MODEL-1

10.BÖLÜM: BASİT BİR KUŞ

(Bölüm şarkısı: Fall Out Boy-Fourth of July)

Sabah telefonumdan acımasızca çalan alarmla uyandım.Doğrulduğumda gözlerimi açmadan ellerimle çarşafın içinde saklambaç oynayan telefonumu buldum ve kapattım.

Gerindikten sonra tam karşımda duran boş yatağa baktım.Gitmişti.

/Ne zaman gitti acaba?/

Daha fazla kafamı yormadan yatağın üstüne fırlatılmış gibi duran eşofman ve beyaz üstü alıp katladım ve yatakları topladım.

Kaya'nın erken gelebileceğini de hesaba katarak erkenden duşa girmeye karar verdim.Her gün duşa giren bir insandım. Saçlarımın ince telli olup sürekli yağlanması beni rahatsız ediyordu. Bu hiç tanımadığım evde duşa girmek beni ölesiye ürkütmüştü.Belkide Kaya'ya sormalıydım.Evinde tanımadığı birinin duş almasını sıcak karşılamayabilirdi.

Ah!Umursayacağını sanmıyorum!

Giriş kapısını kitledikten sonra banyoya girip üstümü çıkardım ve kendimi sıcak suyun kollarına attım.Saçımı durulamayı bitirmiştim ki kapının kapanma sesiyle buz kestim.

"Kaya?"

Gelen tek sesin masaya atılan anahtar sesi olmasından ürkmeli miydim?

"Kaya, sen misin?"

"Hıhı."

Gözlerimi kapatıp derin bir iç çektim.Dün yaşadıklarımdan sonra en ufak tıkırtı bile beni ürkütüyordu.Bir de dışarıda bizi izleyen adam yok mu!

Suyu hızlıca kapatıp duvara yaslandım.Kalp atışlarımın dinmesini beklerken banyonun kapısı yavaşça açıldı.

Ve tekrar kapandı.

Kafamı duştan çıkardığımda dolabın üstüne yığılmış kıyafetlerimi gördüm.İç çamaşırlarım ve dünkü kıyafetlerim.Neden kıyafetlerimi koymak için buraya girsin ki?

Hızlıca üstüme geçirip dışarı çıktım.Duşta o kadar oyalanmıştım ki saçlarım kurumuştu bile.Saç kurutmak için zaman harcamayacaktım. Hem kim bilir belkide saç kurutma makinesi bile yoktu burada. Böyle işlerle vakit kaybedeceğini sanmıyordum.Sıcaktan kurumaya başlayan saçlarımı omuzlarıma saldım.

"Hazırsan çıkalım.O kadar uyuşuksun ki okula geç kalacağız."dedi koltuğa uzanmış gözleri kapalı Kaya.

"Hazırım.Çantamı alayım çıkalım."

Önden çıktığım için biraz pişman oldum da denilebilir.Çünkü bu karanlık ve ürkütücü apartmanda bir saniye fazladan kalmak istemiyordum.Hem napıyordu da bu kadar gecikmişti? En sonunda omuz silkip apartmandan dışarı çıktım.Dünkü tanıdık siyah arabanın önüne geldiğimde camına yaslanıp kollarımı birleştirdim.Göz ucuyla izleniyor muyum diye kontrol ettikten sonra dün sokağın köşesinde bizi gözleyen arabanın yer değiştirmiş olduğunu gördüm.

Kaya daireden hızlı adımlarla çıktı ve yanıma yürürken diğer eliyle güneş gözlüğünü düzeltti.Çok fazla güneşli olmayan bu havada gözlük takmak gerekli gelmemişti.

"Onunla gitmeyeceğiz."dedikten sonra apartmanın arkasına gitti ve arkasından gelmemi işaret etti.

Apartmanın arka çıkışı olduğunu düşündüğüm boş alana çıktığımızda garaja girip üstü naylonla örtülmüş Harley Davidson Night Rod olduğunu tahmin ettiğim motorunu açtı ve beni çekip kaskı kafama taktı.

"Ehliyetini nasıl aldın sen?"
"Ocak doğumluydum aldım işte."
"Ne güzel tüm arkadaşlarınla Ocak'ta el ele doğdunuz sanırım."dediğimde güldü.Bayık bir bakışla ona bakmayı sürdürdüm.