MODEL-1

26.BÖLÜM: KAÇIŞ

"Bir yıldız gibi kayarım hayatından,
Yapabileceğin tek şey;
Dilek tutmak olur. -Bob Marley"

Yaptığımız şeylerin nedenini düşünmeyiz çoğu zaman.Bu size fırlatılan bir topu refleksle tutmak gibidir.Ya da size 'günaydın' dendiğinde istemsizce 'günaydın' demek gibi.

(Bölüm Şarkısı/1:Adventure Club-Limitless Feat.Delaney Jane(Trap Nation) )

Kaya'nın ağzıma bastıran nasırlı elleri canımı acıtmaktan uzaktaydı.Ne sertti ağzımdaki elleri ne de yumuşak.Adımların boş park alanında yankılanan sesleri çoğaldıkça yutkunmak dahi zorlaşıyordu.Elbisemden dışarıda kalan bacaklarım kaldırımla buluştukları yerde alev alıyorlardı.Ses çıkarmamaya dikkat ederek yüzümü sağa çevirdim.
Gözlerini kapatmıştı.Yüzünü gökyüzüne çevirmiş sanki gözleri kapalıyken bile yıldızlara bakıyordu.Ensesisini arabaya yaslamıştı.Kahverengi montunun çıkıntısından görebildiğim kadarıyla kırmızı kesilmiş burnu ve sıcak nefesinin soğuk havayı karşıladığı buhara baktım.
Adımlar dahada yaklaşırken bende yüzümü gökyüzüne çevirdim.Ağırlaşan göz kapaklarımı kapattım ve gökyüzünü izledim.Yıldızlar fazla masum fazla güzeldi.

"Kaya Sözeri!Polis!Tutuklusun!Burada olduğunu biliyoruz!Ellerini yukarı kaldır ve dışarı çık!Karşı koyma!"
Refleksle gözlerimi açtığımda Kaya'nın kahverenginin koyu bir tonundaki gözleriyle karşılaştım.Bakışlarım bir an bile gözlerimden ayırmadan oldukça sessiz bir şekilde fısıldadı.
"Üşüyor musun?"Yüzüme çarpan alkol kokusuyla irkildim.
"Ne?" Ani cevabımla birlikte yüzüne yayılan sırıtışla birlikte çıplak bacaklarımı gösterdi.
"Üşüyeceksin.Git."dedi ve ardından son gücünü kullanmışcasına yığıldı.
Solumuzdan gelen tıkırtıyla iki elimle Kaya'nın deri montunu tutup kendime çektim.Bağırışmalar tüm otoparka yayıldığında en az benim kadar Kaya'da kendine gelmişti.Ben görünmemeye dikkat ederek arabanın üzerinden bakarken Kaya arabanın altına eğilmiş olanları izliyordu.

"Bilerek yaptın!Beni kıskanıyorsun!"
"Ne?Uğur tutma beni ben bu kızı parçalarım!"
Hemen iki araba önümüzde olan üç polisler tüm dikkatlerin otoparkın girişideki kavgaya çevirdiklerinde Kaya yerinde kıpırdandı.Azra, Aslı olduğunu düşündüğüm bir kızın saçını kavramış rasgele yüzüne vuruyordu.Ben daha ne olduğunu anlamadan iki polisin koşarak kavgaya ayırmaya gitti.Bizi farkeden Uğur hemen iki adım ötesinde Azra ve Aslı kavga etmiyormuşçasına eliyle otopark çıkışını gösterdi.Kaya kolumdan sertçe kavradığında hızla yerimde doğruldum.Topuklu ayakkabılarımı arabanın altına savurup çıplak ayak peşinden gittim.Eğilerek bir sonraki arabaya doğru koştuk.Otoparkın çıkışı yakın değildi elbet.Fakat çıkmamız gerekiyordu.Sarhoş adımlarla yalpalayan Kaya'yı bir sonraki arabaya yönlendirirken tok bir sesin yankılanmasıyla kısa bir sessizlik oldu.

"Ellerinizi görebileceğim şekilde havaya kaldırın!"
Kaya, beni arkasına çekti ve silahını bize doğrultmuş sivil polise doğru döndü.Ellerini havaya kaldırdığında bende aynısını yaptım.İki polis, arkadaşlarına desteğe gelirken üzerimize yürüyen polis yüzündeki büyük zaferle Kaya'yı süzdü.Otuzlarındaki adam silahını Kaya'nın alnına yasladı.

"Kaya Sözeri.Dünya küçükmüş ha?"
Kaya sesli bir şekilde güldüğünde adamın yüzüdeki kendini beğenmiş tavır tuzla buz oldu.Adamın alnındaki damar kendini belli ederken çevik bir hareketle telsizine uzandı.
"Otoparka destek.Tekrar ediyorum.Onu yakaladım.Otoparka acil destek."
Arkasına saklandığım geniş omuzlardan kafamı kaldırdığımda az önce arkadaşına yardım etmek için koşan iki polis memuru şimdi hiçbir yerde yoktu.Kaya bunun farkında olmalı tekrar sesli bir şekilde güldü ve kafasıyla adamın arkasını işaret etti.Adam tereddütte kalsada arkasına döndü ve otoparkın boş oluşuna anlam veremeyerek bir arkasına bir bize baktı.