etmiştin.Sana bunu ne düşündürdü?" diye sordum.Bora bakışlarını yere çevirirken küçük bir çocuk edasıyla ayaklarına baktı.
"Bir daha kabus gör istemedim.O kabusu görmeni istemiyorum."dediğinde güçlükle yutkundum.Gözlerim dolarken tuttuğum aynadan baldırımdaki dövmenin yansımasına bakıyordum. ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~• "Lara...yok.Arabada bırakmıştık döndüğümüzde yoktu ve sonra biri aradı.Götürdüğünüz adama karşı Lara'yı takas edecekler."Kaya küfür savurup zaten hurdaya dönmüş olan arabamı tekmeledi. ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~• "Jenna?"diye seslendim kadına doğru.Cevap vermektense daha sesli güldü.Bu sefer gülüşü sıcaktan çok soğuktu.Buz kestim.
"Jenna, bekle!"diye seslendim.Ayaklarım bağımsızlıklarını ilan edip ilerlemeye başladıklarında kadında hissetmiş gibi adımlarını hızlandırdı.Gülmeyi sürdürüyordu. ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~• "O halde şöleni başlatabilirim.Sahi Anka Denkel ve Kaya Sözeri'nin leşlerine kaç lira veriyordum?"dedi,kollarını göğsünde birleştirmiş, simetrik cam parçalarına yaslanmıştı.
Etrafımızı saran kapüşonlu insanlara bakındım.Hepsi şaşkınlıkla birbirine bakıyorlardı.Etraflarındaki herkes rakip biz ise yemdik.Üzerimize yürümeye başladıklarında bakışlarım Kaya'yı bulmuştu.Gözlerindeki saf kinle onu satan amcasına bakıyordu.
Adam kadını kurtardı elbette.Her hikayenin sonu gibiydi buraya kadar her şey.Sonrasındaysa dünya dönmeyi bıraktı.Artık ters dönme sırası gelmişti.
***
(Bu bölüm, altmış sayfalık bir finalin ilk yarısıdır.Bu bölüm gerçeklere bir karşılama, Anka'yaysa bir vedadır.)
*Satır aralarında buluşmak dileğiyle, iyi okumalar dilerim!
Her türü yaşatan iç güdüdür korunma.Kendini koruyan yaşar, ölmemek için öldürmek gibidir bu kuram.Basit ama büyüleyici.
Kendimizi korumak için binleri feda edebilir, bir dünyayı ayağımızın altında ezebiliriz.Kendini ve sevdiklerini koruma iç güdüsüne bürünmüş bir insanı bin cihan durduramaz.Elleri silahla dolu, vicdanları yıllardır satılık olan kiracı bedenlerse beni durdurabilecek son durak.Ben o duraktan indim, ellerimden akan kanlarsa istasyonun yeni döşenmiş mermerini kırmızıya boyadı bile.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
