The Wedding

Hoofdstuk 7.

Even later, na wat zonnen in de prachtige natuur gaan David en ik verder op avontuur. Alleen het is een beetje onhandig dat hij geen paard heeft, dus gingen we naar het kasteel. Ik bleef op afstand kijken met Clint. David rent snel naar de stallen en pakt Storm uit de stal. Ook één van de friezen van stal. Niemand had het gemerkt en snel nemen we de benen, nou ja de paarden dan.

We reden een lange tijd door het bos en we kwamen nog langs mijn huis en namen voor de zekerheid wat te eten en te drinken mee, voor als we wat langer weg zouden blijven. Dan rijden we verder richting het noorden. We kwamen even later in een klein dorpje aan. "Is het wel verstandig? Met al die mensen, straks herkennen ze me..." Vraag ik onzeker. "Natuurlijk, wacht kom eens hier." En we reden naar een steegje. David smeert wat grond over mijn wangen. "Iel! Stop!" Roep ik. "Het moet wel, sorry." Zegt hij. "Mensen herkennen je heel anders dan een meisje met grond over haar wangen." Zegt hij lachend. "Oké, ik hoop het maar." En we stijgen weer op. We reden rustig door het dorpje. "Zullen we gewoon iets lekker eten in een restaurant, ik heb geld meegenomen." Biedt David aan. "Goed idee!" We binden Clint en Storm vast aan een hek. We gingen wel buiten zitten, dichtbij de paarden.

Even later komt de ober aan gelopen. "Hallo, hebben jullie al een keuze gemaakt?" Vraagt hij. "Ja..." Begint David maar hij wordt al snel onderbroken. We kijken verbaasd elkaar aan en dan begint de ober over iets heel anders te praten. "Bent u niet prinses Luna?" Vraagt hij. "Uh nee hoor, ik ben totaal de prinses niet, dat ziet u toch, ik ben smerig en..." Zeg ik zenuwachtig en hij onderbreekt ons weer. "Mijn vriendin heet uh... Mirte!" Zegt David snel. "Oké, sorry voor het ongemak, want de koning en koningin van het land zoeken hun dochter Luna, groot geldbedrag aangeboden voor diegene die haar vindt." Zegt hij. We weten niet wat we moeten zeggen en we kijken elkaar verbaasd aan. Dan neemt de ober alsnog de bestelling op en hij loopt weg richting de keuken. "Dat ging nog maar net goed." Fluistert David.

Even later merken we en hebben we het gevoel dat iedereen in het restaurant naar ons zit te kijken. Ook zien we dat de ober verdacht kijkt naar ons en heel de tijd zit te smoezen met één van de andere obers. Even later horen we hele erge kabaal. We schrikken ons kapot en we staan uit de schrik op. Ineens staan er allemaal mannen van de politie. Ze rennen op ons af. We zijn erbij...

We worden meegetrokken en ze nemen Clint en Storm ook mee. We worden in de auto gestopt van de politie. En we rijden weg.

Een paar uur later, worden we uit de auto getrokken en we worden naar binnen gebracht van het politiebureau. We worden naar de cels gebracht en ze stoppen ons allebei in een aparte cel. "Ik ben bang." Zeg ik zachtjes. "Het komt wel goed." Zegt David terug en dan komen er aan paar mannen binnen en dan zie ik mijn ouders te voor schijn komen. "Mam?! Pap?!" Roep ik verbaasd. M'n vader komt voor de tralies staan en hij kijkt niet al te blij, maar dat is te verwachten... "Je hebt een groot probleem meisje." Ik kijk hem niet aan. "Ook je vriend David, maar die handelen we later." Zegt hij en hij kijkt met een boze blik richting David. "Maar ik regel later wel een straf, want je man wacht op je in het kasteel." Zegt hij. Ik kijk gelijk op. "Begrijp me nou! Ik wil niet met een vreemde trouwen, waar ik niet eens is op ben!" Schreeuw ik op me aller hardst. Één van de mannen maakt de cel open en m'n vader pakt me bij mijn armen en rukt me mee. "Zeg maar even gedag tegen je vriend." Zegt hij. "Ik zal je niet vergeten." Zeg ik en snel pakt David nog even mijn hand beet en hij legt stiekem in ring op mijn hand. Mijn vader zag het niet en ik laat een traan. Mijn vader neemt Clint en Storm mee in de trailer en ik wordt in de auto geduwd. "We gaan nu naar huis en dan gedraag je je en ontmoet je je toekomstige man." Zegt mijn vader streng. Ik zeg niks.

Op het kasteel neemt m'n moeder me mee naar mij kamer, zonder dat mijn 'man' het mag zien. Ik word snel in een nette en mooie jurk getrokken en mijn haar en make-up wordt snel geregeld. Terwijl mijn moeder mij haar deed, zat ik droevig uit het raam te kijken. Ik zie dat mijn vader Storm en Clint over geeft aan een man. Die man heb ik nog nooit gezien, zal hij hier werken of... De vreemde man loopt met Storm en Clint een andere trailer in. Ik sta snel op en ren de kamer uit. "Luna!" Hoor ik mijn moeder nog roepen maar ik negeer het. Ik storm de trappen af en ren snel naar buiten...

"Pap?!" Roep ik. "Wat doe je met Clint en Storm?" Vraag ik en ik kijk mijn vader angstig aan. Het is even stil, maar dan begint hij te praten. "Je hebt niet naar ons geluisterd en je bent weggelopen van huis zonder toestemming en daarom verkoop ik Clint en Storm als straf." Ik kan het niet geloven. "Rijden!!" Roept mijn vader richting de man die al in zijn auto zat. Maar ik zie dat hij daar moeite mee heeft, want ik zie een traan vanuit zijn ooghoek komen. Hij geeft gas en hij rijdt snel weg van het erf af. Ik ren er achter na, maar dat houd ik natuurlijk niet bij. Ik stop uit vermoeidheid. "Clint!!! Storm!!!" Roep ik. Mijn moeder was ook net buiten gekomen en ze komt naar me toe. Ze houd me tegen voor als ik nog wou gaan rennen. Ik haat mijn leven! Ik haat mijn ouders! Ik loop naar m'n vader en ik huil terwijl ik het zei. "Hij was mijn enigste vriend hier! Hij was de enigste die van me hield zoals ik ben! We knuffelde, we maakten ritjes... En jullie hebben mijn enigste vrienden van me ontnomen, David en Clint... Ik wil jullie nooit meer zien!" Mijn vader kijkt heel geschrokken van mijn reactie. Mijn moeder wordt heel boos op me en pakt me beet bij m'n armen. "Meekomen! Naar je kamer! Onmiddellijk!" Schreeuwt ze. Ik wil wegrennen maar één van de lakeien houdt me tegen. Ik wordt naar m'n kamer gestuurd en ze doen de deur op slot. "Je komt er pas uit als je je goed kan gedragen en ga maar alvast oefenen met excuses je man, die beneden op jou zit te wachten!" Roept ze en ik hoor dat ze dat trap afloopt. Ik loop naar mijn bed toe en ik zak in elkaar. Ik barst uit van het huilen.

Kan mijn leven nog erger? Oh arme David, wat voor straf zou hij wel niet hebben gekregen? Ik ga binnenkort David, Clint en Storm opzoeken, dat is het minste wat ik kan doen voor ze. En ik kan niet zonder ze...